DS #3: Billionaire's Love Shot

Kabanata 2

His eyes darted on me, "Why didn't you tell me that I am your partner?" he asked. He crossed his arms, leaning his back on the chair.

Napatakip ako ng bibig dahil sa pigil na tawa. Alam mo 'yong nakakainis siya pero natatawa ako, "I didn't know! Hindi ko nga alam na ikaw si Mr. Delos Santos na 'yan," natatawa kong sagot.

Napailing siya, "I can't believe you, you're a stalker, what do I expect?" sambit niya. He rolled his eyes.

"For your information, hindi ko alam ang pangalan mo 'no! Sinabi lang sa 'kin na Mr. Delos Santos ang partner ko na nasa photography room! Pero hindi ko alam na ikaw 'yon," paliwanag ko sa kaniya. Bigla akong hiningal. Sa haba ba naman ng sinabi ko. Napatingin ako sa paparating na waiter.

"Everyone knows me, I doubt it if you don't," he said. Sa sobrang inis ko ay sinipa ko ang mga paa niya sa ilalim ng mesa kaya napadaing siya. Kainis siya, ah? I gritted my teeth.

"Ma'am, sir, may I take your order?" she asked politely.

I tried to smile, "One chocolate cake and cappuccino," I said. Napatingin ako kay Pierce na ngayon ay masamang nakatingin sa 'kin. I raised my brows on him, "What now?" I asked.

"One black coffee," he said without breaking his gaze from mine.

"Bakit ka nga ba kilala ng lahat, hmmm?" mapaglaro kong tanong sa kaniya. Kaya nga siguro gano'n na lang ang pananalita ni Ate Betty ng itanong ko siya sa kaniya. Bakit nga ba hindi ko siya nakilala?

"I don't know, maybe you're denying it in front of me," he said, looking away from me. Napangisi ako.

"I really don't know," I shrugged, "Transferee ka? Kailan pa?" tanong ko sa kaniya. I opened my bag to get what I take down during homework thingy.

"Last Semester," mabilis niyang sagot. Napangiti ako. Hindi na 'yan bugnutin. Yiee...

"Really, bakit ka nandito?"

"Your school offered something for me," he told me. Napa-wow ang mga labi ko. I didn't know about this. Kaya gano'n na lang siguro ang special treatment sa kaniya, "Why are you so curious anyway? Are taking it down notes for your information about me, stalker?" malakas niyang tanong. His brows knitted. Sumasama na naman ang mukha niya, eh.

"Shut up! You're so loud for a man, Pierce," I said. Napatikom naman siya ng bibig. I pushed the notebook I owned in front of him, "That's the homework," I added. I put both of my arms above the table.

Nagtaka ako sa reaction niya. 'Wag mong sabihin na hindi ko rin alam? Oh no!

"Is this all?" he asked hysterically. Binuklat niya pa ang kabilang page ng notebook ko. I nodded my head, "This is so easy, kahit na wala ang tulong ko masasagot mo 'to," sabi niya.

"Kaya nga kita hinanap kasi hindi ako marunong," prangka kong sambit sa kaniya. I really don't know about our lesson. Mahina ako sa numbers. I pouted my lips, nakakahiya naman. Nalaman niya pa ang tungkol do'n, baka maturn-off siya.

I heard him sighed heavily, "Dito ka sa tabi ko, I'll teach how to solve this...damn it! Why do I have to do this?!"  sabi niya.

Nagulat naman ako sa sinabi niya. Napakurap ako ng ilang beses. I even held my chest.

"Ako? Talaga?" nag-aalagan kong tanong sa kaniya.

"Sino ba ang kasama ko dito? Hindi ba ikaw? So idiot," he said, sighing. Kahit na tinawag niya akong idiot at nakaramdam ako ng saya sa puso ko. Nagmadali akong tumayo saka pumunta sa gawi niya. Malawak akong ngumiti, "Don't think that we are now friends, I am doing this because you are my partner," sambit niya gamit ang seryoso nitong boses. Napakagat na lamang ako ng mga labi at tumango.