Üzgünüm yeni bölümü çok geç geldi ama ygs sınavından dolayı yazamadım.
Herkese iyi okumalarr :)
"Türkiye'ye gitti.” Dediğinde gözlerimi kocaman açtım. “Ne?”
“Ailesini almaya gitti.Sizin evin bir kaç blok ötesinde bir ev aldı.Birlikte orada kalacaklar.Sizi yalnız bırakmak istemedi." dediğinde direk "Sen?" diye sordum kaşlarımı kaldırarak.
"Ali geldikten sonra döneceğim.Artık izne çıkacağım.Bu üç aylık süreçte gelemeyebilirim." dediğinde gözlerim doldu ve "Hayır." dedim isyankar bir nidayla.Yeşil çayı masaya bıraktım.
"Ağlama." dedi.Onunda gözleri dolmuştu.Ona sıkıca sarıldım.
Gitmek zorunda olduğunu biliyordum.Ondan ayrıldım.Elif eline aldığı bezle yanıma geldi.
"Çayını bitir." dediğinde masaya oturdum ve çayımı hızla içtim.Çay bittikten sonra yüzümü buruşturup dilimi çıkardım.Her türlü çaydan nefret ediyordum.Elif güldü.Bezi uzattığında ondan aldım ve gülümseyip yanağına kocaman bir öpücük yapıştırdım.Kıkırdadı.Elimdeki bezle yukarı,odama çıktım.
¤BÜŞRA♋
Odama girer girmez elimdeki çantaları sertçe yere fırlattım ve çantaların arasına çöküp ağlamaya başladım.
Zayn Malik..Lisede sevdiğim-aşık olduğum Malik,kalbimin gümbürdemesini sağlayan Malik,hayranı olduğum Malik,sevgilisini koluna dövme yaptıran Malik,nişanlı olan Malik,vazgeçtiğimi sandığım Malik,gülüşüm,hüznüm,hayal kırıklığım ve en çok da pişmanlığım olan Malik.
Efe'yi tanıdıktan sonra bana onu unutturmuştu.Efe'den bunu ben istemiştim.Önceleri onun bana ne kadar zarar verdiğini,onunla birlikte olmamın sadece bir hayalden ibaret olduğunu göstermişti ve ben de ondan vazgeçmemi sağlamasını istemiştim.
Efe..
Telefonumu cebimden çıkarttım.Gözlerim fazla buğuluydu,bu yüzden rehberden bakmak yerine aklımda olan numarasını tuşlayıp aradım.İlk çalışta burnumu çektim.
"Büşbüş." Efe'nin sesini duyduğum anda ağlamam şiddetlendi.Burnumu yeniden çekip "Efe" dedim kısık sesinle.
"Ne oldu?" sesi endişeli çıkmıştı.
"Ben..." dedim ve bir süre durup sakinleşmeye çalıştım.Burnumu yeniden çektim ve konuşmama devam etti."Efe ben..Onu hala seviyormuşum." dedim ve dinginleşen gözyaşlarıma bir fırtına daha vurdu.
"Dur.Sakin ol Büşbüşüm." yakınımda olsa gelirdi hemen.Ona sarılırdım.Sonra her şey iyiye sarardı.Ne diye buraya gelmiştik ki?!Ne olurdu şimdi ailemizin yanında olsak?Çok mu şey istiyorduk biz?
"Keşke yanımda olsan." dedim fısıltıyla.
"Geliyorum." dediğinde şaşkınca karşımdaki pencereye baktım."Ne?"
"Gece onbir buçuğa kadar uyuma.O saatte evinin önünde olurum." dediğinde aklıma anında korumalar gelmişti.
"Dışarıda korumalar var.Seni içeri almazlar...Tamam,sen gel ben seni orada beklerim." dediğimde
"Tamam.Sakinleş duydun mu?Ben gelince bol bol ağlarsın.Seni seviyorum." dediğinde burnumu çekip gülümsedim. “Bende seni.” Telefonu kapatıp saate baktım.Daha gelmesine çok vardı.Bende wattpad sayfasına girip hayranlarımızın bizimle ilgili hikayelerinden birini açıp okumaya başladım.Burada gizli bir hesabım vardı ve onların hikayelerine yorum yapmak ve onlarla mesajlaşmak hoşuma gidiyordu.Konuştuğum herkes benim Enerji’nin hayranı olduğumu zannediyordu.
