• Hoofdstuk 39 •

34 1 0
                                    

HOOFDSTUK 39; HET VERLEDEN KEERT TERUG

Perspectief Amine

Die boeken kwamen blijkbaar van Inaya. Ik had haar nummer gekregen en ik heb dr ook al gebeld. Ze neemt niet op. Bewust niet. Ik gaf haar tot vanavond om te reageren en anders ga ik zelf naar haar opzoek.
Ik ga begrijpen wie er met me speelt.

Mijn telefoon trilde onder me hand.
Het was een bericht van Inaya.
"Afspreken bij ******* om 14:00. Het gaat om ghizlane's welzijn." Wat zegt ze?
Ik stond gelijk op en deed mijn jas aan.
Ik belde Inaya maar ze nam niet op.
Ik rende de trap af terwijl ik nog steeds Inaya belde.
"Amine waar ga je heen" vroeg salah
"Amsterdam."
Ik ging de deur uit. Er liep al iemand naar het stuur.
"Ik ga alleen." Ik knalde de auto deur dicht en reed weg.

Ik wist wel dat er iets niet goed zat. Inaya nam opeens ook niet meer op.
Ik reed nog sneller.

Na zo een 20 minuten was ik aangekomen.
Het was een afgelegen plek en in de verte begon een bos. Het was helemaal leeg hier. Wat voor domme plek is dit?
"Amine hier ben ik."
Ik liep haar kant op.
"Wat is er Inaya? Wat is er met Ghizlane?" Ik keek om me heen maar ik zag geen Ghizlane.
"Inaya waar is ze?" Ze begon te lachen
"Ze is hier niet. Ik heb je voor iets anders hier heen gehaald." De vieze vuile
"Ik ga je niks aan doen Amine. Er is hier niemand. Ik ga je alleen de waarheid vertellen...over Ghizlane. Wie ze is" ik fronste mijn wenkbrauwen. Wat?
Voordat ik kon reageren werd ik gebeld door Salah.
"Ja Salah"
"Amine is Ghizlane daar? Ze kwam jou kant op maar het was opeens stil aan de telefoon. Ben bang dat er wat is gebeurd." Me hart begon te bonken. Ghizlane? Ik keek rond en zag een gedaante in de verte. Ghizlane. Was zij dat?.
Ik liep haar kant op en hoe dichterbij ik kwam, hoe meer herinneringen op kwamen. Ik had haar gezicht gemist.
Haar situatie leek niet goed. Ze huilde en leek vermoeid.
"Ghizlane gaat het? Wat is er met je?" Ze huilde nog harder toen ze me zag.
"Ghizlane wat is er?" wat heeft ze met haar gedaan?! Woede begon in me op te borrelen bij de gedachte dat iemand haar weer laat lijden. Ik greep boos Inaya's arm
"Heb jij wat met haar gedaan? HE! Praat? Kon je het niet laten?!"
"Amine laat me los. Ik heb niks gedaan maar zij." Ze wees naar ghizlane. Ik keek haar vragend aan.
"Inaya asjeblieft." Ghizlane smeekte haar. Wat was dit?
"Ghizlane wat is er aan de hand?"
"Amine asjeblieft. Ga. Ga asjeblieft nu snel." Ze was gestresst. Hield iemand haar in de gaten? Ik keek rond.
"Ghizlane zit iemand achter je aan? Wat is er aan de hand?"
"Ze wilt niet dat ik haar expose. Ze is niet wie ze lijkt." Wat voor onzin kraamt deze vrouw uit?
"INAYA. IK SMEEK HET JE STOP." Ghizlane viel op de grond.
"Ik smeek het stop. Asjeblieft STIL. DOOD ME, sla me doe iets maar asjeblieft doe dit niet." Ik begreep niet wat er met haar was. Waar smeekte ze om? Wat was er zo erg dat ze dood zou willen?
"Ghizlane wat doe je" ik trok me omhoog. Ze keek me geshockeerd aan waardoor ik me besefte wat ik had gedaan. Ik fluisterde een sorry voor het aanraken. Ze huilde nog harder toen ik dat zei. Mijn borst vernauwde bij hoe ze erbij zat. Wat heb ik toch gedaan met haar?
"Inaya wat heb je met haar gedaan. Ze is zichzelf niet."
"Amine je bent verblind. Hoe zie je alleen fout in mij? Misschien is zij het probleem. Of niet eens misschien. ZIJ is het probleem en daar zal je nu achter komen."
"INAYA NIET DOENNN" ghizlane schreeuwde het uit. Ik pakte haar armen. Ze leek door te draaien
"Ghizlane sstt laat haar het uitleggen." Ik probeerde het om een geruststellende toon te zeggen
"Amine nee asjeblieft. Dood me als het moet. Doe iets maar niet luisteren asjeblieft." Ze sloeg me op mijn borst en bedekte mijn oren. Ik kon haar zo zien niet aan, of begrijpen. Ze besefte zich volgens mij dat ik har vast had en zij mij want ze trok zich uit mijn armen.
"INAYAAA" het was Salahs stem.
Wat deed Salah hier? Wat verbergen deze mensen allemaal?
"Dacht je me te kunnen stoppen met hem?" Inaya lachtte.
"Ik val niet te stoppen. Ik ga het hem hoe dan ook vandaag vertellen. Al moet ik dood. Als ik hem niet krijg dan jij ook niet." Wat vertellen?
"Inaya bek dicht met die gekkigheid." Zei Salah.
"Je gaat uit jezelf weg Inaya. Of je word hier weggehaald." Er stonden 2 mensen achter Salah.
"Ik ga niet weg. Ik ga Amine de waarheid vertellen."
"Wat gebeurd hier ik snap het niet." Ik keek naar Ghizlane. Ik wilde van haar antwoord. Ze was de enige hier die me niet irriteerde.
"Amine. Ik leg het later uit. Eerst moet Inaya hier weg." Salah antwoordde. Waarom weet Salah überhaupt wat hier aan de hand is?
"Ze zijn bang Amine. Ze zijn bang omdat ik jou liefde voor ze ga verpesten." Ze frustreerde me met deze onduidelijkheid.
"Inaya wees duidelijk." Ik schreeuwde het dit keer uit.
"Ghizlane el ourroussie..."
Salah pakte zijn pistool uit zijn zak. Is hij gek?
"SALAH BEN JE GEK? Doe dat ding weg."
"Als wat je gaat zeggen ervoor zorgt dat Salah een pistool pakt. Wat de ******** wil je zeggen Inaya. PRAAT"
"Ghizlane el ourroussie." Ik was nu gericht naar Inaya en luisterde. Wat was er met Ghizlane?
"GHIZLANE" salah schreeuwde haar naam waardoor ik omdraaide. Ik zag Ghizlane met het pistool van Salah tegen haar hoofd. Mijn hart begon te bonken.
"GHIZLANE WAT DOE JE?! Ghizlane doe niet zo gek asjeblieft. Laat dat ding los." Ik probeerde dichterbij haar te komen maar ze schreeuwde terug en liep achteruit.
"Stop daar Amine. STOP"
"Als Inaya alles gaat zeggen. Het heeft geen nut meer. ALS ZE GAAT PRATEN DAN" ze deed haar ogen dicht. Nee ik kon dit niet toe laten. Mijn handen begonnen te trillen. Eerst Ilyas, toen mijn moeder. Ik kon Ghizlane niet aan. Ik kan dat niet aan.
"Ghizlane STOP. LAAT DAT DING LOS ASJEBLIEFT" ik schreeuwde
"Ghizlane ik smeek het je. Niet jij ook stop asjeblieft. Ik hoef het niet meer te horen. 7ir leg dat ding neer asjeblieft. ASJEBLIEFT LAAT HET LOS"
"Ik ga me mond niet houden Amine. Deze info is voor je eigen best wil" inaya werkte op mijn zenuwen.
"INAYA HOU JE BEK. HOU JE BEK" schreeuwde ik. Ik hield elke beweging van Ghizlane in de gaten.
Ik knikte naar Salah en hij trok het pistool uit haar handen. Ik had geen macht over mezelf en ik rende op haar af en knuffelde haar. De opluchting dat ik haar levend kon vasthouden zonder bloed aan haar.
"Amine. Niet," ik keek naar haar maar ze hield het oogcontact niet langer dan 2 seconde vol. Ze fluisterde iets maar ik hoorde het niet. Ik was nog bezorgd naar haar aan het kijken toen Inaya schreeuwde.
"HAAR BROER IS SULEYMAN EL OURROUSSIE DE ONVOORSPELBARE"
Zei ze nou Suleyman? De onvoorspelbare? En zei ze nou dezelfde achternaam als Ghizlane?

Het pure in het verdorvenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu