Kuzgun ve Tozkoparan

9.bölüm

(Çağanın anlatımıyla)

Tuanaya yaklaşmamın sebebi ne işler çevirdiğini öğrenmekti ama Ceren'i tanımasını beklemiyordum. Ceren son bi kaç yılını onunla geçirmişti. Şaşırdım , mezarlıktan çıktıktan sonra tuanayı eve bırakıp bende Salih hocaların yanına geldim . Tuanayı takip etmemi o istemişti. Çok durgundum.
" Ceren'i kaçıranlar, tuanayı da orda tutuyormuş. Arkadaş olmuşlar." Diyip tuanayla konuştuklarımızı anlattım .

(Tuananın anlatımıyla)
Ben aptal değildim. En duygusal anımda bile insanları analiz ederim. Çağan beni takip etmişti. Bu da demek oluyor ki açık arıyordu. Beni evime bıraktıktan sonra gitti ama bende arkasından evden çıktım. Ormana girdi. Sonra Salih hoca ve mavi ayla buluştu. Bende bi ağacın tepesine çıkıp izlemeye başladım. Uzakta olmadığım için duyabiliyordum.

Mezarlıkta konuştuklarımızı anlattı. Mete konuşmaya başladı.
" gizli bişey yokmuş, sen boşuna kıza yaklaşmaya çalıştın." Dedi. Kuşkulandım. Salih hoca sadece dinliyordu
" yağız tuanayı sevmedi evet ama kızın acıları da baya fazla, ben olsam bende saklardım. Kusura bakma çağan ama tuanaya yaklaşıp arkadaş olunca ne olucak? Sana her şeyi anlatacak mı sanıyorsun? Senin onu kandırdığını onu zerre sevmediğini bilse bitersin onun için." Dedi Leya.

Yalan söylediğini hissetmiştim. Yanılmadım ama yanılmak isterdim.
" Ceren'i tanımasını beklemiyordum. Ceren için kaç kere dayak yemiş o harf o yüzden vücuduna kazılı. Ceren onu hepimizi anlatacak kadar çok sevmiş. Demekki sakladığı şey bizi tanıdığıymış. Baksanıza Leyayı kurtardı. Leya için bıçaklandı. Demekki takip ediyormuş." Dediğinde Esat sinirle konuştu.
" salak takip ediyormuş evet ama öldürmek için değil, demekki Ceren'e söz vermiş göz kulak olmaya çalışmış." Dedi. Ceren'e söz vermemiştim, ve leyayı kurtarma olayları benim kendi planımdı

Bi kere olsun güvenmek istemiştim ama yine boşa çıkmıştı. Madem öyle en sert tuanayla karşılaşacaklardı. Herkes bedel ödeyecekti.ağaçtan indim. Onlar ayakta konuşurken güçlerini kullanıp 2 tur hızla etraflarında koştum. Burda olduğumu anlasınlar istedim. Adımı söyleyen çağanı duydum ama umursamadım. Sonra yine ağaç tepesine çıktım. Salih hoca bağırarak"tuana burda mısın?" Dedi ama konuşmadım.
" sizce duydu mu?" Dediğinde bakışlarım yağıza kaydı. Üzgün bir ifade vardı yüzünde ama umursamadım.

  " duydu." Dedi çağan. Fısıldıyordu. " her söylediğimizi duydu"
Ağaçtan indim ve ordan uzaklaştım. Hayatım boyunca hep sert olmuştum. Onların gerçekten bana iyi geleceğini düşünmüştüm ama yanılmışım. Madem öyle o zaman cezasını çekeceklerdi.

   
    Sabah erkenden hazırlanıp okula gitmek için yola çıktım. Yolda yürürken kulaklıkla şarkı dinliyordum. Birinin koluma dokunmasıyla irkildim. Olduğum yerde durup arkama baktım. Leya ve ülküydü. Kulaklığımın birini çıkarıp yüzlerine baktım
" buyrun " Dediğimde şaşırdılar
" tuana dün-" dedi Leya susturdum
"Yadırgadığım bir durum değil. Herkes bi çıkar için bana yaklaşmaya çalışırdı  zaten  ama ben kimseye izin vermezdim. Çağana ve size  izin vermiştim. Çünkü hepiniz bana Ceren'in emanetiydiniz ama artık değilsiniz." Dedim ve gücümü kullanıp koşmaya başladım. 

    Okula geldiğimde kapının önünde savaşı görünce şaşırdım. Sinirliydi
"Dün mezarlıkta çağanla ne haldeymişsiniz." Dediğinde şaşırdım.
" sen iyi misin? Dedim ama sinirliydi. Savaşla bu kavgamızda bi planın parçasıydı. Mezarlıktaki halimizi biliyordu ama onun hakkında da konuştuğumuzu duymamıştı. Hem çağana  bana yaptıkları için vicdan azabı çektireceğim   Hem de çağan savaşın kim olduğunu öğrenecek.

    Savaş Çağanları farketmedi ama çağanlar ilerde bizi izliyordu. Savaş kolumdan tuttu. Okuldan çıkardı beni. Gizlice odaklanıp dinledim çağanlar arkamdan geliyordu. Ormana girdik. Savaş beni dövecekti bunu onunla  planlamıştık ama onun damarına iyice basacağımı bilmiyordu.
" uzak duracaksın o çocuktan." Dediğinde güldüm.
" önce kardeşi şimdide o , uzak duracaksın." Dedi yere itti beni.
" geber tamam mı? İğrenç bir insansın." Dediğimde karnıma tekme atmaya başladı.
" Ceren'i aldın sen. Allah belanı versin. Küçücük bir bedeni gömdüler senin yüzünden geber." Dedim

    karnıma tekme yemeye devam ediyordum. Dermanım kalmamıştı.
" gebertirim lan o çocuğu da ." Dediğinde zar zor güldüm.
" işte bi onu yapamazsın. O benim gibi yalnız değil. Ona gidene kadar kırk tane adam geçmen gerek senin. Etrafında o arkadaşları varken ona dokunmak göt ister." Dedim savaş gerçekten sinirleniyordu. Karnıma hızla bir tekme daha attığında ağzından kan geldi. Savaş saçımı tuttu.
" ayağını denk alacaksın." Dedi ve saçımı itip hızla yanımdan ayrıldı. Planda buydu zaten. Bi plan uğruna bunları yapmamı istemiyordu ama dinlemiyordum. 

      Canım cidden yanıyordu. Biri kafamı tutunca zar zor gözlerimi açtım.
" sizin için bi dayak daha yedim." Diyip zorla gülümsedim.
" sakin ol tamam mı? Salih hocayı aradık geliyor." Dediğinde kafa salladım.
" gerek yok kalkarım birazdan alışkın bünyem ." Dedim. Bi kaç dakika sonra Salih hoca hemen gelip yanımıza eğildi.
" iyisisiniz?" Dediğinde kafa salladım.
" iyiyim kalkıcam şimdi." Dedim. Hafif doğruldum.
" karnına tekme yedi." Diyen Esata baktım. Salih hoca tişörtümü tutunca durdurdum
" ben iyiyim. Bence daha fazla yalandan yaklaşmalara gerek yok. " dedim zar zor ayağa kalktım

      " dikkat edin. Biliyorsun artık. Ceren'i o aldı. Dün  senin için ne kadar gerçekti bilmiyorum ama  ben söz verdim. Kendim halledeceğim onu. Ani bi kararla saçmalamanı  İstemiyorum. " dedim yürümeye başladım. Cidden canım yanıyordu. Biri koşumu tutunca arkamı döndüm.
" özür dilerim." Diyen çağana baktım. Sonra kafamı hayır anlamında salladım. Yoluma devam ettim.
Çok çabuk vicdan yapan insanlar her zaman kolay lokma olmuştur.