"NİSA YAPTI. Kendi gözlerimle gördüm. Dün okuldan çıkarken sizin dolabınızı karıştırdı. SORuLARI KESİN O ÇALDIII" Burcu'nun söylediği şey üzerine herkes bana baktı.
Bir insanı suçlamak bu kadar kolay olmamalıydı. Ama karşınızdaki kişi Burcu ise her istediğini suçlayabilirdi. Herkes ona inanırdı. Neden mi? O okulun popüler kızıydı.
"Popülerlik" her ne kadar saçma bir şey olsa da, hiç kimse popüler birine bulaşmak istemez.
Ben hariç tabi. Ben bulaşırım, hakkımı ararım. Şimdi ise Burcuya bulaştığım için benimle uğraşıyor. Beni sınav sorularını çalmakla suçluyor.
Yeliz Hoca gözünü devirerek eline yoklama listesini aldı. "Burcu dün Nisa öğleden sonra okula gelmemiş. Kızım sen iftira atmaya utanmıyor musun?" Hocanın sorusu üzerine Burcu mosmor oldu.
Sınıftan da bir kaç kıkırdama yükseldikten sonra derse devam ettik.
~Hey!!
Bu ses de neydi? "Efendim" diyerek arkamı döndüm. Arkamda oturan arkadaşım 'Ne oldu be ' diye baktı bana.
~Duyuyor musun?
Tekrar arkamı döndüm ve bu sefer arkadaşım göz devirerek cevap verdi. Kim sesleniyor bana?
~Sen kimsin? Adın ne?
Ne olduğunu anlamadan kulaklarımı kapatıp " Aa asıl sen kimsin?" diye sınıfın ortasında bağırdım.
Herkes bana bakınca çantamı aldığım gibi sınıftan çıktım. Bu ses nerden geliyordu?
Koridorda çıldırmış gibi etrafa bakarken gözlerim karardı. Gözlerimi açtığımda başka yere ışınlanmıştım resmen. Bir ormandaydım. Yeşil ağaçlardan sızan güneş gözümü alıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Azımdan istemsizce bir kelime çıktı. "O şuan da burada. Bizi izliyor." Sesim bir adam sesiydi ve bu cümleyi yanımda bulunanlara söylüyordum.
Ama yanımdakilerin yüzü gözükmüyordu. "Neredesin? Sen kimsin?" dedim erkek sesimle. Ama kime? "Beni izleyen kişi sen KİMSİN?" dedim tekrardan. Galiba erkek sesi bana diyordu bu soruları.
Ormanda ilerliyordu. Yani ilerliyorduk. Galiba ben onun beyninin içindeydim.
Adamın sorularına cevap vermek niyetiyle azımı oynattım. ~Ben.. ben. N... Demeye kalmadan biri beni sarstı.
"İyi misin Nisa? Sınıftan öyle çıkınca korktum." diyen hocaya bön bön bakıyordum.
Hoca bana bir şeyler daha diyordu ama asla duymuyordum. Sesi uğultulu geliyordu.
Kafasından gözlerine doğru karartı oldu ve yüzü yok oldu hocanın.
