Dit stuk is hetzelfde als TOT de twee POV van Sascha in hoofdstuk32!
POV David
"Sasha nee! Doe dit niet! Ik wil jou niet ook kwijtraken!" Schreeuw ik en trek een sprintje.
POV Sasha
Het moet nu, denk ik als ik David hoor schreeuwen. Ik sluit mijn ogen en spreit mijn armen. Even twijfel ik nog, maar laat me dan voorover vallen.
POV David
Ik zie haar haar armen spreiden en ga nóg harder rennen. Dan laat ze zichzelf voorover vallen. Met een enorme sprong probeer ik haar te pakken. Dat lukt. Ik pak haar zo stevig als ik kan vast, maar glijd wel naar voren. Zo hard als ik kan schreeuw ik "Iemand, HELP ME!" Nog net pak ik een tralies van de brug vast en hang dan alleen nog maar met mijn arm vast en Sasha houd ik ook niet lang meer. Ik kreun en kijk dan diep in Sascha ogen. Ik schrik wat ik daar ik lees: ik zie niets. Haar ogen staan dof, zonder emotie. Ik krijg het er koud van. Opeens valt er een touw naar beneden en pakt iemand me net onder mijn pols vast. Ik schreeuw, ik heb Sasha nog maar een twee vingers vast!
"Je moet het touw om haar middel binden! Zo strak als je maar kan!" Schreeuwt iemand hard. Er rolt een traan over mijn wang heen, maar ik spreek mezelf moet toe. Met mijn losse hand sla ik het touw om haar middel en probeer haar vast te knopen. Maar opeens storten we naar beneden. Ik schreeuw en een halve meter boven het water hangen we opeens. Het is gelukt om Sasha vast te binden en ik zat ook vast. Samen worden we omhoog gehesen en ik sla mijn arme om haar middel heen. We worden over de reling getrokken en opeens beginnen mij armen te trillen. Het word wazig voor mijn ogen en ik krijg een verdoving. Sasha wordt op de brancard gelegd en met de ambulance weggereden. Mijn arme trillen nog steeds en mijn temperatuur blijft ook niet hetzelfde. Mijn ogen draaien naar achteren en ze geven me een sterkere verdoving. Ik wordt in een ziekenwagen geduwd en we rijden hard weg. Wat zou er met me aan de hand zijn?
Wow het eerste nieuwe hoofdstuk van deel twee van Nummer 239! Wat vinden jullie er van? Geef een leuke reactie! Merle
JE LEEST
Nummer 239
Teen Fiction'Ik moet het nu doen, op geen andere moment. Ik wil het niet meer, ik kan het niet meer. Ik zal sterven en naar de hel gaan. Wat ik net heb gedaan, dat is niet te vergeven. De mensen die ik heb vermoord zullen net als ik naar de hel gaan, want ik be...
