Moving On (KathNiel)

Chapter 36

A/N: Hindi pa rin naayos. Huhu! Pero just in case na maayos ay 'wag po kayong magugulo o mawiwindang ha? I'll put the chapter number. The twist with a knot? Malapit na, malapit na malapit na. Haha!

PS: Play the video in multimedia for the song. Medyo ma-drama eh.

Dedications are open! Comment below!

xoxo

_____________

KYLIE's POV

"Kylie, are you okay?"

She snapped at me kaya natauhan ako. Nilalamig pa rin ako sa suot ko. I'm still wet.

"H-ha?"

"Are you okay? Baka nilalamig ka na. Eto oh, binilhan kita ng damit para may pamalit ka muna sandali" binigay niya na 'yung damit kaya kinuha ko ito.

"Maybe, she need to stay here muna. She's not okay eh. I didn't know what happened, but I know the past before" rinig 'kong sabi ni Arisse.

"Sige, salamat Arisse."

"Just call me up when you need me."

Rinig ko ang pagsara ng pinto. Pinatuloy kami ni Arisse sa isang hotel room. I don't look okay but deep inside pinipipilit ko maging okay. Tho, nasasaktan na ako ng sobra-sobra.

Those thoughts gave me shiverr. Basa pala mga damit ko. Agad akong napatayo at pumasok sa CR upang magbihis. Pagkatapos, 'kong magbihis ay napatingin ako sa salamin at nagsuklay. Para akong patay na buhay.

Lumabas na ako at nakita ko si Juls na busy sa cellphone niya. Agad rin siyang napatingin sa'kin.

"Okay ka lang ba talaga?" she asked again for the nth time.

Tumango ako at umupo sa harapan niya. Nasa isang sofa kasi siya.

"Again, oo. Okay lang talaga ako. Hindi naman kasi ako nalunod, kaya ko namang lumangoy"

"Physically, yes. But how about inside?"

Dahan-dahan akong napatango. I'm not really sure. Rumagasa bigla ang mga nangyari kanina. Those hurtful words, those gaze. Napa-iling nalang ako.

"Ayan ka na naman sa pagmumukhang okay ka. Sa pagiging mabait mo. Sa pagiging martyr mo. Hindi ka ba napapagod? Tao ka rin , napapagod. Stop being insane! Wala rin namang katuturan ang pagiging masokista mo eh. Ikaw pa rin ang masasaktan sa huli"

Napayuko ako. Aaminin ko na ang pagkakamali ko sa sitwasyong ito. Naging mali rin ako.

Tinignan niya ko ng malalim. Pero agad rin ito napalitan ng isang ngiti. "Fine. Magpahinga ka na. You looked pale"

Tumango ako at pumunta sa kama. I should rest at kalimutan ang nangyari kanina. Ilang minuto rin ay sumara na ang pinto.

Nagsimula nang magbagsakan ang mga luha ko. Talagang traydor ang mga mata ko. I should be strong. Pero ano ako ngayon? Naging mahina dahil sa isng lalaki.

I can say that he's my downfall.

---

Naalimpungatan ako dahil sa mahinang tunog ng cellphone ko. Kinuha ko ito at tinignan ang message. Nakatulugan ko na pala ang pag-iyak.

From: 0987654321

Where are you? Let's meet and talk.

-end-

Kahit hindi ko alam kung sino ito ay alam ko na base sa laman ng text. Naalala ko pala ang sinabi ni Luke sa'kin kanina na mag-uusap kami.

Ano pa ang pag-uusapan namin? Gaya ng dati ulit? 'Na kapag ako ang nagmukha na may kasalanan ay palalayuin niya ako? I'm used to be like that. Halos kabisado ko na nga lahat ng sinasabi niya eh. Kulang nalang ipamukha sa kanya na