Defter

2/Şans

Denize odaklanarak ne kadar oturdum bankta bilmiyorum. Defterin ilk sayfasında yazan yazıyı düşünüyordum. İnsanın kafasını karıştırıyordu. Ah, hâlâ söylemedim değil mi ne yazdığını?

Şanslısın.

Ne demekti bu? Acaba birisi mi düşürdü,
diye düşünmeden edemedim. Ama bu düşürülen bir deftere benzemiyordu. Bu defterin birisine kasıtlı olarak yazıldığından emindim. Ama asıl beni korkutan şey şuydu: ya o kasıtlı olarak yazılan kişi bensem?

Eve girmemle babamın bana bağırması bir oldu "Nerdesin sen haa, NERDESİN? İyi ki bir şey istedim bir şeyi de becer, bir şeyi."
Asla darılmadım. Alışmıştım çünkü. Ona sigara paketini verip odama gittim. Ondan önemli bir şey vardı şu anda çünkü. Defter vardı. Aklıma defterin diğer sayfalarına bakmadığım gelince içten içe kendime kızmaya başladım.

Hemen ikinci sayfayı açıp okumaya başladım.

İkinci sayfada bir adres vardı. Biliyordum burayı.

Bu adrese saat 15.00'te gidersen dört kişiyi göreceksin. Onların yanına git!

Ne yapacağım ben, gidecek miyim oraya, ya bu bir tuzaksa ?
Düşüncelerde boğulurken aniden sayfada yazan adrese gitmeye karar verdim. Merak ediyordum çünkü. Yani en fazla ne olabilir ki, diye kendimi teselli etmeye çalıştım.
Düşünmekten yorulunca kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Merhabalar. Konuya giriş yaptık. Bol gizemli bir kitap olacak. Üçüncü bölümde diğer dörtlüyü tanıyacağız. Güzel bir bölüm olacak diye umuyorum.

Bu arada oy vermeyi ve kitap hakkında yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Hoşça kalın.🌸🤍