BALLIBEY

℘GÖRÜCÜ

"Hiç kimseyi rüyanda görecek kadar sevme o zaman uyusan da geçmez" - Özdemir Asaf

℘

Ben benim ile baş başaydım , içim de kopan tüm fırtınaları kimseye dökemeyecek kadar yalnız.

Sevdiğim bilmiyorsun ki ben bu aşkı yıllardır kendim yaşatıyorum sen yoktun, hatta hiç olmadın. Şimdi karın oldum diye yanımda mı olacaksın, olma.  İstediğini yaparsın sevdiğim çeker gidersin , git. Ama şunu bil ki ! . Ben bu aşkı yaşatırım başarırım sevdiğim , sen olmasan da geçmem bu aşktan . Çünkü ben hoşlanmaya başladım sen yanımda mıydın ? Hayır!. Sana aşık oldum yanımda mıydın ? Hayır!. Sana öyle bir sevdaya tutuldum yanımda mıydın ? Hayır !. O yüzden kesip atamam . Ben salak değilim , ben sana saplantılı da değilim . Ben kimseye nasip olmayan bir aşkla sana bağlıyım . Ben sana da aşığım seni sevmeye de aşığım.

Yabancısı olduğum , hayatımda ilk defa adım atığım bir evin sahibi olmuştum. Zaman ağaçtan kopan yaprak misali süzülüyordu ve bende onunla beraber akıyordum. Gökalp'in beni bırakıp gitmesinin üstünden on beş gün geçmişti . Her geçen gün ömrümden gitmiyor da bi çentik atarak ilerliyordu kalbime . Karanlıktan korktuğum için ışık açık uyuyordum , yalnızlıktan da korkuyordum da korkunun ecele faydası yoktu. İlk başta öylece durdum sürekli ağladım . Sonra evi tanıdım sırf Gökalp'in zevkini anlamak için. Yalnızlık çok ağır bir duygu olduğunu şu kısacık sürede o kadar iyi anladım ki bazen telefon ile Gökalp'i arayıp yalvarmak istedim özellikle geceleri o sessizliklerde , annemi yanıma çağırmak istedim ama utandım çünkü annem beni uyarmıştı. İnci Teyze gilin haberi olduğunda o da yanına çağırdı ama ısrarla reddettim çünkü kendimi acınası aciz bir durumda hissediyorum.

Bunu ben yapmıştım , ne sanıyordum ki acaba musmutlu bir yuva kuracağımı mı?

Düşüncelerimle boğuşurken kapı sesi ile irkildim , kim gelebilir ki ? Gökalp gelmiş olabilir miydi aklıma gelenlerle uslanmaz akıllanmaz kalbim hızlandı . O seni bırakıp gitti Gülru 

Sanki sevgilindi bırakıp gitti ha Gülru ! içimde Gökalp'in avukatı var . Kim gelmiş olabilir ki ? kapıya doğru ilerledim , Kapının yanındaki küçük ekranda kapının önündeki kamera dan kimin geldiğini gösteriyordu . Şifreyi girip kapıyı açtım .

"İlyas Abi- "

"Hoş geldin"

"Hoş buldum müsait miydin geleyim içeri"  

Anın şokunu üstünden atıp " müsaittim abi gel buyur " kapıyı tam açıp kenara geçtim.

"Bende tam yemek yiyecektim sana da bir tabak koyayım mı ?"

içeri adımladı , ceketini çıkartıp uzattı , elinden alıp askılıktan tarafa doğru ilerledim bi iki adım askılığın kapağına dokundum kapak sola doğru ilerleyerek açılırken  

 Ceketi askılığa asarken Gökalp'in iki ceketi gözümün önüne geldi burnuma onun kokusu doldu gözlerim doldu bi anda boğazım kurudu kaç gün olmuştu , kaç saat , kaç dakika 

" Olur Gülru - yani yenge - Gülru yenge " Sonra sessizce mırıldandı , gözlerimi silip arkamı döndüm .

" Gülru , abi Gülru ne yengesi " dedim tebessüm ederek.

" Abim kızmasın " dedi oda sırıtarak .

" Fark edeceğini sanmıyorum" dedim. kaşlarımı çatarak.

"Hıhı etmez , eminim etmez " Mutfağa doğru ilerledim İlyas abi gene bir şey mırıldandı yeter ama gayrı.

*** " Öyle bi ederki o tipik herif . Kızı tek bırakıp gitmek neymiş sorulacak ona zaten bir mahalle dövsek az gelir . - O da anlarda ne bok yediğini işte bizim kafalara geç dank ediyor."