Chapter 2
John Andrew's Pov
Naaawa ako sa tuwing nakikita kong naghihirap ang mahal ko. Hindi man niya sabihin, ramdam kong gustong-gusto niyang kasama at yakapin ang mahal niya. Dahil sa akin, naghiwalay sila. Pinilit kong sumama sa akin si Cie. Dahil bata pa kami ni Cie, ang gusto ko lang ay tumakas kami sa mga taong hindi kami tanggap, pero ang hirap mawalay sa kanila tulad ni Cie, na limang taon niyang hindi nakakausap. Samantala, hindi ko sinasadyang nakita ang aking kapatid na babae dito sa Maynila, at mula noon, naging maayos na kami. Unlike Cie, wala siyang choice, lalo na tuwing Pasko at Bagong Taon.
"Kumusta?" tanong ko sa mga kaibigan ko.
Ang tagal ko na silang hindi nakikita. At heto ako ngayon, kasama ang mga kaibigan ko, sa isang teen bar na pagmamay-ari ni Jary.
"Tangina Ja." Ang Ja ay maikli para sa John Andrew; mga kaibigan at pamilya ko lang ang tumatawag sa akin na Ja, which is my nickname.
"Nagkita ko si Cie. Nagkita kami sa grocery. Ang ganda ng mahal mo Ja."
"Ang tanga mo, Nate; hanggang ngayon, babaero ka pa rin." Natawa naman sila sa sinabi ko.
Mga kaibigan ko lang ang tumanggap sa amin at sumuporta sa lahat. Sila ang unang tumanggap sa amin at hindi kami hinusgahan.
"Gago, makinig ka kay Ja; iba ang nabihag niya." Sabay silang nagtatawanan.
Hindi ko nagustuhan ang inasta ni Leck. Hindi pa rin nagbabago, mayabang pa rin ang gago.
"Gago, ano bang problema kay Cie?" Napaawat si Nate sa amin ni Leck.
"Relax ka lang; nagbibiro lang tayo. Mag-aaway na ba tayo ngayon kung kailan lang tayo nabigyan ng pagkakataong magkita?" sabay tawa ni Leck.
"Wag mo na lang pansinin, Ja mukhang lasing na. Tsaka kakabreak lang ng mahal niya."
"So! Anong kinalaman ko sa breakup nila? Kasalanan ko bang naghiwalay sila? Kasalanan ko bang hindi niya na-appreciate ang relasyon nila? Ang gago naman kasi nakialam ba ako sa love life mo, 'di ba? Sana matuto kayong rumespeto sa isa't isa pero ano ngayon kung bakla siya?" sigaw ko sa kanila.
"Ang bading na sinisiraan mo. Alam mo ba? Siya lang ang nagdisenyo ng event mo para maging maayos ang takbo ng event mo. Hindi ka man lang ba magpasalamat sa ka'nya, hindi! Kasi lahat kayo nakatingin sa mga babaeng lolokohin ka." Nakatalikod ako sa kanila. Nakakabuwisit lang kasi porke't bakla hindi na puwedeng mahalin. Bakit gusto nilang maging ganoon? Gusto ba nilang mahalin ang ibang kasarian? May karapatan silang magmahal at mahalin ng totoo.
"Ja, ano? Aalis ka na lang. Huwag mo nang patulan si Leck. Alam na natin ang ugali niya," sabi ni Nate, napatigil ako.
Sinundan niya pa rin ako. Si Nate kasi, mabait siya sa amin at inaayos ang gulo sa tuwing may hindi pagkakaintindihan kami ng barkada. Apat kaming magkakaibigan; si John Christian lang ang wala dito. Hindi ko alam kung saan nagpunta ang tanga. Siya lang din ang nag-iisang pinsan ko na sumusuporta sa akin, at lahat kami may John dahil sa angkan namin. Kapag lalaki, dapat si John ang nasa harapan.
"Nakikinig ka ba? Ang lalim ng iniisip mo."
"Dahil si Leck ay isang mayabang."
"Hindi ka na sanay sa ka'nya. Nasaktan lang Ako gago. Alam mo bang nagwala pa iyan sa kanila?" Nakasimangot ako na sabi ni Nate. Nagwala si Leck. Takot nga sa mga magulang niya.
"Fine! Pero wag mong hayaan na saktan niya ang mahal ko. Wala siyang ginagawa sa inyo."
"Ako na ang bahala." sabay hila sa akin ni Nate.
Bumalik na kami sa mga bar. Nung malapit na kami, nagkatinginan kami ni Nate.
"Tulala ka sa dinadaanan mo," sabi ni Nate.
Tumawa ako. Ganoon din kasi nasa isip ko. Habang tawa lang ng tawa ang loko, masarap din ang isang ito sapakin. Hanggang ngayon, hindi pa rin nagbabago.
"Ang drama mo. Anong pinagsasabi mo, at hindi mo ako napansin?" Ako lang seryosong nakatingin kay JC; ang gago ay may mga pasa at dinadala pa sa gulo.
Jc ang tawag ko sa kanya dahil may John Andrew.
"Nangyari ba yan sa mukha mo?" Lumapit ako sa pinsan ko. Lalo lang siyang tumawa.
"Wala ito. Bukas wala na ‘to."
"You have to change. Hindi na tayo bata, uy!" Tinignan lang nila ako ng seryoso.
"Bakit ang seryoso mo sa buhay mo?" Pinigilan ko na lang ang sarili ko. Ayokong magkasakit kami ni Leck hangga't maaari. Naiintindihan ko siya dahil sa pagkakaibigan namin.
"Tol, kung wala kang magandang sasabihin, tumahimik ka na lang. Alam kong galit ka, dahil sa girlfriend mo, pero respeto naman. Nandito tayo para mag-bonding. Ngayon nabigyan na tayo isang pagkakataon na magkasama at pagkatapos ay magagawa mo ito tulad ng gusto mo.”
“Bakit hinihingi ko ba inyong opinyon?
Walang forever Nate, alam mo ‘yon. Ikaw na mabait sa amin halos nasa iyo na ang lahat, pero ano ang ginawa saiyo, iniwan ka rin ng mahal mo. Pinili niya ang kan’yang kababata. Samantala, nandiyan ka sa tabi niya, halos buong buhay mo binigay mo sa kan'ya ang nangyari, iniwan ka rin niya kaya wag mong sabihing respeto dahil walang nagtatagal.
"Hindi lahat ng tao ay naghihiwalay at papatunayan kong mali ka," sigaw ko kay Leck.
Tinawanan niya lang ako.
"Teka, bakit napunta sa nakaraan ang usapan?" Sabat ni Jc.
"Ganyan talaga ang buhay! Tanggapin mo dahil walang forever." Sa inis ko, sinipa ko si Leck.
Tinawanan niya lang ako.
"Ganyan ka! Duwag ka! Duwag ka!" paulit-ulit niyang sinabi sa akin.
"Tangina mo, anong problema mo sa akin? Kanina ka pa."
"Ikaw ang problema ko. Simula nung pinili mo siya, nawalan ka ng oras sa amin, tapos bumalik ka na parang wala na ang lahat. Hindi na namin kayo kailangan. Kinalimutan mo na kami. Nasaan ka kapag kailangan ka namin, di ba? Tinanong mo ba si Nate? Hindi, di ba! Selfie ka.
"Ano ka ba? Para kang bata. Gumising ka na. Hindi na tulad ng dati, ang daming nagbago. Marami na tayong pinagdaanan, pwede ba tayong magkaayos? Wag mong isipin ang sarili mo."
“Iyan JC, pinsan mo. Nanapak na lang ng walang dahilan. Anong masama ang sinabi ko? Then patunayan niya. Ang dami niyang dada.”
Gago, ako pa sinisi. Siya nga ito ang daming problema sa buhay. Nagulat din ako sa nalaman ko ngayon. Si Nate na mabait at mapagmahal at halos nasa kanya na lahat. Nagulat lang ako na halos buong buhay niya ay umikot sa piling ng mahal niya. Samantala, ako, kasama ko ang mahal ko. Masaya kami nag-sasama. Hindi ko na rin pinatagal pa ang gulo. Inunawa ko si Leck sa pinagdaanan niya. Ako ang unang humingi ng paumanhin sa kanya. Nagkaayos na rin kami, magkakaibigan. Dahil antok na ako at ang dami ko na rin nainom, nagpaalam na ako sa kanila.
BINABASA MO ANG
Someday
Teen FictionSi Cieron ay isang mabait, matalino, at mapagmahal na anak. Sa kabila ng kanyang pagkatao, siya ay minahal at tinanggap ng kanyang buong pamilya. Ngunit nasira lamang ito nang makilala niya si John Andrew, na kilala bilang "JA." Si John Andrew ay ma...
