Fuck and Run

Kabanata 20

Nauna akong nagising sa kambal kaya minabuti ko nang bumaba na muna matapos silang silipin sa kwarto nila. Maaga pa naman at siguradong napagod sila sa byahe kahapon.

Marami pa kaming kailangan ayusin sa bahay. Hindi pa naaayos ang mga gamit na dala namin kahapon dahil minabuti naming matulog nang maaga upang ngayon na lang ayusin ang lahat. Kung kakayanin.

Hindi pa man ako lubusang nakakababa ay naririnig ko na ang ingay na nanggagaling sa kusina. Boses naman ni Ninang ang huli kong narinig.

"Bawal nga silang magkita, at sana huwag nang magtagpo ang mga landas nila. Nakakaawa ang mga bata." ani Ninang, at kahit hindi ko pa siya nakikita dahil naglalakad pa ako pababa ay nahimigan ko ang kalungkutan sa mga sinabi niya.

Sino naman kaya ang tinutukoy ni Ninang?

Nang bahagya akong sumilip sa kusina ay nakita ako agad ni Amalia. Kitang-kita ang gulat sa mga mata niya na para bang tinubuan ako ng isa pang ulo.

Anong nangyari sa kanya?

"GG..." mahina niyang tawag sa pangalan ko.

"Hmm?" sagot ko at napabaling ako kay Ninang na para bang nakakagulat din para sa kanya ang makita ako.

Ano bang meron?

"A-Ang aga mo naman nagising, GG.  Nagpahinga ka na sana muna at baka napagod ka sa byahe." sabi ni Ninang sa isang pilit na ngiti.

Ano bang sinasabi ni Ninang? Pareho naman kaming bumyahe kahapon ah. Kung pagod man ako, sila rin dapat 'di ba?

"Lahat tayo pagod, Ninang. Nagising nga kayo ng maaga, o. Ayos lang, marami tayong dapat ayusin ngayon hindi ba?" sagot ko at ngumiti na siya, ngayon...mas totoo na ang ngiti kaysa kanina.

Bago pa man namin natuloy ang usapan ay tumunog nang bigla ang door bell. Napangiti naman ako nang marinig iyon. Minsan ko na ring pinangarap ang magkaroon ng bahay na may door bell. At ngayon, kahit hindi ko pa matatawag na may sarili na akong bahay ay sobrang saya kong marinig ang tonog na iyon.

Nagmadaling tumakbo si Amalia at nakuha ko na ahad kung sino ang nasa labas. Pareho kaming napangiti ni Ninang.

"Good morning..." bati sa amin ni Mozes at nagtagal ang titig niya sa akin.

"Ang aga mo naman, iho." ani Ninang  kay Mozes.

Hindi nakasagot si Mozes at nakatitig pa rin siya sa akin. Napunta ang kamay ko sa mga mata ko. May muta ba ako, o ano? Bakit hindi matanggal ang titig niya sa akin?

"I...did my best to convince my friends that I don't need their help...here."

"Ano?!" gulat na gulat na sikmat ni Amalia at naestatwa lang ako sa kinatatayuan ko. Palipat-lipat ang titig ni Ninang papunta sa akin at kay Mozes.

"They're probably on their way here now." dugtong niyang sinabi.

Mabilis akong umalis at tumakbo papunta sa kwarto ng kambal. Nahilig ako sa likod ng kwarto habang hawak ang dibdib ko. Hindi na halos ako halos makahinga sa sobrang bilis ng takbo ng dibdib ko.

Kakarating lang namin dito kahapon, pero ito na agad ang bubungad sa akin? Ibig bang sabihin... sasama siya?
Magkikita na kami? Anong gagawin ko-ipapakilala ko ba agad ang kambal sa kanya?

Nakita kong gumalaw si Olle at agad niya akong natanaw sa likod ng pinto.

"Mama..." ani Olle sa akin at lumapit ako sa kanya. Eksaktong nagising rin si Elle.

"Magandang umaga." bati ko kay Olle at hinalikan ko ang tungki ng ilong niya.

"Good morning, Mama..." si Elle.