Moving On (KathNiel)

Chapter 52

LUKE's POV

"Tangina niyo!" {a/n: lol, i started the story with a curse. sorry, k bye}

"Oh, chill" sabat naman ni Katsumi. Tinignan lang nila ako ng masama. Nagtatrabaho ako sa ng maayos dito, kinukulit ako ng mga gagong 'to. I actually, not serious 'bout this. I just need to make my mind spaced out.

Nakatali pa rin ako sa dalawang desisyon. Dalawang desisyon na pwedeng bumago sa buhay ko. Hindi ko pa nga alam kung ano ang susundin ko; puso o isip?

When I choose heart over mind, its either Kylie would gave me another chance or I can prove to her that I regreted what I did to her before and showed her how I much I loved her.

And, when I choose mind over heart, I can lose that fvcking chance slowly.

"Ikaw kasi Lester eh, kung anu-ano pinagsasabi mo kay Jay, ayan tuloy, mukha nang baliw" rinig kong bulong ni JC kay Lester.

I faced them. "Walang kasalanan si Lester dito, he just gave me a sort of suggestion"

Natigilan naman sila at bumalik na ako sa laptop. Wala naman akong ginagawa, nagta-type kunwari.

"Pero dude, its a worth-like taking decision ito" hindi ko na pala namalayan na nasa harapan ko na si Seth. "Ikaw lang naman ang makakasagot sa mga 'yan eh. Hindi naman kasi kami ang nagmahal kay Kylie, ikaw 'yun. Kaya ikaw na bahalang gumawa ng sarili mong desisyon"

Habang sinasabi niya ang mga 'yun ay may bumubuo ng desisyon sa'kin. Bahala na si batman, kung ano man ang magiging mangyari, but I'm expecting the greater success of it.

I finally sighed and reached my phone. "Hello, kindly book me a flight to France"

---

"What the hell, Joaquin Lucas?! Anong gagawin mo sa France?!" hysterical na tanong sa akin ni Mama. Ipinagpaalam ko na kasi na aalis ako papuntang France, edi ayun, OA na naman si Mama.

"Maliligo, Ma?" sarkastiko kong sagot pero sinamaan niya ako ng tingin. "Susundan ko siya"

I heard Mama heaved a sigh and sat with me. I just tell her the truth. Ayaw na ayaw kong nagsisinungaling ako kay Mama dahil alam kong masasaktan siya. I don't want to see her cry nor be hurt, it kills me. Kaya nga mas pinili ko ang pamilya ko nung pinapili ako ng tatay ni Cheska noon.

"Talaga bang sigurado ka na dyan?" she asked.

"Oo naman" I answered. "Hindi niyo na mababago ang desisyon ko. Sobra kong mahal si Kylie, nasaktan ko siya noon kaya hayaan niyo na akong bumawi sa kanya"

"Don't make a permanent decision for your temporary emotion"

Tinignan ko si Mama kung nagjo-joke time lang siya pero hindi.

"Maging masaya ka nalang, Ma please? Kahit ngayon lang, suportahan mo ako?" I plead.

Tinapik niya ang balikat ko. "I already did. Your my son, kaya susuportahan kita. Pero nag-aalala lang ako, nagdesisyon ka ng padalos-dalos baka ikaw rin ang masaktan sa huli. Nag-aalala lang ako bilang isang ina."

"Ma, tiwala lang."

Ngumiti ako. I know, this will be better than I expected.

---

Finally, I stepped the France's brick floor at the airport. I also smelled the fresh air. Pero hindi lang sa tanawin ako naka-focus kundi sa taong mahal ko.

I waited for one more week na bumalik siya, but I just waited for nothing. And, that's the cue. Lumipad na 'ko patungo dito.

"Bonjour Monsieur!" bati sa akin ng isang mukhang frances na babae. Siya siguro 'yung ipinadala ni Tito Teddy na umassist sa akin. Yeah, they're part of this plan. Pero the difference is I lie the truth.