YANLIŞ ROL SERİSİ *ADI AŞK OLSUN*(DÜZENLENİYOR)

《~ÇIRAK~》

1 YIL ÖNCE
gözlerimi ani bir şekilde açıp etrafa baktım.içim korkuyla dolmuştu uzun süredir o ikisini rüyamda görüyordum. aptal Asya yüzünden eymen ve tutkunun arası açılmıştı belkide gidip bir güzel yolmalıydım o kızı.terden yüzüme yapışan saçları itip komidindeki bardağa uzandım ve kafama diktim içim yanıyordu resmen.tekrar uyumak için gözlerimi yumdum.sabaha karşı odama birinin girdiğini ve dolapları açıp kapattığını hissettiğimde gözlerimi açtım.

"napiyorsun sabah sabah!"

Ilgaz bana bakıp tepedeki saati işaret etti öğlen oluyo diye bağırdı. yavaş hareketlerle kalkıp elimi yüzümü yıkadım.

"bunları giy bugün paitballa davetliyiz sabah serdar aradı tutku serdar sen ben falan bir kaç kişi daha."

"Eymen?"

"sanmıyorum gelmez."

"bende gelmiyorum."

"saçmalama."

"gelmiyorum."

elindeki kotu ve tişörtü alıp giyindim.eymen yoksa benim orda isim olamazdı.evden çıkıp taksiye bindim ve evlerinin önüne geldim tutku ve bir arkadaşı arabaya biniyordu eymende onların hemen ardından jipine atlayıp yola çıktı taksiye dönüp onu takip etmeye başladım bir süredir ugramadığı yere gelmişti bende inip peşinden içeri girdim bir süre ortada gozukmedi sonra üstünü değiştirmiş ve kum torbasının önüne geçmişti onu bir kaç kez daha böyle görmüştüm kızgın ve kum torbasıyla baş başa.varlığımı hissettirmemeye çalışsamda o beni farketmişti omzunun üzerinden baktı ve önüne döndü saklanmam için bir sebep kalmamıştı yanına gittim.

"neyin var?"

"sanane!"

"eymen?"

"ne var?"

"senin için endişeleniyorum" dedim ağlamaklı sesimlebunu farkedince döndü ve bir adım atıp nefesinin yüzüme çarpmasını sağladı.

"bende kendim için endişeleniyorum".

"neyin var?iyi gözükmüyorsun".

gözlerini kaçırıp kum torbasına öyle bir yumruk attıki bir uca uçtu ve yere düşerek kumlar dağıldı.benimde ağzımdan ufak bir çığlık kopu verdi.tekrar yanıma gelip belimden tutarak beni kendine yasladı okadar sert bir ifadesi vardıki korkmuştum ve her ne kadar yanında olmak istesemde bu uygun bir zaman değildi.

"e-ey-men ca-canım ya-

"etrafımda dolanmandan sıkıldım,beni sürekli görmek istemenden,izinsiz evime ve mekanlarıma girmenden beni herkese sormandan ve lanet telefonumu çaldırmandan gelen kutumu sikmenden sıkıldım".

beni bıraktığında yere kapaklanmıştım bacaklarımın üstünden atlıyarak dışarı çıktı.kalbim yerinden çıkıcak kadar hızlı atıyordu ve korkuyla dolmuştum.ona nolmuştu böyle bu kadar kötü olmasının nedeni neydi?

1 YIL SONRA

eren işaret verince hepsi dağıldı.sinirle ona döndüm bana emir vermesinden ve zorla alıkoymasından nefret ediyordum.

"bana bak ne olduğun umrumda değil tamammı? istediğin zaman beni ayağına çağıramazsın!"

yeşil gözleri parladı ve dudaklarımı yaladığımı farketmem bir kaç saniye aldı.tanrım neden kendime hakim olamıyordum.şuraya düşüp bayılsam kimsenin umru olmazdı heralde.

"seni çağırdığım doğru fakat buraya gelen sensin zengin fıstık eğer istemeseydin-durdu ve bir adım atıp önüme düşen sarı bukleyi kulağımın arkasına sıkıştırdı ve dudağının kenarının kıvrılmasına izin vererek ukala sözlerine devam etti-gerçekten istemeseydin seni buraya hiçbir güç getiremezdi".