Mysterious Marriage

Chapter 45

Divine Yana 'Dy' Montelibano Pov

Dali-dali akong nagpa-book ng flight sa Palawan, when i heard na nasa Palawan si Lj, dahil sa nag-aagaw buhay na si Lola Isabel, Lola ni Morise and Mori Mckinley, afterall, naging malapit din naman sa puso ni Lj si Lola Isabel, kaya masakit din sakanya ang mga nangyari,

Dumiretso agad ako sa Hospital, when i saw them crying sa may harapan ng operating room,

Mahigpit na yakap ni Mori si Lj, and i know they feel bad about what's happening right now, pero bakit ganon? Bakit nakakaramdam parin ako ng selos, sa mahigpit nilang yakapan ni Mori?

Bakit gusto ko? na ako lang dapat ang may karapatan yakapin siya ng ganyan kahigpit?

At bakit ba may kirot tong lecheng puso na to?

Wala si Morise, tanging si Mori at Lj na mahigpit na nagyayakapan ngayun, at si Gov. Mckinley, ang dad nila,na nakasandal sa pader, at nagpipigil hindi maiyak sa mga nangyayari ngayon, at maka-ilang beses ng napapahilamos ng mukha.

Hindi ko alam kung ilang minuto Rin akong nakatayo sa harapan nila, habang pinagmamasdan sila,

"Dy?" When i heard Lj, i weakly smile in return, pero para parin akong tuod na nakatayo sa harapan nila,  "babe!," namamalat niyang tawag, saka niya ako sinugod ng mahigpit na yakap,
"Babe, si Lola.." saka nanaman siya humagulgol ng iyak, "wala na daw pag-asa" marahan ko rin naman siyang niyakap pabalik.

"Babe it's ok," i whisper, while patting her back, kissing the top of her head, para aluhin siya.

After a while si Mori naman ang lumapit samin, kaya lumuwag ng yakap si Lj, at si Mori nanaman ang niyakap niya, saying na lola Isabel didn't makE It, kaya humagulgol ulit siya ng iyak,

I don't know kung ano pang lungkot ang mararamdaman ko? diba dapat nakikidalamhati din ako sa pagpanaw ni Lola Isa? Dahil kahit papaano naging parte rin naman siya ng buhay ko nung kabataan ko,

Pero bakit ganon? Mas nanaig parin sakin, Yung matinding selos na nasasaksihan ko ngayun? Yung mahigpit na yakap nilang dalawa, yung paghaplos ni Mori sa pisngi Ni Lj para patahanin din siya sa pagiyak, yung makailang beses na pag dikit ng noo ni Mori kay Lj, habang nakahawak ang dalawang palad ni Mori sa pisngi ni Lj, yung halos magkadikit na yung mga mukha nila?and they're really look good, bagay na bagay sila.

Oh F@ck! Bakit ganito ang naiisip ko?

They are all mourning, and grieving, while me? Bakit Ganito ang mga nararamdaman ko? and i know this is not right, this is not good,

Feeling ko napaka-selfish kong tao.

kaya naisipan ko nalang na umalis, at nagpunta sa may chapel nitong hospital ng hindi nalang nagpapaalam,

I know, hindi narin naman ako ang kailangan ni Lj this time, baka lalo lang makasama sa nararamdaman niya ngayun kung mapansin niya na heto ako at selos ang nararamdaman, embes na makidalamhati sa kanila ngayon.

At feeling ko ang sama-sama ko naman,

"Dy?" When I heard a familiar voice, pulling me out in my deep thoughts, saka ako marahan na humarap sakanya, "I just, didn't expect na nandito karin pala," it was Morise na halata sa boses niya ang kakagaling sa iyak at namumugtong mga mata niya.