ကဗျာမပီစာမမီ
အပိုင်း (၁၆)
သက်ဝေ ဆေးရုံ မှ ဆင်း လာပြီးနောက် အရာအားလုံး က တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ပင်
ပြောင်းပြန်လှန်လို့နေသည်။ ဥပမာဆိုရလျှင် မမကြီး
မမကြီး က သူနှင့် မြို့အုပ်မင်း ကို နှစ်ယောက်တည်း ဘယ်တော့မှ လွှတ်ထားပေးလေ့မရှိတော့ဘဲ ပြောင်သော်လည်းကောင်း မသိမသာသော်လည်းကောင်း ထိုင်ကြည့်နေတက်သည်။ အယုတ်စွ ဆုံး သူတို့ နောက်တစ်ပတ်ထဲဖွင့်မည့် စာကြည့်တိုက် ဖွင့်ပွဲ အကြောင်း တိုင်ပင်လျှင်ပင် ကော်ဖီ လာချသလိုလို ဘာလိုလို နှင့် အလွတ်မပေး ။
ယခု လည်း တစ်အောင့်နေ ရပ်ကျေး အစည်းအဝေး သွားမည် ဆိုသည် ကို ပင် သူ
ပါလိုက်မည်ဟု ဆို လာလေသည်။
"ဟာ မမကြီး က လည်း"
"ဘာ လည်း ဘာမှ မလဲ နဲ့ ငါလည်း ဒီမြို့သူဘဲ
ဒီအစည်းအဝေး က ငါနဲ့မဆိုင်ဖူး လားပြော?"
မှတ်တောင်ထားရဦးမည်
ယခင် က ရပ်ကျေး အစည်းအဝေး
မဆိုထားနှင့် အလှူ အိမ်ဝိုင်းလုပ်သည့် အပျိုခေါင်း အဖွဲ့ ထဲ ၌ ပင် ပါခဲ့ ဖူးသူ မဟုတ်သူ က
ယခုတော့ သက်ဝေ နဲ့ အတူ ရပ်ကျေး အစည်းအဝေး လိုက်မည် တဲ့ ။
"ဟုတ်မှလည်း လုပ်ပါမမကြီးရာ"
"ဟုတ်လို့ လုပ်တာပေါ့အေ ကဲ မောင်မောင် ရှေ့က သွား"
ထမီကို ပြင်ဝတ်ကာ ပုံတော်ဖိနပ် ကို စွန့် ၍
ပဒုမ္မာ ဖိနပ် အပါး နှင့် မမကြီး က သက်ဝေ နောက်က်ို ရေဆုံးမြေဆုံး လိုက်မည့်ဟန်မို့ သက်ဝေ ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ အော်ရယ်မိတော့ မျက်စောင်း တစ်ခု က ပျံ့လွင့် လို့ လာသည်။
"မောင်မောင်နော်"
"မမကြီး ရဲ့ ပုံစံ က မသိ ရင် ကိုယ့် ညီမလေး က ပိုးပန်းတဲ့သူရှေ့ စကားသွားခေါ်မှာ သိ လို့
လိုက်လာတဲ့ပုံနဲ့"
သက်ဝေ စကား အဆုံး
မမကြီး က ခါးထောက် ကာ သက်ဝေ
အနောက်က်ု မေးငေါ့ပြ လိုက်ပြီး
"အေးဟေ့ စကား မခေါ်တောင် ပိုးပန်းသူကြီး က ငါ့မောင်နောက် အရိပ်လို လိုက်နေလို့ဟေ့"
မမကြီး စကားအဆုံး သက်ဝေ လှည့်ကြည့် လိုက်မိပါတော့ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် အပါးတော်မြဲ ထီးမိုးသူတို့နှင့် အတူ ဘို စတိုင် အပြည့်နှင့် လမ်းလျှောက် လာသူ ကို မြင်လိုက်ရသည်မို့။
YOU ARE READING
ကဗျာမပီ စာမမီ (ကဗ်ာမပီ စာမမီ)completed
FantasyTime based 1910s Burma ကို့ ကို ရူးတယ် လို့ပြောလည်း ကို ခံရမှာ ဘဲ သက်ဝေ မင်း မျက်တောင်ဖျားမှာ ငြိနေတဲ့ ကို့ အလွမ်းထုထည် ကိုမှ မင်းမမြင်တာ အိမ်မက်ထဲမှာ မငိးကို ပွေ့ဖက်ရင်း ကျေနပ်နေတဲ့ ကိုယ့်ဝိညာဉ် ကိုမှ မင်းမမြင်တာ မြန်မာ ပြည် ကို ပြန်ဖို့ အိမ်နဲ့...
