Geçmişten Gelen

34.Bölüm - Çok Uzaklarda

Okula gidip gelirken gördüğü yerler dışında bir yer görememişti henüz Fuat. Verandadan yağmuru izlerken olmak istediği yerde olup olmadığını sorgulamaya başlamıştı. Günlerden Pazar olmasına rağmen dışarıya çıkabilecekmiş gibi görünmüyordu, yine. Gerçi nereye gidebileceğini de bilmiyordu ama bu aşılabilir bir sorundu, bir dışarı çıkabilse...

Bulunduğu noktadan havadaki kara bulutlar ve onların içinde yaşananlar çok ürkütücü görünüyordu. Hava soğuk sayılmazdı, parmağını yalayıp rüzgârın arkadan mı önden mi estiğini belirlemesi komik görüneceği için yalnızca sıcaklıktan bir veri olarak yararlanabilirdi. Gündüz vakti olmasına rağmen güneşin yüzünü görmeyeli günler geçmişti, bu yüzden sıcaklığın zeminde yarattığı sıcaklıktan söz edebilmek mümkün değildi. Öyleyse dört kilometre ötede kopan feci fırtınanın mesafesine bakılmaksızın Fuat'ın ruhunu daralttığını söylemek pekâlâ mümkündü. Bu daraltının en mutlak sebebi ise şimşekler arası sürenin kısalıyor oluşuydu. İlk gök gürültüsü yirmi saniyeden fazla bir sürede erişmişti kulaklarına. Şimdi ise yalnızca on iki saniye... Işık gösterisinin giderek daha şatafatlı olmasını da açıklıyordu bu. Troposfer tabakasında bulutlar arasında dalgalanan zıt kutuplar birbirilerine çarpıp bir teravat enerji yayıyordu, her çarpışma elektrik alanında bir rahatlama ile ozon tabakasında iyileşme yaratıyordu muhtemelen. Fuat, 340 metre çarpı geçen saniye ileride ve ortalama on bin kilometre yüksekte gerçekleşen en kısa yol hesabına göre 10,7 kilometre uzakta yaşananları düşünmemeye çalıştı.

Bulunduğu yere gelebilmek için verdiği uğraşıların semeresini bir şekilde, bir gün alacaktı en nihayetinde. Yalnızca o gün bugün değildi...