Kuzgun ve Tozkoparan

14.bölüm

       Adamı hallettikten sonra okuluma tekrar kayıt yaptırmaya gittim. Okulu bitirmem gerekiyordu. Okuldan tam çıktığım sırada telefonum çalınca cebimden çıkardım yurttan arıyorlardı.
" efendim?"" Diyerek açtım
" tuana cesur yurttakilerle kavga etmiş kendini odaya kapattı.  Yine Kimseyle konuşmuyor belki yine seninle konuşur." Dediğinde panik oldum
" tamam ben hemen geliyorum. Yakınım zaten 10 dakikaya oradayım." Dedim telefonu kapattığım gibi  hızla koşmaya  başladım.

     Kısa sürede yurda geldim müdire hanımı görünce hemen yanına gittim
" ne olmuş? Cesur nerde?" Dedim bi yandan da yurdun içine girdik
" kendi odasında, çocuklardan birine bisiklet gelmiş. Binmek istemiş ama sahibi olan çocuk  izin vermediği için kavga etmişler" Dediğinde kafa salladım. Cesurun odasının önüne geldiğimizde müdireye  döndüm.
" ben hallederim siz işiniz varsa gidebilirsiniz." Dedim. Kafa sallayıp yanımdan ayrıldı.

    Odaklanıp dinlediğimde cesurun nefes seslerini duydum. Kapıya yakındı
" ben geldim." Dedim ve yere oturdum. Ses vermedi
" bisiklet için kavga etmişsiniz. Ben öyle duydum sen anlatmak ister misin?" Dediğimde yine  ses vermedi.
" bisikletimiz olacak diye bir kural yok cesur. Bak ben bu yaşımdayım. Bilmiyorum sürmesini..." Dedim.
" bisikletin olmadı mı hiç?" Dediğinde güldüm.
" olmadı. Sürmesini de bilmiyorum sen biliyor Musun?" Dedim.
" ben biliyorum. Bi bisikletim vardı ama  bozulduktan sonra birdaha almamıştık." Dedi

   "Kapıyı açsan mı? Yüz yüze konuşalım." Dediğimde bi sessizlik oldu. Sonra kapı sesini duydum. Kapı açıldı. Cesur bana baktı
"Gel bakalım ." Diyip onu merdivenlere götürdüm ve oturduk.
" bi bisiklet için kavga etmene gerek yok. Çok istemiş olabilirsin. Ne zaman bişeyi çok istersen  beni ara olur mu? Hani beni arayacaktın?" Dedim
" çok istedim sürmek, izin istedim ama vermedi." Dediğinde gülümsedim
" en kısa sürece sana bir bisiklet alıcaz tamam mı? Ben sana getiricem." Dedim.

   Cesur heyecanla bana baktı.
" gerçekten alabilir misin?" Dedi. Elini okşadım.
" söz veriyorum alıcam. Biraz zaman alabilir ama söz sana bir bisiklet alıcam." Dedim. Bana sarıldığında bende ona sarıldım. Sonra ayrılıp yüzüne baktım
" artık  kendini odaya kapatmanı istemiyorum." Dediğimde gülümsedi
" tamam kapatmayacağım." Dedi kafa salladım
" artık gitmem gerekiyor. Bi dahaki gelişim bisikletle olucak. Biraz zaman alabilir ama ben bir söz veriyorsam tutarım tamam mı?" Dedim bana sarıldı
" bekleyeceğim seni tuana abla." Dedi gülümsedim

       Yurttan çıkınca düşünmeye başladım. Bisiklet parasını denkleştirmek için çalışmam gerekiyordu. O anda İhsan amcanın oğlu aklıma geldi. İhsan amcaya yardımım olmuştu oğluna kafe açmıştı. İhsan amcanın evinin adresini biliyordum önce oraya gittim. Kapıyı çaldığımda İhsan amca açtı. Beni görünce gülümsedi.
" tuana senin burda ne  işin var?" Dediğinde güldü
" İhsan amca yardıma ihtiyacım var." Dedim. Bahçedeki sandalyeleri gösterdi
"gel otur  bakalım." Dedi oturduk.

      " İhsan amca iş bulmam lazım. Biliyorsun önceden gerek kalmıyordu ama artık o çukurda yaşamıyorum. Kendim için olsa bir şekilde bulurum ama birine bir sözüm var. Geçenlerde aynı benim gibi çöpe bırakılmış bi Bebek bulduk. Onu polise teslim ettik. Sonra onu ziyarete giderken yetimhanede başka küçük bi çocukla  tanıştım. İsmi cesur, 8-9 yaşlarında , yeni gelmişti oraya , ailesini kazada kaybetmiş." Dedim. İlhan amca şaşırdı
" hiç uğramıyorsun yanıma bilmiyorum bile ne yaptığını ?" Dediğinde güldüm.
"  cesur ilk benimle konuştu. Onu ikna ettim arkadaş edindi. bugün yetimhaneden aradılar.  Bi çocuğa Bisiklet  gelmiş. Cesurda sürmek istemiş ama çocuk vermeyince cesur kendini odaya kilitlemiş, yine ikna ettim çıkardım ama bisiklet sözü verdim." Dedim.