Hayatta başlarken kaybetmiş bir kız gerçek ailesiyle anlaşamaması geride bıraktığını düşündüğü zorlukların tekrar önüne çıkması hayatını baştan sonra değiştiriyor
Şimdi yabancısı olduğum evi inceliyordum. Gerçek ailem beni bulmuş zorla yurttan almıştı. 4 tane abim varmış iki tane küçük kardeşim. Benden iki yaş küçük erkek kardeşim ve 6 yaşında kız kardeşim varmış. Madem bu kadar çocuğun var niye beni zorla alıyorsun "Benim sadece bir tane kız kardeşim var o da hira" diyen 23-24 yaşlarındaki adamla kendine geldim. "Ben de sana meraklı değilim suratsız şey" dedim cevap vermezsem ölürdüm. "Al bunu getirdiğin yere geri götür baba hiç birimiz onu istemiyor" dedi tekrar Bu sefer o adamın ağzını açmasına izin vermeden konuştum. "Bana bakın YETKİ Ailesi ben buraya anne ve babanız getirdi. Ayrıca korkmanıza gerek yok 18 yaşına girince gidicem" dedim yukarı çıkıyordum ki durup onlara baktım. "Ha bi de mirastan almayacağım sadece 2 ay buradayım iki ay sonra 18 yaşında olacağım için beni burada tutamayacak şimdi iyi geceler" desim yukarı çıkıyordum ki küçük kız peşimden geldi. "Abla sana odanı göstereyim" dedi odamı gösterince eşyalarımı yerleştirdim. Ama odadan çıkmamış hata yatağa oturmuş beni izliyordu. "Neden hala burdasın" "Çok güzelsin" dediğinde sadece gülümsedim. "Abla saçımı yapar mısın?" Dedi ben konuşmadan o konuşup konu açıyordu. Tamam diyerek aynanın önündeki temiz tarakalrdan aldım. Tokalarıda aldıktan sonra saçını yavaşça taradım. Saçımı çok güzel bir örgü yaptıktan sonra saçını ucumda. Bağladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çok güzel oldu aynaya bak bakalım beğenecek misin?" Dedim. Heyecanla kalkıp aynaya baktı. Yüzündeki mutluluğu görünce gülümsedim. "Teşekkür ederim abla" "Rica ederim canım " dedim yanağıma bir buse kondurup odadan çıktı. Onun çıkmasıyla ben de odanın kapısını kapatıp üzerimi değiştirip yatağa uzandım....
