Het pure in het verdorven

Hoofdstuk 50; einde deel 1

Hoofdstuk 50; het einde van het pad

Perspectief salah

"We moeten er zoals amine zei wel voor zorgen dat het geen mongolen zijn die buiten de hekken staan. Zaid mag hier niet binnen komen. Als hij ghizlane ziet is het voorbij."
"Je hebt gelijk salah. Ik check ze straks nog een keer na."
"Dankjewel voor de moeite broeder dankjewel"
"Wat voor moeite salah. Tuurlijk."
Ik ging bij het raam staan.
"Salah vraagje"
"Ja moussa?"
"Ik dacht hier over na, maar ik wist niet zeker of ik er werk van moest maken."
Ik draaide me vragend om. Hij kwam bij me staan.
"Moeten we niet meer onderzoek doen naar het verhaal van ghizlane, haar familie en zaid. Niemand weet waarom suleyman en zaid ruzie hadden. Zou het ons niet helpen hier achter te komen?"
Ik zuchtte. Het zou kunnen helpen..maar in zaid z'n zaakjes snuiven is nooit lonend geweest. Dat is waarom niemand het heeft gedaan. Natuurlijk vroeg iedereen zich af wat er had kunnen gebeuren dat de 3 grootheden ruzie kregen.
Maar iedereen deed zijn oren en ogen dicht om hun eigen hachje te redden.
"Doe nog niks. We moeten daar nog goed over nadenken."
Hij knikte.
"Waar gaan hun heen?" Ik keek ook uit het raam. Ghizlane en amine?
"Heeft hij je laten weten waar die heen gaat?"
"Nee moussa. Dat heeft hij niet"
We hadden afgesproken dat hij dat wel zou doen?
"Salah ik weet niet waarom maar dat geeft me juist redenen om ze te volgen."
"Moussa doe niet zo gek. Misschien." Ik kon geen goede reden bedenken waarom ze zo samen weg gaan zonder het aan te geven. Hij was toch bang voor haar leven?
Ik belde naar beneden.
"Waar is meneer ben salah heen."
"Ik weet het niet meneer didouchi hij zei dat hij zelf zou rijden."
"Oke dankjewel. Laat hem niet weten van dit gesprek"
"Oke meneer"
"En?"
"Ze weten het niet."
"Zoals ik al dacht. Reden om ze te volgen. Waar gaan ze heen?"
"Moussa. Is er iets wat je weet wat je me wilt vertellen? Waar komt dit vandaan?"
"Ik zei je net al ik wil onderzoeken wat er is gebeurd. Hier begint het bij. Ze gaan naar een onbekende plek. Misschien is het iets waar we wat aan hebben, zo niet dan hebben we het tenminste geprobeerd."
Ik zuchtte. Het voelde niet goed amine te bespioneren maar het kon geen kwaad toch?
"Als het iets is wat niet onze zaak is gaan we gelijk weg ja?" Moussa knikte.
"Kom snel. "

We volgde de auto op afstand. Elke van onze auto's had een gps geïnstalleerd. We volgde de weg die ze aflegde, naar hun eind locatie.
"Ze zijn gestopt salah"
"Waar?"
"Ik zoek het adres op."
"Het is een begraafplaats" ik remde. Wat doen ze daar?
"We gaan ze toch niet volgen naar een begraafplaats."
"Salah doe niet zo gek we zijn er letterlijk al bijna. Als je wil keren moet dat sowieso daar."
Ik zuchtte. Misschien wilde ze een familielid bezoeken.
"Ik denk niet dat we hun moeten volgen hierheen moussa."
We stopte op de parkeerplaats.
We zagen ze vanuit de parkeerplaats staan bij een graf. Van wie konden we niet zien.
"Kom moussa dit is hshouma kom weg."
"Ik ga niet weg. Ik wil weten bij wiens graf ze staat. Misschien heeft het hier mee te maken"
"Moussa ben je gek geworden?"
"Salah laat me. Ik ga dit onderzoeken. Ik ga een eind maken aan zaid."
Was deze jongen gek.
"Moussa? Wat voor bullshit zeg je?"
"Salah. Hij heeft mensen van me af gepakt. Ik vertrouw dit verhaal niet. Ik weet 100% zeker dat er iets niet klopt aan het verhaal van ghizlane zaid en suleyman."
Ik ging met me handen over me hoofd. Deze bullshit maakt me moe. Hoe hebben we van iedereen het zusje van suleyman en de ex verloofde van zaid eruit kunnen pikken voor amine ben salah waarvan we dachten dat hij nooit van iemand zou houden?!
"Moussa we gaan niet uitstappen. Onthoud de plek waar ze staan. We gaan daarna kijken."
"Is niet nodig." Ik keek hem vragend aan.
"Kijk daar loopt iemand van ons. Die gaat kijken bij wie ze staan." Deze jongen is doorgedraaid. Hij wilt te snel werken maar dat gaat zijn einde worden.
"Geen stress, amine heeft hem nog nooit gezien. Hij doet gewoon alsof hij een random man is"
We keken naar de man en hij liep langs ze.
Op een geven moment zagen we hem niet meer.
"Hij komt hierheen." Ik knikte ongeduldig op het stuur. Als het niks was zou ik me slecht voelen. Hoe zou ik het uitleggen aan amine?
Ik hoorde geschreeuw. Van amine?
"Wat heeft hij nou?"
Ik wilde uitstappen. Bij wiens graf zaten ze dat hij zo deed? Ghizlane probeerde hem te kalmeren maar het lukte haar niet.
"Salah stop. Als je naar binnen gaat hoe ga je uitleggen wat je hier doet? Ze gaat hem wel helpen." De jongen kwam rennend en stapte achterin in.
"En?"
"Ze stonden bij het graf van..." ik zag hem uit de spiegel naar mij kijken waardoor moussa ook vragend naar mij keek. Ik keek vragend terug?
"Wiens graf was het." Ik begon mijn kaken aan te spannen want deze gast irriteerde me. "Praat wiens graf?"
Hij keek me niet aan "het graf was van nada el aymani" van nada? De boosheid begon me te verblinden.
"Hoe durft hij" moussa seinde naar de jongen dat hij de auto uit moest. "Dankjewel bro. Ik bel je nog ja" hij knikte en stapte uit.
Ik kreeg geen lucht in die auto. Ik stapte uit
"WAT DENKT AMINE DAT HIJ DOET HE? WAT DENKT HIJ DAT IE DOET?" Ik knalde me voet tegen de auto.
"Salah stap in aan de andere kant nu. Ze gaan ons zien."
"Hij mag me zien. Hij mag me zien en me uitleggen wat hij hier doet."
"Salah gedraag" moussa trok me naar de auto. Ik ga het nog begrijpen. Ik ga begrijpen wat hij hier doet. Ze3ma huilen. Hij heeft dr gedood.
"Ik rijd naar huis"
Moussa racete naar het huis. Ik kon niet stoppen met het tikken van mijn been. Deze amine gaat me gek maken.
Hiervoor ging alles goed. Ik lachte hardop.
"Wie had gedacht dat dit was hoe alle geheimen onthult zouden worden."
Moussa stopte de auto in de inrit.
"Salah"
"Moussa het is klaar. Dit word oorlog. Alles waar iedereen hun oren voor had dicht gedaan. Alles waarbij we doof en stom hebben gespeeld komt terug. Alles komt terug. Iedereen zal elkaars aartsvijand worden"
Ik stapte uit de auto. Ik zou wachten tot ze komen.