YABANİ KALP

Bölüm 48: Jingshi

Wei Wuxian ve Lan Rin öldüğünden beri dört yıl olmuştu.

Gusu

Lan Wangji, Jingshi'de oturuyordu. Sırtındaki yaralar sonunda kabuk tutmuştu, eskisi gibi canını acıtmıyordu, en azından o öyle düşünüyordu. Gerçekteyse, bir sürü gecelik çilesinde ne zaman kalbinin acısı katlanılmaz hissettirse sırtının üstünde uyuyordu. Kalbinin acısıyla karşılaştırınca, sırtının ve göğsünün ağrısı bir hiçti. Lan Wangji yumruklarını sıktı ve mırıldandı:

"Wei Ying, Lan Rin, neredesiniz? Öldünüz mü?"

Lan Wangji matında otururken gözünden yaşlar aktı, çayını içiyordu. Lan Sizhui uyandı ve Lan Wangji'ye bakarak konuştu:

"Hanguang-Jun."

Lan Wangji:

"Gel, otur."

Lan Sizhui, Lan Wangji'ye doğru yürüdü, artık yedi yaşındaydı, bir mata oturdu ve sordu:

"Hanguang-Jun, ben de guqin çalabilir miyim?"

Lan Wangji:

"Kahvaltını et."

Lan Sizhui daha fazla konuşmadı, kahvaltısını etmeye başladı, Lan Wangji de kahvaltı ediyordu. Kahvaltıları bittiğinde Lan Wangji, Lan Sizhui'nin karşısına oturup "Ruha Sorgu"yu çalmaya başladı. En kolay ve en çok kullanılan iki cümle olan "sen kimsin" ve "seni kim öldürdü" cümlelerini çalıyordu. Lan Sizhui, Lan Wangji'yi gözlemledi ve guqin'i çalmaya başladı, başarmıştı, şimdiden bu soruları çalmayı öğrenmişti. Lan Wangji konuştu:

"Bugünlük bu kadar yeter, dinlen."

Lan Sizhui başını "evet" anlamında salladı ve yatağına dönüp dinlendi.

Lan Xichen ata tapınağındaydı. Lan Wangji abisini burada bulacağını biliyordu. Lan Xichen sessizliği bozdu:

"Wangji."

Lan Wangji:

"Abi, A-Yuan çok yetenekli, çoktan guqin'i oldukça iyi öğreniyor."

Lan Xichen:

"Bugün A-Yi'nin bizim kılıç hareketlerini yaptığını gördüm, o da çok iyiydi."

Lan Wangji hafifçe gülümsedi, bir mata oturup eğildi ardından sordu:

"Abi, onlardan bir iz var mı?"

Lan Xichen başını "hayır" anlamında sallayıp cevap verdi:

"Rinrin'den ya da Xian'dan hiçbir iz yok."

Lan Wangji ata tapınağından çıkıp Jingshi'ye doğru yol aldı.

Yunmeng

Jiang Yanli, Jin Ling ile ata tapınağındaydı. Jin Ling kucağındaydı ve Jiang Yanli ona Wei Wuxian'ın anma tabletini gösterip konuştu:

"A-Rulan, bu Wei Ying, Wei Wuxian. O senin dayın, senin saygı ismini o verdi, Rulan."

Jin Ling:

"Benim dayım?"

Jiang Yanli:

"Evet. O, iyi bir insan."

Jin Ling:

"Anne, dayım neden gitti?"

Jiang Yanli, Wei Wuxian'ın neden öldüğünü çok iyi biliyordu, yutkunup konuştu: