22.bölüm

1.9K 154 35
                                    

Öğrendiklerimden sonra yağıza karşı rahat olamıyorum. Çok konuşmamaya çalışıyorum ama hala beni sevdiğine inanamıyorum. Öğlen arası herkes kantine indi ama ben sınıfta oturuyorum, hem canım aşağı inmek istemiyor. Hemde Yağız'ın durumu beni çok zora sokuyor. Çağan gün boyunca türlü türlü şaklabanlıklar yapmıştı ama hala affetmemiştim.

Sınıfın kapısı açılınca kafamı kaldırdım. Çağandı hiç bişey olmamış gibi davrandım yanıma oturdu. Ben notlarıma bakarken beni dikkatle izlediğini farkettim ama bişey yapmadım. Bi kaç saniye sonra dayanamayıp notlarımdan bakışlarımı çekip ona baktım
" niye bakıyorsun? Dikkatim dağılıyor git sıranda otur."diyip önüme döndüm. Sıranın üstündeki kalemi alıp sırayı karalamaya başladı ama ne yaptığını göremiyordum.


Kalemi bırakıp yine bana döndü. Aniden yan oturduğum halde bana sarılıp kafasını boynuma koyunca şaşırdım.
" azıcık dursam olur mu? Lütfen." Dedi ama öyle bir masumlukla söyledi ki sesimi çıkaramadım. dudaklarımı büktüm allahtan görmüyordu.
" hadi kalk artık." Dedim umursamaz bi sesle.
Omuz silkti, kafası hala boynumdayken " lütfen zaten benimle konuşmuyorsun sesini duymuyorum azıcık durayım." Dedi


İçim burkuldu. Bi an için lanet ettim kendime...
" sen uyku sersemi halinle , baygınken hatta yaralandığın zamanlarda yani o tarz durumlarda hep sayıklıyorsun." Dedi
Sessizce dinlemeye devam ettim. Kendi kendine konuşuyordu sanki
" ama ben hiç beni sevdiğini söylediğini duymadım, sevmiyor Musun tuana? "
Hiç söylememiştim ama o da hiç söylememişti.
" niye sevmiyorsun?" Dediğinde sesi titredi. Gözlerim doldu.

Kollarımı boynuna doladığımda başı hala omzumdayken bana baktı.
" tam bir Bebek gibisin." Dediğimde yine omuz silkti.
" böyle olduğum için mi sevmiyorsun?"
Bakışlarım yanaklarına kaydı. Gamzeleri çıkmıyordu. Gülmediği için yoklardı.
" gamzelerini uzun zamandır görmediğimi farkettim." Dedim bi anda. " haketmiyor muyum? Kuzgunların kuklası olduğum için mi?"

Kafasını omzumdan kaldırıp Direk bana baktı. Ellerimi tuttu
" ben öyle söylemek istemedim yemin ederim, Sibel'in elindeyken korktum ama sen beni affetmeden ölürsem diye korktum." Dedi çok üzgündü.
" boşver şimdi onu, nefes alamıyorum sanki, sen gülmüyorsun, gamzelerin bana küsmüş mü?" Dediğimde güldü. Gamzelerine takıldım.
" kimse sana küsmemiş, peki sen bu gamzelerin sahibini affettin mi?" Dedi gülümseyip kafa salladım. Bi elini yanağıma koyup diğer yanağımı öptüğünde gülümsedim.

Geri çekilip yüzüne baktım.
" seni seviyorum." Dediğimde dondu. Elimi gözlerinin önünde salladım ama kendine gelmedi.
" çağan iyimisin?" Dediğimde tepki vermedi. Güldüm. Yüzüne yaklaştım.
" çağan kendine gel." Dediğimde dudaklarıma baktı.
Hemen geri çekildim
" hayır sakın."Dedim anlamıştım. Kendine çoktan gelmişti numara yapıyordu
"Ya ama off." Dediğinde güldüm.

" azıcık." Dediğinde hayır anlamında kafa salladım.
"Şimdi sen benim sevgilim misin?" Dediğinde güldüm.
"Yok bence biz kanka olalım." Dedim
" bi git be ne kankası?" Dedi sinirle kahkaha attım.
Beni kendine çekip sarıldı.
" kanka olmaz bizden ama Sevgili olur." Dediğinde güldüm bende sarıldım.
" sevgili miyiz?" Diye sorduğunda ayrılıp yüzüne baktım.
" olalım madem." Dediğimde heyecanla ayağa kalktı
" yemin et."
" valla ." Dedim içi içine sığmıyor gibiydi. Aniden " allaaaaahh" diye bağırınca irkildim.
" ya çağan sakin olsana ." Dedim gülerken.
" olamam, hadi gidip söyleyelim yada dur sen otur ben giderim." Dediğinde ayağa kalktım. Sınıftan koşarak çıkınca bende peşine takıldım. Koridorda kimi görse "sevgilim olmayı kabul ettı laaann" diyip kollarından sarsıyordu. Bu şekilde bahçeye kadar indik. Durdurmaya çalıştım ama durmadı.

   Küçük çocuklar gibiydi. Kahkaha attım.  Bizimkiler panikle yanımıza geldiğinde onlara baktım
Mete "tuana ne oluyor." Dediğinde tam cevap verecekken çağan işlerden gelip Mete'yi kollarından sarsmaya başladı aynı zamanda da" sevgilim oldu lan , kabul etti lan."diye bağırıyordu.
Tüm bahçe çağanı izliyordu. Durmayacağını anlayınca şoka uğrarsa durur diye düşündüm.

     Bu hali o kadar komikti ki , gülmemek için kendimi tutuyordum. Herkes bana durdur şunu diye bakarken çağan hala Mete'yi sarsmaya devam ediyordu . Hemen yanlarına gittim o an aklıma gelen ilk şeyi söyledim
" çağan sevgilim dursana."
çağan şok olmuş bi ifadeyle durdu. Mavi ay kahkaha attığında gözlerim yağıza kaydı, berbat görünüyordu çok üzülmüştü yere bakıyordu bakışlarımı ondan çekip çağana döndüm. İfadesini bozmadan karşıya bakıyordu
" ya şebek misin kendine gel gidiyorum bak." Dediğimde hemen bana baktı. Bu çocuk gerçekten umutsuz vaka.  Bana sarıldığında bende ona sarıldım. Mavi  ay  bize gülerek bakarken bende dudağımı büküp güldüm çağana daha sıkı sarıldım

   

Kuzgun ve Tozkoparan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin