ကဗျာမပီစာမမီ
အပိုင်း ၁၈
သူရိန်နေမင်းကြီး ကား တစ်စတစ်စ
မြစ်ပြင်အောက် တိုးဝင် လျက်ရှိသည်
တောင်ကုန်းပေါ်ရှိ မြို့ဦးစေတီ လေး၏
ဆည်းလည်း သံလေးများ က ညနေခင်းလေပြေအောက်တွင် ပို ၍ ကျယ်လောင် လာသယောင်။ ညနေ နေဝင် ခါနီး ဖြစ်သဖြင့် မြို့ဦးစေတီ လေးမှာ အတော်လေး
လူရှင်းနေသည်။
သက်ဝေ ယူ လာသည့် ဒေစီ ပန်းတို့ ကို ဗုဒ္ဓဟူး နေ့နံထောင့်ရှိ ကြေးပန်းအိုး ကြီး ထဲ သို့ အသာ အယာ ထည့် လိုက်တော့
အနောက် က မြို့အုပ်မင်း မှာ သူ့ကို
လိုက်ကြည့်နေလေသည်။
"ကိုရောင်နီဦး ကော ဘယ်နေ့မွေးတာ လဲ"
"Wednesday ချာတိတ်ရော"
သူ့ပြန်မေးတော့ သက်ဝေ က ဂြိုလ်တိုင် ကို တစ်ချက် ပြန် ကြည့်လိုက်ကာ
"ကျွန်တော်လည်း ဗုဒ္ဓဟူးလေ"
"အိုး အတူတူပေါ့ ကိုယ့် မာမီ ကို
ကျေးဇူးတင်သွားပြီ ဒီတစ်ခါတော့"
"ဘာလို့"
"သက်ဝေ နဲ့ တူ လို့ "
"ဟင် "
"မသိဖူး ကို က သက်ဝေ နဲ့ တူ ရရင် ကို
အကုန်ကြိုက်တယ်"
"ဖြစ်ရမယ် "
ထို့နောက် သက်ဝေ ဆီမီးခုံရှိ ဆီမီး တို့ ကို တစ်တို့ယူ ကာ
ညနေလေသွေးကြောင့် မှိတ်ခဲ့ရသည့်
ဖယောင်းတိုင် တစ်ချောင်း ခြင်း စီ ကို
မီး လိုက်ညိှ နေတော့ သူ ကပါ ဖယောင်းတိုင် တစ်ချောင်း လိုက်ယူ ကာ
လိုက်ညှိနေလေသည်။
သက်ဝေ က တော့ နှုတ် မှ
တစ်တွတ်တွတ်ရွတ်ကာ မိီးတစ်ခါတို့ သည်။ ဖယောင်းတိုင် တစ်တိုင် လင်း၏။
ရောင်နီဦးမှာတော့
ဘာရွတ်ရမှန်းမသိ ၍ သက်ဝေ မျက်နှာ တစ်ခါကြည့်၍ မီးတစ်တို့ တို့ ချေ၏။
ဖယောင်းတိုင်တစ်တိုင်လင်းလေသည်။
ဤ သို့ဖြင့် သိပ် မကြာခင် အချိန်၌ ပင် ဆီမီးခုံ တစ်ခု လုံး နီးပါးပြည့် ဖယောင်းတိုင်များ ၏ အလင်းတို့ဖြင့် ထိန်ထိန်ငြီးသွားတော့သည်။
ထို့နောက် အဖြူရောင် စကျင်ကျောက်များ ခင်းထားသည့် ဘုရားကြမ်းပြင်တွင် သက်ဝေ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ချလိုက်သည်။ မိမိဘေး က လူ ကို ကြည့် လိုက်တော့ သူထိုင်သည့် အတိုင်း ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ဖို့ ကြိုးစားနေသော်လည်း ဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီ က
ခွင့်ပြုဟန် မတူ တုတ်နေသည်မို့ သက်ဝေ ကို မျက်နှာသေလေးနှင့် ကြည့်နေလေသည်။
DU LIEST GERADE
ကဗျာမပီ စာမမီ (ကဗ်ာမပီ စာမမီ)completed
FantasyTime based 1910s Burma ကို့ ကို ရူးတယ် လို့ပြောလည်း ကို ခံရမှာ ဘဲ သက်ဝေ မင်း မျက်တောင်ဖျားမှာ ငြိနေတဲ့ ကို့ အလွမ်းထုထည် ကိုမှ မင်းမမြင်တာ အိမ်မက်ထဲမှာ မငိးကို ပွေ့ဖက်ရင်း ကျေနပ်နေတဲ့ ကိုယ့်ဝိညာဉ် ကိုမှ မင်းမမြင်တာ မြန်မာ ပြည် ကို ပြန်ဖို့ အိမ်နဲ့...
