The Princess In Disguise (Under Editing)

Chapter 25: The End

This day may be a special day for everyone, but for me...it's the most miserable day ever. Lalo na kapag nakikita ko ang white gown na nakalatag sa kama ko. Yup, ang bilis talaga ng araw. Parang kahapon lang nung na-blackmail ako ni Raphael pero ngayon, eto na ang araw na yun.

Fudge it! I don't wanna go out. Ayokong bumangon, ayoko mag-ayos at higit sa lahat, ayokong magpakasal! That's why I'm here lying on my own bed. Nakadapa ako at nakatakip pa ng unan para hindi ko marinig ang commotion sa labas. The maids keep on bugging me! Lalo na si Merda. Kesyo bumangon na raw ako at mag-ayos dahil maya-maya lang ay ikakasal na ako but no! I don't want to.

At napipikon na ako dahil kanina pa sunod-sunod ang katok. Padabog kong tinapon ang unan sa sahig at pinagalitan si Merda.

"Di'ba sabi ko sa'yo na wag mo na akong guluhin dahil hindi ako pupunta?! I don't want to go! Kung gusto mo ikaw na lang ang magpakasal!" Sigaw ko sa kanya. I don't care if I'm not acting like a princess. I'm so stress right now!

"You're so hardheaded—"

"No! You're the one who is hardeheaded! Can you please go—"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang marealize ko kung sino ang nasa harapan ko.

"Callix!"

I immediately run onto him and gave him a hug. Yung mahigpit, and I don't wanna let go. But he pushed me away pagkatapos ay umarteng parang may mabaho.

"May naaamoy akong mabaho. Teka nga, ikaw ba yun? Pwe. Maligo ka na nga Zie!" Maarteng tugon niya kaya sinamaan ko siya ng tingin. Tumaas pa ang isang kilay ko.

"Hindi ako mabaho! At isa pa, if you are here to convince me para lang pumunta dun sa pesteng kasal na yun, ngayon pa lang, sinasabihan na kita na hindi ako pupunta!" Pangunguna ko sa kanya.

He just chuckle making my eyebrow rise even more.

"What?" Inosente kong tanong. Ano naman ang nakakatawa?

"Ngayon lang kita nakitang umasta ng ganito. I mean, sanay na ako na magbreak ka ng rule but eto? Yung pagiging ma-attitude at mataray mo? Nah. At ngayon ko lang din nakita na makalat ang kwarto mo. Look." Tinuro niya ang laptop na nakabukas sa may bedside table ko at ang isa pang laptop na nasa may study table ko pati na rin ang cellphone ko na nakabukas sa katabi nun at yung isa pa sa kama. "What are you doing? Bakit ang dami mong gadgets na nakabukas? I know you're not fond of those."

Bumuga ako ng marahas na hininga. Bigla ko na namang naalala ang ginagawa ko bago pa ako katukin ng katukin ng mga maids at ni Merda.

"Fudge! Fudger! Fudgest!!" I shouted in frustration. "Kahapon ko pa sinusubukang contact-in si boss. About sa misyon ko. And then, things happened. He promised me na siya na raw ang bahala para hindi matuloy ang kasal basta gawin ko lang ang misyon ko. Pero hindi ko na siya macontact. He's always out of reach at minsan pinapatayan niya pa ako ng tawag." I don't know what he's thinking at kung ano man yon, sigurado akong hindi ko iyon nagugustuhan.  Ilang taon na rin akong nagtatrabaho sa AV pero ngayon lang 'to nangyari. Kaya ko nga tinanggap yung misyon na kumuha ng impormasyon tungkol kay Raphael dahil sabi naman niya, siya na raw ang bahala para hindi matuloy ang kasal. But where is him now? He's a freaking scam!

Pagod na pabagsak akong umupo sa kama ko at halos mangiyak-ngiyak pa ako. "I don't know what to do anymore."

Naramdaman ko namang tumabi sa akin si Callix at hinaplos ang likuran ko. Pagkatapos ay niyakap niya pa ako.

"I hate you," bulong ko sa kanya sa nanginginig na boses.

Hindi naman siya kumalas sa pagkayap pero naramdaman kong nagulat siya. "Bakit naman?"