ကဗျာမပီစာမမီ
အပိုင်း ၁၃
ဝါဆို လလယ်ပိုင်း သို့ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာပြီ ဖြစ်၍ မြစ်ဝကျွန်းပေါ် မိုး က ပို၍ ကောင်း လာသည်။
ယခင်လ ကထက် ပို၍ မိုးများ လာသည့်
အပြင် မြစ်ကမ်းရေ မှာ လည်း တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ ပိုပို တက် လာသောကြောင့် သက်ဝေ မျာ စပါးဂိုထောင် ကို
မျက်ခြည် မပြတ်နိုင်ချေ။
ဘလုတ်ဘရားသားနှင့် လည်း စာချုပ် ချုပ်ပြီး ၍ စပါးတွေ ရွှေ့ ဖို့စတင်
လုပ်နေရပြီဖြစ်သောကြောင့် သက်ဝေ
အချိန်အများ စု က ဆိပ်ကမ်းမှ ဂိုထောင်၌ သာ အချိန်ကုန်သည်။
ယခင် ကဲ့ သို့ စားပွဲတွင်ထိုင် ကာ စာရင်း လုပ်နေရသည်ထက် သက်ဝေ မှာဆိပ်ကမ်းတွင် ပြေးလိုက် လွှား လိုက်နှင့် ။
ဒီနေ့ လည်း ဆိပ်ကမ်း ဘက်သို့ သွားကြည့်ရ ဦးမည် ဖြစ်သောကြောင့် မနက်စောစော ထကာ သူပြင်ဆင်နေမိတုန်း
"ဟေ့ ချာ တိတ် ချာတိတ်"
ခပ်တိုးတိုး အသံ တစ်ခု က ဖွင့်ထားသည့် ပြတင်း တစ်ပေါက်မှ တိုးဝင် လာ လေသည်။ မနက်တိုင်း နီးပါးနေ့စဉ်ဖြစ်နေသော
အကြောင်းအရင်း ဖြစ်နေ၍
သက်ဝေ က တော့
မထူးဆန်းနေတော့။
ဖွင့်လျက်သား ပြတင်း တံခါးကနေ ကိုယ် တစ်ပိုင်းထွက်ကြည့် လိုက်ပါတော့ ဟို ဖက် အခြမ်း ပြတင်းပေါက်က နေ ရုံး သွားဖို့ အသင့်ပြင်နေသူကို မြင်ရသည်။
"ပြော ပါ"
သက်ဝေ ခပ်ပြတ်ပြတ် ဆိုမိတော့
ထိုသူ က မကျေနပ်ဟန်နှင့် နှုတ်ခမ်း တစ်ချက် ဆူကာ မျက်မှောင် ကျုံ့ လိုက်ပြီး
"ချာတိတ် အတွက် အခန်း ပြောင်း လာတဲ့ လူကို အဲ့ လို လေသံကြီးတောင့်တောင့် ကြီးနဲ့ မဆက်ဆံပါနဲ့ကွာ ရင်ဘတ်တွေ အောင့်လို့"
ပြောရင်းရှပ်အကျီင်္ အဖြူ လက်ရှည် မှ ကြယ်သီး ကို တပ်နေသူ က ဆိီမလိမ်းရသေးသည့် ဆံပင်တို့မှ လွဲ ကျန်တာ အကုန် ရုံးသွားရန်အဆင်သင့်ဖြစ်နေဟန် ။
"ဒီဖက် အခန်း က ခြင်သိပ်ကိုက်တာဘဲ
ကို့မှာလေ ညည ဆို မှောင်တာ နဲ့
ခြင်ထောင်စောင့် နတ်ကြီး လို ဖြစ်လို့
ခြင်ထောင်ထဲ ကကို မထွက်ရဖူး"
YOU ARE READING
ကဗျာမပီ စာမမီ (ကဗ်ာမပီ စာမမီ)completed
FantasyTime based 1910s Burma ကို့ ကို ရူးတယ် လို့ပြောလည်း ကို ခံရမှာ ဘဲ သက်ဝေ မင်း မျက်တောင်ဖျားမှာ ငြိနေတဲ့ ကို့ အလွမ်းထုထည် ကိုမှ မင်းမမြင်တာ အိမ်မက်ထဲမှာ မငိးကို ပွေ့ဖက်ရင်း ကျေနပ်နေတဲ့ ကိုယ့်ဝိညာဉ် ကိုမှ မင်းမမြင်တာ မြန်မာ ပြည် ကို ပြန်ဖို့ အိမ်နဲ့...
