ÖZEL BÖLÜM🌌

629 52 8
                                    

Umarım hoşunuza gider

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Umarım hoşunuza gider....

Yıldızı doldurup başlasak bölüme=)

Keyifli Okumalar ♡

Yumuşak yatakta sağa dönüp kolumu o tarafa attığım sırada elimin kocamın bedenine değil de boşluğa düşmesiyle ilk önce kaşlarım çatıldı daha sonra da gözlerim yavaşça aralandı.

Jimin yerinde yoktu?

Yerimde zorlansam bile doğruldum ve kırmızı renkte olan dijital saatimize baktım. 2:57'ydi. Jimin normalde de geç uyuyan biriydi ancak şu an tatilde olduklarından dolayı bunu düzeltmişti ve gece yarısı 12 olduğunda uyuyakalıyordu.

Şimdiyse yatağın bozulmasından anladığım kadarıyla yatmış ama sonra kalkmıştı. Ben bu sıralar çok uykum geldiği için gözlerim 9 olunca anında kızarıyor ve uyuyordum. Shin Hye'de babasıyla vakit geçiriyordu.

Acaba bir şey mi olmuştu?

Uykum bu düşünceyle iyice açıldığında dikkatlice yataktan kalktım ve kenarda ki kalın yeleği üstüme geçirip ayağıma panduflarımı da giydikten sonra minik adımlarla odamızın çıkışına ilerledim. Jimin'in banyomuzda olmadığını direk kapının açık ve ışığın da kapalı olmasından anlamıştım, o yüzden oraya bakma gereği duymadım.

Her taraf baya karanlık olduğu için adımlarımı yavaş yavaş atarken ilk önce iç güdüyle daha geçen hafta 11. yaş gününü kutladığımız minik kızım Shin Hye'nin odasına girmiştim.

Yüzü gün geçtikte oturan ve güzelleşen bebeğim oldukça masumca uyuyordu. Onu bir süre izleyip üstünü sıkı sıkı örttükten sonra başına bir öpücük kondurdum ve turkuaz duvarlarla kaplı odasından çıktım.

Bu sefer istikametim merdivenler olduğunda ne olur olmaz diye telefonumun flaşını açarak inmeye başlamıştım. Aşağıya indiğimde ilk önce salona daha sonra da mutfağa derken ilk katta ki bütün odaları gezmiştim ama Jimin yoktu. Tekrar yukarı çıkıp kontrol etmeyi düşünmüştüm.

Ta ki bahçeye çıkan kapının rüzgarla birlikte kapalı perdeyi uçurmasına kadar.

Demek ki dışarı çıkmıştı. Bahçedeydi.

Panduflarımı çıkartmak zorunda olduğumu görünce dudaklarım büzülse de omuz silktim ve ayaklarıma bahçe kapısının önünde olan kırmızı terliklerimi geçirip dışarı çıktım. O sırada flaşımı kapatmıştım çünkü havuzumuzun içinde ki sarı ışıklar yeterince ortamı aydınlatıyordu.

Bahçede gözlerimi gezdirdim.

Vee işte oradaydı.

Ama hiç görmek istediğim bir sahne değildi bu. Yüzüm giderek ifadesizleşirken adımlarım oraya yöneldi.

𝐁𝐨𝐥𝐚𝐡𝐞𝐧𝐤✔✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin