Fuck and Run

Kabanata 17

Masakit na masakit ang balakang ko. Halos buong araw lang akong nakahiga, o 'di naman kaya, nakaupo.

"May gusto ka bang kainin?" sabay lapit sa akin ni Joseph at hagod sa likod ko. Binigyan ko naman siya ng isang malungkot na ngiti.

Umiling ako at napayakap sa kanya.
Hindi niya ako iniwan at mas inalagaan ngayong maselan ang pagbubuntis ko sa kambal.

"Salamat at hindi mo ako pinabayaan, kayo nila Ninang at Amalia. Malaki ang utang na lob ko sa inyo." mataman kong sinabi.

Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin hinarap ako. Hinimas niya ang tiyan kong kabuwanan na at ngumiti.

"Wala 'yon, GG.  Malakas ka kaya sa akin." aniya

Sobrang daming nangyari simula ng umalis ako sa amin. Plano ko sanang ipagpatuloy ang pag-aaral dito sa Leyte kaso... nabuntis ako.

"GG paano na 'yan? Paano ka mag-aaral kong buntis ka? Kahit pa itago natin iyan, e, lalaki naman 'yang tiyan mo." malungkot na saad ni Amalia.

Gulong-gulo ang utak ko kung ano ang dapat kong gawin. Dalawang buwan na ang tiyan ko ng malaman naming buntis ako. Si Ninang ang nakapansin na mukhang buntis ako.

"Wala tayong magagawa kundi ang antaying makapanganak ka. Pero, gano'n pa rin. Mahihirapan kang mag-aral dahil magkaka anak ka na." sabat naman ni Ninang.

Nakayuko lang ako habang tumutulo ang mga luha sa lungkot na nararamdaman. Nalulungkot akong isiping kailangan kong matigil sa pag-aaral dahil sa pagbubuntis ko. Sana, hindi ko iyon ginawa. Sana, hindi ako nagpadala sa tukso.

Nag-angat ako ng tingin at napatingin kay Amalia na may mukha ng pag-aalala para sa akin.

"Anong sabi ni Ninong? Hindi ba siya napadalaw sa atin?" punong puno ng pag-asa kong tanong ngunit umiling si Amalia.

"Simula nang umalis tayo roon ay hindi na siya bumalik. Malamang, alam niyo naman ang mga lalaki. Kapag nakuha na nila ang gusto nila ay iiwan ka na! Kaya sinasabi ko sayo, Amalia, maging aral sayo ang nangyari kay GG. At ikaw naman GG, huwag ka ng umasa sa lalaking iyon. Hindi na iyon babalik." giit ni Ninang.

"GG." tawag sa akin ni Joseph kaya naputol ako sa pag-alala ng pinag-usapan namin noon ni Ninang at Amalia.

"Uh... Bakit?" tanong ko sa nagtatakang si Joseph.

"Iniisip mo naman ba siya?" nakakunot noo niyang tanong sa akin.

Umiling ako at ngumiti ng bahagya.

"Hindi naman." malungkot kong sagot at napatingin sa tiyan ko. Parang hindi ko pa lubos maisip na magkaka-anak na ako sa edad 'kong 'to. Sobrang bata ko pa para magka-anak. Pero kahit ano pa man hindi ko sisisihin ang mga anak ko sa lahat.

"Walang kwenta ang lalaking 'yon, GG. Matapos ang lahat ay hindi ka niya binalikan, kaya hindi mo na siya dapat isipin. At wala siyang karapatang  makilala ang mga anak mo." pagalit na sinabi ni Joseph.

Matapos ang nangyari sa amin ay hindi na raw siya bumalik sa aming baryo. Palagi akong nakikibalita kay Ninong na tumira na muna sa kalapit baryo namin dahil umaasa rin si Ninong na babalik si Elton at baka sakaling matulungan kami sa problema namin. Pero wala, ni anino niya.

Sabagay, sino ba naman ako para balikan niya?Hindi niya ako girlfriend. Binigay nang pamilya nila ang lupa para sa amin pero nawala naman ang titulo sa di malamang kadahilanan, at ako pa ang pinaghinalaang kumuha.

Wala rin akong balita sa kanila ni Tiya at Chloe kung nasaan na sila ngayon. Pero malakas ang kutob ko na may kinalaman sila sa pagkakawala ng titulo.