Wynah's POV
"Pero bakit? Paanong nangyari yun? Paanong nangyaring mahal mo na ang kuya mo?" litong litong tanong sa akin ni Gino.
Andito kami ngayon sa condo niya. Hey dont get us wrong ah. Wala lang talaga kaming alam na place para magstay. Lalo na ngayong broken si heart.
Sabi niya minsan lang umuwi ang papa niya dahil sa work. Kaya madalas mag isa lang siya dito.
"Di ko rin alam Gino. Nagising na lang ako isang araw, narealize kong mahal ko na siya. I know i should not feel this way. But, it me, my heart, its the one that tells me i've already fallen to my brother. Pero alam naman nating lahat na di naman kami magkadugo eh. Ah! Ang gulo! Everything is so complicated for me! Mababaliw na ata ako Gino!"
Sabi ko habang ginugulo ang buhok ko't umiiyak.
"Sigurado ka ba dyan sa nararamdaman mo? baka naman namisinterpret mo lang. Baka di ka lang sanay na meron ka nang kahati sa atensyon ng kuya tyrone mo. I mean, ni tyrone. Baka akala mo mahal mo siya higit sa pagiging magkapatid niyo. Malay mo, naguguluhan ka lang talaga ngayon." sabi naman niya habang hinahagod ang likod ko pampatahan.
I can feel its sincerety and concern.
No sympathy and pity.
Good thing for me. Ayoko kasing kinakaawaan ako.
"Yan din ang inisip ko noon. na baka nga naguguluhan lang ako. na baka aware lang ako kasi di na ko ang iikutan ng mundo ko. Pero sa bawat BAKA na pumapasok sa isip ko, laging may karugtong na SANA. Sana mahal rin ako ni Tyrone. Sana panaginip lang na sila na ng bestfriend kong si Sophia. Sana maging okay at malinaw na lahat. Sana ako ulit ang ikutan ng mundo niya. Sana ako na lang. Sana. Wala. Walang katapusang sana." pagkasabi ko nun. Humagulgol nanaman ako ng iyak.
Ang hirap lang kase. Sobrang sakit nitong nararamdaman ko. Masakit kasi wala akong magawa. Masakit kasi di kami pwede ni Tyrone. Masakit kasi,
Sila na ng bestfriend ko.
"Shh. Tahan na. Malalampasan mo rin yan. Wynah, you're a very strong and hopeful girl. I know you can overcome these circumstances."
"Pero masakit Gino. Masakit."
"That's part of life Wynah. Every smile have its tears. Every laugh have its cry. But every sadness have its own happiness. If you can fight as much as you can, you can achieve you're goal that's worth fighting for. At isa pa, di mo malalamang nagmamahal ka pag di nasasaktan ito--" tinuro niya yung kaliwang dibdib ko "--- yang puso mo."
He smiled. Napangiti na lang din ako kahit umiiyak.
I need space for a while.
I get my cellphone and text my Mommy.
To: Mommy
"Mommy, i will not go home for a while. Pakisabi na lang din kina Daddy. I need to find myself."
Message sent
