• Hoofdstuk 5 •

80 6 2
                                    

Asalamu aleykoum allemaal.
Dit verhaal representeert niet de juiste manier volgens de islam in elk hoofdstuk.
Contact met het andere geslacht voor onzin is verboden en niet toegestaan en proberen wij op geen enkele manier te supporten. Wij proberen met de verhaallijn juist een moraal mee te geven.
Die zullen jullie begrijpen aan het eind.
Stay tuned!

HOOFDSTUK 5; AFDWALEN
Perspectief amine

"Broeder opstaan."
"Salah als je niet opdonderd d"
"Amine jij hebt school niet ik" ik raakte geïrriteerd. Tfoe, ik ben in dit soort dingen heel erg bipolair.
Ik wil niet naar school, maar ik weet dat ik moet. Aan het eind van de dag kan een berdrijfskunde diploma altijd een back up plan zijn.
Back up plan...ooit was het waar ik voor ging.

*flashback*
"Dus mijn zoon gaat een advocaat worden later?"
"Of een dokter!" Riep Ilyas.
"Ik kom in iedergeval ver mama! Je hebt de juf gehoord ik mag vwo gaan doen!" Ze gaf me een kus op mijn voorhoofd.
"Mijn lieve slimme zoon. Allahi khlik liya"
"Ameen" riep ilyas. Ik knuffelde, plette zowel mijn broertje en mijn moeder in een knuffel.
"En zodra ik rijk ben zal ik alles voor jullie kopen wat jullie willen!" Riep ik.
"Ook dat cars bed dat ik zo graag wil?" Zei Ilyas enthousiast.
"Ook dat bed! Alles wat je maar wilt mijn kleine broertje"

*einde flashback*

Alles wat je maar wilt mijn kleine broertje... alles wat je maar wilt.
Maar toch heb ik je niet kunnen beschermen.
Ik deed mijn haar goed en liep naar beneden.
Zonder te kijken wie er in de woonkamer zat liep ik door "lopen salah"
Salah kwam achter me aan.
Salah is een hele goede vriend van me, in ontmoette hem in de 1ste klas op de middelbare.
We waren het duo dat alleen maar kattenkwaad uithaalde maar toch elk jaar over kon met goede cijfers. We waren een slim duo.
Na de dood van Ilyas zijn we die intelligentie gaan gebruiken voor andere dingen.
Ben ik daar trots op? Nee.
Blijf ik het doen? Ja.
Weet ik waarom ik het blijf doen? Nee.
En we weten beide dat wat we allemaal doen niet oké is, maar wanneer je verdoofd raakt..
Verdoofd raken is gevaarlijk.
Niks en niemand boeit je nog.

Salah: dus je eerste schooldag. Salah haalde me uit mijn gedachtes.
Amine: zal wel moeten.
Salah: ik weet niet of het handig is om sbahlilah te roken. Ik hield mijn schouders op. Het werkte altijd op mijn zenuwen dat salah nog islamitische termen gebruikt. Ik bedoelja we geloven beide maar ik ben tenminste niet zo scheinheilig om de naam van Allah te noemen terwijl ik al het verkeerde doe.
Amine: kom we gaan. We gingen beide op onze scooters, ik naar die nieuwe school en salah naar een meisje ofzo weet ik het.

Aangekomen op de school, had ik zoals altijd alle ogen op me.
Soms vond ik het wel grappig en andere keren weet ik goed hoe ik er gebruik van moet maken.
Ik stapte van m'n scooter af en keek nonchalant rond.
Ik hou het hier niet lang vol, ik merk het al.
Ik liep snel naar binnen. Ik zag wat voor klas ik had en liep weer weg, hier heeft niemand zin in.
Ik regelde dat ik weg kon en liep weer naar beneden, de trap af.

Toen ik buiten aankwam hoorde ik toevallig salah aankomen.
Ik begon weer hoofdschuddend te lachen. Ook hij werd verliefd aangekeken vanuit elke hoek.
Salah: Leuke school. Ik klapte hem op zijn achterhoofd wetend dat ie de meisjes bedoelt.
Amine: maar waar is die vriendin van je? Hij wees naar een tafel midden op het schoolplein. Er zaten 3 meisjes aan een meisje met krullen, eentje met een staart in en een meisje met een hoofddoek. Ik keek salah raar aan.
Salah: ik ben niet gek. Het is niet die met hoofddoek.
Salah: het is die met de krullen. Kom we gaan er heen.
Amine: er heen? Ik had hier helemaal geen zin in. Maar salah begon al te lopen.
"als ik 1 van jullie ooit nog hoor zeggen "hij is anders" dan-" ze stopte haar zin en de andere 2 keken ons geschrokken aan. Ik moest eenbeetje lachen wetend dat salah zeker niet anders is.
Ik bleef ongeïnteresseerd naast salah zitten terwijl hij een gesprek voerde.
Meer van salahs vrienden kwamen deze kant op. Ik kende ze maar ik noem mensen niet zo snel vrienden van me, dus dit waren gewoon bekende.
"Ghiz waar ga je heen." Ik keek op naar het meisje die ghizlane moet voorstellen, ze ziet er niet verkeerd uit.
": ik moet nog wat dingen doen Lina, ik zie jullie straks...nadat je klaar bent" reageerde ze terug.
Haar vriendinnen gingen door met hun gesprekken en ik volgde haar onbewust met mijn ogen tot ze weg was. Alsof ik in trans was.

Het pure in het verdorvenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu