Epilogue

222 6 0
                                    

I abruptly opened my eyes like I was awakened from a deep sleep. I felt like everything happened was just a dream. I wish it is. But this two tombs in front of me are telling me that I am not dreaming. Ilang buwan na rin ang nakalipas pero malinaw pa ring nakatatak sa isip ko ang lahat ng nangyari.

Tumingin ako sa asul na langit kasabay ng pagbuntong hininga pagkatapos ay marahan akong tumayo. I threw my last glance to Lola Emilia and Vania before leaving. Kailangan ko na ring magmadali dahil baka hinahanap na ako sa palasyo.

My disguise is a big help since I immediately passed through the busy street. Halos kasi lahat ay umiiwas sa daraanan ko, kagaya ng dati.

Mabilis lang akong nakarating sa palasyo at halos tumatakbo na rin habang tinatahak ang daan papunta sa secret door.

Habang tumatakbo ay nakakuha ng atensyon ko ang isang paru-paro na umiikot sa isang rosas kaya hindi ko napansin na may kasalubong pala ako.

I slowly get up while touching my forehead that hit against someone. Ngunit imbis na tuluyan akong makatayo ay napatalon pa ako ng biglang sumigaw ang tao sa harap ko.

“Ahhhh! Pulubi! Pulubi!” Tili niya.

Nanlalaki ang mga mata akong tumakbo sa kanya at pabiro siyang tinampal sa ulo.

“Ang arte mo! Ako lang ‘to.” Sabi ko kay Zandra.

She stopped shouting but her mouth remained open. “Ate?! Ano ba ‘yan! Hindi ka pa rin nagbabago!”

I chuckled. “Who said I'll change anyway? Wala namang masama sa ginagawa ko.”

Nakita ko naman siyang tumango. “Yup, pero magbabago ang buhay mo kapag na-late ka sa coronation mo. Hindi ka pa nag-aasikaso!”

Mas natawa pa ako dahil parang siya pa ang nag-aalala para sa akin. I shook my head while smiling then walked pass her. “Coming from the one who is in her pink bath robe.”

“Atleast tapos na akong maligo. ‘Di katulad mo, amoy araw!”

Nagmamadali kong tinahak ang path papunta sa gilid ng palasyo kung nasaan ang secret door at agad na pumasok doon.

I quickly took a shower after I arrived inside my room to remove the bad smell coming from the prop that I used. Sakto namang paglabas ko sa banyo ay pumasok ang mga make-up artist at hair stylist ko.

They made me wear a slight make-up only since they told me that I'm already pretty enough. They also put some curls on my straight hair and did a little braid from both sides of my head that meets in the middle.

Umikot ako sa harap ng salamin matapos kong suotin ang gown ko. It is a v-neck, butterfly-sleeved, cream white, silk tulle, ball gown. It is embroidered with gold vines on the skirt of the gown. Small golden leaves can also be seen from the gown.

Syempre hindi ko makakalimutan ang kwintas na ibinigay sa akin ni lola at ni Vania. Binuo ko na ito at pinagawan din ng kapares na hikaw, bracelet, at singing. Lahat ng ‘yon ay isinuot.

“Ang ganda naman ng prinsesa ko.” I made a face when I heard Callix’s voice.

Hinarap ko siya. “I’m not your princess, I am your master.” Tukoy ko sa pagiging butler niya sa akin.

He is wearing a velvet suit and pants which complimented his white skin. He also looks neat because of his hair in slick back.

He chuckled. “Hayaan mo na, ito naman na ang huling beses na tatawagin kitang prinsesa. Magiging reyna ka na kasi.”

I took my knee high gold gladiator heels and wore it. The design of its laces are vine-like which ends with a leaf. Bumagay ito sa tema ng gown ko.

The Princess In Disguise (Under Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon