(POV Julia, buurmeisje van Sasha)
Ik zucht, pas over twee maanden word ik tien! Hardstikke jaloers was ik, op mijzelf. Ik weet natuurlijk al lang wat er gaande is bij de buren. Vaak hoor ik ze schreeuwen, Sasha heb ik al in geen weken gezien. Het is gewoon saai zonder haar!
"Elke dag hoor ik het weer, maar het stopt nooit." Zeg ik zacht. We hadden net middag gegeten en nu zit ik boven achter de computer spelletjes te spelen. Alleen ben ik er niet echt met mijn hoofd bij waardoor ik telkens verlies. Met een diepe zucht sluit ik het spelletje af en zet het scherm uit. Misschien als ik ga douchen word ik een beetje happy, denk ik. Snel zoek ik de spullen bij elkaar en spring, nadat ik mijn kleding had uitgetrokken, onder de douche. Wel een half uur ben ik op de badkamer, wat normaal maar tien minuten is. Tegen mijn moeder had ik gezecht dat ik gewoon slecht slaap, een goed excuus!
Ik kleed me snel om en ga onder voor de tv zitten. Er is weinig te zien, dus uiteindelijk ga ik maar iets saais kijken.
Twee uur later roept mijn moeder dat ik ga eten. De hele tijd had ik tv gekeken, dat is vrij normaal hier. Ik zucht diep en sta op. Langzaam slof ik naar de tafel toe en ga met een 'plof' op mijn stoel zitten. Iedereen hier had een vaste plek, dat is gewoon heel erg handig. Mijn moeder zet een flinke pan met soep op tafel. Ik duw mezelf uit de stoel omhoog en kijk wat er voor soep in zit, uiensoep. Gelukkig dat ik het lekker vind, want het ziet er erg smerig uit.
Na het eten ga ik naar boven, lezen doe ik nooit dus ik kruip weer achter mijn computer. 's avonds komt mijn moeder zeggen dat ik moet gaan slapen en twee uur later lig ik stil ik bed te slapen.
Opeens schrik ik op van een geluid, dat is normaal nooit. Ik ben nou eenmaal een vaste slaper. Met een zucht ga ik op mijn bed zitten en kijk uit het raam. Zie ik dat nou goed, of is dat Sasha? Ze heeft een baby in haar hand en is best wel naakt. Opeens zie ik dat ze een groot mes in haar hand heeft, er zit bloed aan. Razendsnel pak ik mijn telefoon van het bureau af. Ik tik het alarm nummer in en kijk weer door het raam. Sasha legt de baby op de grond, tegelijk neemt iemand op. Snel vertel ik wat er is en waar het is. De vrouw zegt me dat ze zo snel mogenlijk komen. Ik kijk naar Sasha, ze zit vol met blauwe plekken en sneeën. Zou ze, zou ze mishandeld zijn?! Opeens schrik ik me dood, ze houd het mes voor haar buik en met één bewegen haalt ze het in zich. Meteen val ik achterover flauw op de grond.
Wooow... spannend? Ik wilde expres zo'n pov ding maken in dit boek, dus hier is die dan! Ik hoop dat het niet heel erg verwarrend is. Vergeet niet om te voteen! Merle
JE LEEST
Nummer 239
Teen Fiction'Ik moet het nu doen, op geen andere moment. Ik wil het niet meer, ik kan het niet meer. Ik zal sterven en naar de hel gaan. Wat ik net heb gedaan, dat is niet te vergeven. De mensen die ik heb vermoord zullen net als ik naar de hel gaan, want ik be...
