SESSİZ SEDASIZ

38.BÖLÜM

Ama neden arıyordu ki şimdi? müsaade isteyerek bahçeye çıktım. korkunun ecele faydası yok. sen niye korkuyorsun salak sonuç olarak o seni kovdu. evet yine çok haklıyım ya 
"efendim" dedim düz bir sesle 
"nasıl gidersin alya" dedi alyla kahkaha attım.
"sen nasıl beni evden kovarsın açıklama yapmam  bile müsaade etmedim şimdi bana bunu soramazsın" dedim şu an telefonu suratına kapatmamak için zor duruyorum. bir dakika beni engelleyen bir şey yok telefonu suratına kapattıktan sonra bir süre dışarıda kaldım. ağlamak yok kızım senin suçun yok. abimi aramam gerekiyordu. buraya çağırsam selen kızar mı acaba izin alsam iyi olacak.  içeri girdiğinde nil'e sohbet eden selen'i görünce yüzümde küçük bir tebessüm oluşmuştu. gerçekten çok iyi bir kadındı. iyi ki onunla tanışmıştım. gerçi bizdeki tanışmak değildi. pat diye beni aldığı gibi evine getirmişti. umarım ben de böyle bir anne olurum.
"Alya neden kapıda bekliyorsun gel lütfen" dedi  yanına gittim.
"Selen seninle dışarıda biraz konuşabilir miyiz?" Dedim nil yukarıda işi olduğunu söyleyip yukarı çıkarken ben ve selen dışarı çıkmıştık.  Buraya nasıl neden geldiğim her şeyi açıklamıştım. Ardından  abim ve hira'dan bahsetmiştim. Selen dediğim şeye sevindi.
"Onları buraya davet edebilir miyim biliyorum daha ilk günden-"
"Deli misin alya tabi ki gelebilir hem nil'de çok sevinir" dedi evine doğru ilerlerken bana baktı.
"Kesin arayıp gelmelerini söyle" dedi tam eve girmişti ki ben de abimi aramıştım.
"Alo abi" dedim
"Alo birtanem ne yapıyorsun bir şey mi oldu" dedi
"Hayır abi bir şey olmadı şimdi hira'yla birlikte mardine gelin" 
"Mardin ne alaka canım" dedi
"Abi sizi gelin ben sana anlatacağım" dedim abi ısrar etmeden tamam dedi ardından hatırlanacağını söyleyip kapatmıştı telefonu.  Selen neden bu kadar sakin ve olumlu karşılanmıştır.  Sonuçta benim Kocam ortalığı ayağa kaldırmıştı. İçeri girdiğimde selen mutfakta bir şeyler yapıyordu.
"Selen sana bir şey sormak istiyorum" dedim bunu merak etmem normal değil mi?
"Selen yani beni daha bu gün tanımışken şimdi abimi ve kardeşimi davet ediyorsun" dedim gerçekten çok saçmaydı. 
"Anlmıyorum bana çok saçma geliyor"dedim onun konuşması için bekledim.  Ama susmayı tercih etmişti.
"Tamam açıklama yapıyorsun o zaman gidiyorum burada kalamam ve gündüzleri yanına gelirim" dedim arkamı dönüp mutfaktan çıkacaktır ki
"Uğur istedi bana fotoğrafını gönderdi  ve seni hava limanında beklememi sen gelince de seni alıp evime getirmemi istedi" dedi tek nefeste şaşkın bir şekilde ona baktım.
"Sen uğur'un neyi oluyorsun"
"Ben kuzeniyim" dedi
"O kuzenine söyle benden uzak dursun" dedim ve onu orada bırakıp odaya çıktım. Daha açmadığım bavulu ve sırt çantamı aldığım gibi odadan çıktım herşeyim tamdı. Aşağı indiğimde selen beni durdurmaya çalıştı fakat ben ona müsaade etmeden evden çıkmıştım. En Son o telefonuna sarılmış tellaşla birini arıyordu. Büyük bir ihtimal uğur'u arıyordu. Zaten tam bir dakika sonra telefonum çalmaya başlamıştı. Uğur arıyordu ve ben şu an konuşmak istemiyordum. Bir çok kez aramıştı sıkılıp telefonu açtım.
"NEREDESİN LAN SEN"
"SANANE BU KADAR UMURSAMA BENİ DAHA ÖNCE NASIL DAVRANDIYSAN YİNE ÖYLE DAVRAN" dedim bağırarak akşam olmak üzereydi ve herkes bana bakıyordu.
"ALYA BENİ ORAYA GETİRTİME " Konuşmak istemiyordum telefonu suratına kapatıp kaldırıma oturdum.  Ağlıyordum. Nisa aradığında açmadım telefonu. Tamam bitti. Tam ayağa kalkmıştım ki karnına giren savcılara dizlerimin üstüne düştüm. Acı içinde bağırıyordum. Yanıma genç bir adam geldi.
"İyi misiniz?" Dediğinde cevap veremeden gözlerim kapanmıştı.