YANLIŞ ROL SERİSİ *ADI AŞK OLSUN*(DÜZENLENİYOR)

◆MÜZEDE BİR GECE◆

"ne kadar uzağa gitsem de,gittiğim heryerde benimlesin"...

1 YIL ÖNCE

eve döndüm ve olabildiğim kadar sakin kalmaya çalıştım okulun en akıl almaz günüydü. asya denen kızdan git gide her geçen gün daha fazla nefret ediyorum. odadaki sessizliği telefona gelen mesaj bozdu ılgaz nasıl olduğumu sormak için mesaj atmıştı umursamadım ve kıyafetlerle yatağa girdim.uykum olduğu halde bir türlü uyuyamıyordum bütün gece dönüp durdum ertesi gün okula gitmemeye karar verdim yine aynı suratları görüp sıkıntı olsun istemiyordum günümü tv Karşısında uzanarak ve yemek yiyerek geçirdim akşam üzeri eymenden bir mesaj geldi saat 21:00'da depoda ol yazıyordu bana olan ilgisini kaybetmişte olsa gruptan çıkarmamıştı.hazırlanıp tam saatinde orda oldum okulun yarısı adeta gösteri izlemeye gelmiş gibiydi.

"gelmişsin?"

kapı aralığından bakarken serdarın sesini duydum.

"neden burdayız?"

"meselemiz var" dedi.

iceri girdi fakat ben girmedim bir süre sonra eymen gözüme ilişti her ağızdan bir ses çıkıyordu çok geçmeden önünde duran kıza baktım yüzünü net göremesemde onu saçlarından tanınmıştım Asya'nın burada ne işi var...

"hey içeri gel ve kapışmayı seyret tamda istediğin şey olucak".

"ne? eymen bir kıza asla el kaldırmaz".

evet bunu kesinlikle yapmazdi ama amacı neydi?

sigarasını birine uzatıp tişörtünü çıkardı ve asyaya doğru yürüdü o geriledi fakat eymen bir kaç adım daha attı ve bu aptal kızın yere düşmesine neden oldu.aklimdan bir sürü şey geçiyordu ve gidip yardım etmeyi bile düşünmüştüm bana ne oluyordu böyle sonra birden eymenin onu kucağına alışına tanık oldum herkes şaşırmıştı bense şok olmuştum.

bir süre birbirlerine baktılar ve hiç beklemediğim bir sey oldu asya kendini yere atti birde yetmezmiş gibi tokatta attı ben çığlığımı saklamaya çalışırken o depodan çıktı ve kuzeniyle birlikte karanlıkta kayboldu eymense büyük bir hayal kırıklığı ve hisleriyle başbaşaydi tıpkı benim gibi...

1 YIL SONRA

elim feci derecede kanıyordu tamam onun istemediği birsey yapıp bölgesine girmiştim ama oda çok acımasız davranmıştı.

"iyimisin?"

az önce içeride beni kaldıran kız tekrar gelmiş yardım ediyordu.

"iyiyim sadece elim-

"gel eczane var yakinda- derken o iri yapılı çocuk lafını kesti.

"eczane olmaz eve getir" dedi.

kesin bir tonda konuşmuştu yani belliki onun lafının üstüne laf söylemek gel beni öldür gibi bir şey olurdu.kız koluma girip yürümeye başladı eren çoktan ortadan kaybolmuştu bile ama zannetmesinki bu burada bitti istediğim tepkiyi alana kadar peşinden ayrilmiyicam.

erenin evinin karşısındaki binaya girdik buranında ondan tek farkı ışıkların yanıyor olmasıydı. ilk kapıyı açıp içeri girdik ev ufak ama fazla düzenliydi.

"geç otur ben pansuman için birseyler getiriyim".

kız uzaklaşırken çocuk onde ben arkada salona girdik tekli koltuğa oturdu ve masadaki kitapları itekleyip ayağını koydu.

"sey siz-

"kardeşiz".

"peki ad-

"ben yunus oda bahar".