Het pure in het verdorven

• Hoofdstuk 33 •

HOOFDSTUK 33; HET VERLEDEN KEERT TERUG

Perspectief Lina

Ik maakte me sinds gister al zorgen. Er klopte iets niet. Iets in mij was bang dat dit over Amine ging.
Ik zou vandaag wandelen met Ghizlane maar ze heeft me nog steeds geappt.
Ik besloot haar maar gewoon te bellen.
"Ghizlane. Salam aleikom."
"Aleikom salam Lina."
"Ghiz waar ben je? we zouden toch lopen." Voordat ze reactie gaf hoorde ik een onbekende stem.
"Deze staat u beeldig mevrouw."
"Ja vind je. Is ie niet iets te kort. Hebben jullie iets langer." Maar die tweede stem herkende ik. Is ze met dat meisje??
"GHIZLANE? Waar ben je? En hoor ik Inaya daar?Ghizlane waar ben je? En hoe ben je met haar???"
"Lina rustig aan. Ik ben met haar in een kledingwinkel." Wat doet ze daar??
"Waarom in godsnaam?"
"Ja laat het me even uitleggen Lina. Ze heeft vandaag een viering ofzo en die jongen is daar. Ze wilde islamitische boeken halen dus ging ik mee zoeken..en daarna wilde ze opeens een jurk. Ik kon geen nee zeggen."
"Dus jij bent met haar mee om een jurk te gaan kopen. Die ze wil aantrekken bij die jongen? Ghizlane wat voor-"
"Fitnah. Dat weet ik Lina. Ik wil hier ook niet zijn maar."
"Welke winkel sta je ghizlane?"
Ik keek rond.
"Uhm de *********" ik kreeg de schrik van me leven. Wat voor winkel staat mijn vriendin in?
"Pardon?! Ghizlane. Die plek heeft alleen maar feestjurken. En geen hijab vriendelijke jurken? Wat doen jullie daar. Of draagt ze hem niet?
"Nee lina. Ze is niet gek he." Ik zuchtte. Mijn twijfels worden steeds groter
"Ik kom je ophalen met de auto. Doe snel." Ik hing op en ging snel naar buiten.
Ik stapte in de auto.
Ik wist niet wat ik moest doen. Ik moet zeker zijn van me zaak.
Ik heb het nummer van Salah nog. Maar ik ben getrouwd. Ik ga hem toch niet zomaar bellen.
Ik reed eerst naar Amirah. Die kon me helpen.

Ze kwam naar beneden in haar pyjama en stapte naast me in.
"Lina wat is er. Ik ben net wakker."
"Sorry Amirah. Je moet wat voor me doen. Of nou eigenlijk voor ons."
"Weer wat met dat gedoe van ghizlane? Lina je denkt teveel na het is al klaar."
"Het is niet klaar Amirah. Ze was met het meisje mee naar ******* om een jurk te halen voor dat meisje. Die ze gaat aantrekken naar een feest waar misschien wel Amine is! Steellll je voor dat dit echt Amine is. Wat dan?"
"Oh nee. Nee maar hoe groot is de kans nou echt dat het Amine is?"
"Daar kunnen we maar op een manier achter komen Amirah." Ik had geen andere keus. We moesten Salah wel bellen.
"Je wilt toch niet?" Ik keek haar aan.
"Oh nee Lina ik ga hem echt niet bellen. Salah? Ik hem bellen?"
"Je belt hem via je werk telefoon asjeblieft en doe hem op luidspreker."
"Is er geen andere manier dan Salah? Weetje wat voor domme zet dat is? Wat als het echt over hun gaat? Dan ga je het aan hem moeten uitleggen." Daarin had Amirah een punt.
"Je hebt gelijk. Maar wie anders?"
"Naoufal misschien?"
"Nou ja Amirah ik dacht net dat je slim aan het doen was. Naoufal werkt voor Amine. Die roept er gelijk alles uit. Salah kan nog zijn mond houden." Het was even stil. We waren beide aan het nadenken
"Ik heb een briljant idee amirah."
"Nou"
"We gaan Salah bellen met jou stemmetje. Je moet even die nep stem van je opdoen. Je doet alsof we van de catering zijn, dan weten we gelijk of hun het zijn."
"Dit is echt gevaarlijk eigenlijk liennn"
"Nee Amirah. Het komt echt wel goed joh. We doen dit voor Ghizlane." Amirah zuchtte en pakte haar telefoon. Ik noemde zijn nummer op.
"Nou hopen dat hij zijn nummer niet heeft veranderd." Zei amirah.
"Nou laten we eerder hopen dat hun het niet zijn met wie die Inaya te maken heeft."

De telefoon ging over.
Dit was het moment van de waarheid. Ik wist niet eens wat ik zou moeten doen als het hun wel blijken te zijn.
Er werd opgenomen.
"Hallo?"
"Goedenmiddag. Spreek ik met meneer didouchi?"
"Ja. Wie is dit?"
"Hallo. Ik ben van de catering die jullie hebben geboekt voor straks. We hadden een belletje gekregen van iemand dat er een extra 50 mensen komen. Maar wij wilden dat bij u na checken."
"50 man? Nee. Het is gewoon hetzelfde aantal dat ik jullie had doorgegeven." Me hart klopte. Ze waren het wel. Het is Amine.
"Oh oke top meneer didouchi. Tot straks dan maar."
"Ja tot straks." Ik hoorde naoufals stem op de achtergrond.
"Komen er ook chickies wellaa" er werd op de achtergrond gelachen.
"Ja zeker" riep iemand anders. Volgens mij besefte Salah zich daarna pas dat hij nog niet had opgehangen en hing op.

Ik en Amirah keken elkaar gestresst aan.
"ZIE JEE AMIRAH"
"Wat gaan we nu doen? Wat gaan we nu doen."
"Lina rustig. Er gaat niks gebeuren. Ghizlane helpt dat meisje maar zolang Ghizlane niet weet dat het over Amine gaat. En amine niet weet dat Inaya met Ghizlane praat komt het goed." Ik zuchtte.
"Kom op lina. Je bent jezelf nu echt teveel aan het stressen. Ja het is wel echt heel toevallig. En riskant. Maar ze zijn geen hartsvriendinnen ofzo."
"En dat gaan ze zeker niet worden. Ze moet het contact stoppen met dat meisje. Ik krijg geen goed gevoel van haar."
"Nou ja Lina doe normaal. Je bent nu veels te beschermend aan het doen. Ze waren alleen in de moskee. Als ik in de moskee was geweest inplaats van Ghizlane had ze mij gevraagd. Het was gewoon het lot dat zij het was." Ik schudde met me hoofd.
Ik geloofde dat niet. Iets klopte niet aan die Inaya. Iets.
"Lina rij rustig aan op de weg ja. Niet te gek doen. Anders bel ik je man op." Ik knikte en ze stapte uit "doe ghiz te groeten van me"
Ik reed weg en ging de kant op van Lina. Ik moest iets bedenken.