YANLIŞ ROL SERİSİ *ADI AŞK OLSUN*(DÜZENLENİYOR)

BİZ HER ZAMAN BERABER OLACAĞIZ SERSERİ!

ECE

gözlerimi araladığımda hala yoldaydık.uykumu aldığım için biraz olsun sakinleşmiş ve daha mantıklı bakar olmuştum olaylara.sabah olmak üzereydi.gözlerimi çevirip direksiyonu sıkan eren'e baktım.

"iyi misin?"diye fısıldadım saçlarımı geriye atıp.

bana baktı ve bir kaç saniye sonra yola döndü.

"iyiyim."

"pek öyle görünmüyorsun?"

gözlerini yoldan ayırmadan;

"saffet iyi biri değil."dedi.

o an,"sende değilsin,"demek geçsede içimden susup camdan dışarı baktım.onunla tartışmak istemiyordum.bana anlatmadığı gizli işler için kızgındım.bir şey saklamayacağına söz verip o adamın kötü biri olduğunu bize zarar vereceğini söylemesi saçmaydı.saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp;

"nereye gidiyoruz?"

"istanbul'a."

"ama tatil-

"tatil bitti ece."

"ne?"

"yapacak işlerimiz var."

"senin yapacak işlerin var!tatilimizi mahveden sensin!keşke hiç gelmeseydik."

gözlerim dolmuştu.bu tatile çıkmayı isteyen oydu.şimdi yan çiziyordu.ona çok öfkelenmiştim.

"bir anda değişen ruh haline yetişemiyorum eren!"

"bu işide hallettik mi geriye hiç bir şey kalmıyor sevgilim.o zaman sonsuza dek büyük bir tatil yapacağız."

"sana inanmıyorum!"dediğimde kaşlarını çatıp yüzüme baktı.

"beni daha iyi anlayacaksın biraz sabret."

"seni anlamıyorum.tüm bu olanlarıda.anlamakta istemiyorum!"

o sırada arabanın içini telefon sesim doldurdu.açıp kulağıma götürdüm.

"efendim?"

"nasılsın?"

uluç'un sesini duyunca kimin aradığına bakmadan açtığımı fark ettim.bebeğin ölümünden sonra onunla konuşup konuşmak istemediğime emin değildim.hala aynı şirketi yönetiyor olsakta eski uluç'un bana zarar verdiğini yeni uluç'unda bunu tamir etmeye çalıştığının farkındaydım.ama kırılan hiç bir şey eskisi gibi olmuyordu.

"iyiyim."dedim göz ucuyla eren'e bakıp.

"şirkette biraz işler karışık eğer döndüğünde uğrarsan-

"sorun ne?"

"ingilizlerle bir anlaşmaya varamadık.seni görmek istiyorlar."

"ben dönüyorum.şirkete uğrayacağım."