Okuldan geldikten sonra üstümü değiştirip odamdan çıktım ve merdivenlerden aşağı inmeye başladım. Merdivenlerden inerken annem ile babamın sesi duyuluyordu. Arada abimin de sesi eklenirken laf kalabalığı sinirimi bozmaya başlamıştı. Salonun kapısında durup olayı öğrenmek için kafamı görünmeyecek şekilde öne doğru eğdim. Babamın sözü ile burnumun direği sızladı. "Tamam Tolga , Yurtdışına gidebilirsin"
********
Öğle atıştırmalığı yaparken karşımda oturan annem sanki birşey demek istiyormuş gibi ikidebirde ağzını açıyordu ama açmakla kalıp geri kapatıyordu. Durumu anlayıp "anne ne oldu" diye sorunca annem nefesini dışarı üfleyip "sana birşey söyleyeceğim Tuğba" dedi. Soran gözlerle ona bakınca "Haftaya tekrar şehir değistireceğiz" dedi. Duyduğum şey ile çatalım elimden tiz bir ses çıkarıp yere düştü. "Bu sefer neden" diyip yutkunduğumda annem gülümüseyip "İşler daha çok büyüdü , İstanbulda yeni şirket aldı baban. Orada daha rahat ve büyük bir yere yerleşeceğiz. Birde şey , " dedi. "Ney" diye soruncada verdiği cevap küçük bir tebessümüme mâl oldu. "Oradan sonra bir daha bir yere yerleşme ihtimalimiz çok çok düşük"
Not : Kitabımın devamını sizinle keşfedeceğim. Umarım beğenirsiniz.....
Dipnot : Bu bölüm yayımdan kalkıp düzenlendi. Daha önceki ismi tanıtım olup , acemice yazılan ve tanıtımı yapılan kişiler silindi ve yerine daha önceden olan olaylar konuldu. Bu sayede kafa karışlığı olmuşsa bile düzelmiş oldu.
Notunnotu : Kitap yavaş yavaş düzenlendiği için normal bir bölümden sonra acemice yazılan bölümler görülüyorsa affola.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞMAN AŞIKLAR
أدب نسائيSize bir soru soracağım. Daha önce hiç taşındınız mı ? Yada bir dakika , soruyu değiştireceğim. Daha önce hiç sık aralıklar ile taşındınız mı ? Cevap hayır ise aşağıya inin. İşte bir soru daha. Abiniz var mı ? Yada durun , tekrar değiştirmeliyim. ...
