Defter

11/Son Sayfa

Atmayacaktım ama dayanamadım.
Çok önemli not: Diğer bölümü okumadınız büyük ihtimalle çünkü dün mü ne atmıştım. O yüzden lütfen diğer bölüme (10. Bölüme) bir bakın! LÜTFEN!!!

Yıldızı parlatalım.⭐

Aynı. O zaman da her şey aynıymış. Hemen diğer sayfalara geçtim ve belki hafızamda bir şeyler canlanır umuduyla dikkatlice okumaya başladım...

Kafamda bir şeyler canlanmıştı. Son sayfaya gelmiştim. Okuyabileceğim, ya da hafızamda bir şeyler canlandırabilecek son sayfa...

Sevgili defter merhaba:
Biliyorum sana çok düzensiz bir şekilde yazıyorum, ama maalesef ki derslerden ve sınavlara çalışmaktan pek zamanım olmuyor. Cidden çok tatlı insanlarmış. Ah, bir dakika neyden bahsettiğimi söylemedim. Hoca bir ay önce ödev için sınıfı gruplara ayırmıştı. Benim olduğum grupta ben de dahil dört kişi daha vardı. Onlar bana yakın olmaya çalışıyorlardı. Ben istemiyordum başlarda ama sonra çok sevdim hepsini. Hatta baya yakın olduk. Çok sevdiğim bir arkadaş grubum var yani. İyi ki de varlar. Onlardan önce çok mutsuzdum. Ama şimdi üzerimdeki o eski, zavallı durum yok. Ama kötü olan şeyler de var sevgili defter. Bugün sanki bir adam beni takip ediyordu. Ya da bana öyle geldi bilmiyorum. Ama hissediyorum bu işte bir şey var. Ve işin kötü tarafı da hislerimde yanıldığıma pek şahit olmamam...

Oldu. Kafamda canlandı. Bir şeyler kafamda canlandı. Arkadaş grubu. Güzel bir arkadaş grubum vardı geçen sene. Ama kimdi onlar. Bir dakika asıl soru onların kim olması değil, onların neden şu anda benim yanımda olmaması. Allah'ım neler oluyor?
Annem. Annemin yanına gideceğim. Ve bana her şeyi anlatacak. Ne pahasına olursa olsun her şeyi anlatacak.

Odamdan koşarcasına çıktığımdan koridordaki halı bozulmuştu.
"Hiç uğraşamam şimdi." diyerek evin içinde annemi aramaya başladım.
Balkonun mutfağında otururken buldum annemi.

"Anne yeter artık. YETER! Bana her şeyi anlatmak zorundasın. Geçen sene ne oldu, kaza günü nereye gidiyordum, okuldaki durumum nasıldı her şeyi öğrenmek istiyorum. Ve bugün bunları öğreneceğim. Bir şeyler biliyorsun. Kazadan sonra, kaza geçirdiğim anı hatırlatmamak ve tekrar aklına getirip seni üzmemek için sustum. Ama artık yeter, susmayacağım. Öğreneceğim, her şeyi en ince ayrıntısına kadar öğreneceğim. Şimdi bana her şeyi anlat, en başından."

Annem beni hiç kesmeden, dikkatle dinlemişti. Ellerime uzanıp tuttu ve okşamaya başladı.

"Sakin ol kızım. Sakin ol biriciğim. Sana söz veriyorum yarın her şeyi öğreneceksin ama biraz daha sabret rica ediyorum. Tamam mı?"
"Tamam anne. Son bir gün. Son!"

Diğer bölümde İz'in geçen sene yaşadıklarını vs. açıklayacağım. En heyecanlı bölüm olacak. Sizler de zahmet olmazsa iki saniyenizi ayırıp oy verseniz harika olacak. Çünkü emek veriyorum.

Diğer bölümde görüşmek üzere hoşça kalın.

🤍🪐

Sonradan eklenen not: Defter 200 okunmaya ulaştı.🤩😚