Pekala şöyle bir düşündüm ve yorumlarınız ve mesajlarınız sayesinde düşüncemin saçma olduğunu fark ettim.Üzgünüm.
Umarım bun bölümü beğenirsini :)
HEPİNİZİ ÇOOK SEVİYORUMM
¤RUMEYSA♐
Uyandığımda ilk işim telefonuma bakmak olmuştu.Dün Eray'la konuşurken işinin çıktığını söyleyip kapatmıştı.Genelde bana açıklama yapan kişi hiçbir şey söylemeden kapatmıştı ki bu beni şüphelendirmişti.
Lavaboya girip rutin işlerimi hallettim ve saçlarımı topladım,üzerime eşofmanlarımı giyip odamdan çıktım.Başka bir evde başka bir odaya 'Odam' kelimesi tuhaf geliyordu bana.
Aşağı indiğimde mutfaktan sesler gelince o tarafa gittim.Mutfakta Ebru'yu görünce gülümsedim."Günaydın." bana dönüp gülümsedi. "Günaydın." Kahvaltı için krep yaptığını gördüm.
"Yardım etmemi ister misin?"
"Gerek yok.Hallederim şimdi."
"Günaydın." Ayşe'nin sesiyle ona döndüm.Yüzü gülüyordu.Bu gülüşü görünce sırıttım."Kesin Emin'le konuştun değil mi sen?" başını salladığında bilmişçesine güldüm.
"Doğru tahmin.Aferin bana." Ayşe gülüp Ebru'nun yanına geldi.
"İnanmıyoruumm.Krep mi o?" kreplerden birini sarmal haline getirim yemeye başladı.
"Hmm.Çok güzel olmuş."
"Yemin et." deyip hemen kendim için bir krep aldım.İlk lokmamda her zamanki gibi çok güzel olduğunu fark ettim.
"Ellerine sağlık canım." yanağına küçük bir öpücük kondurduğumda içeri Elif girdi.
"Ebru krep mi yapıyor?" Ayşe ve ben onu onayladığımızda hemen yanımıza gelip bir krep de o aldı.
Ebru'nun yaptığı krepler çok güzel oluyordu.Krepin içine ne yaptıysak söyletemediğimiz bir şey koyuyordu ve bu yüzden krepleri çok güzel oluyordu.
Kreplerin hepsi hazır olduğu sırada kapıdan Lou,Liam ve Niall girdi.Onlara gülümsedik.
"Günaydın." hepsi gülümseyip bize karşılık verdiler.Hep birlikte masaya oturup kahvaltımızı yaptık.Salona geçerken Elif ve Lou dışarı çıktılar.Bayağı iyi anlaşıyorlardı ve bu hiç de hoşuma gitmiyordu. İstemiyorum arkadaşım.Elif bizim okey? Öyle kafanıza göre arkadaş olamazsınız onunla. Kıskanıyorum karrdeşimm.
¤TUĞBA♎
Aşağıdan gelen bağırışlarla uyandım.Oflayarak yataktan kalkıp lavaboya girdim ve yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım.Üzerimi değiştirmeden odamdan çıktığım sırada Büşra'yı gördüm.O da benim gibiydi.Beni gördüğünde çatılı kaşlarıyla bana baktı.
"Şunları sustur ya." Büşra bunu söylerken aşağıdan "Bana ver!" diye bağırdı Ayşe.Seslerinden kim olduğu anlaşılıyordu.
Büşra'yla birlikte merdivenden inip salonun kapısına geldik.Kızların her bir eli kumandayı sarmış oradan oraya çekiyorlardı.
"Aferin!Böyle bağırmaya devam edin!" sesim olduğumdan daha sinirli çıkmıştı ve fazla bağırdığım için boğazım acımıştı.Kızlar kumandayı çekiştirmeyi bırakıp bize baktılar.Kaşlarımı çattım ve onları umursamadan mutfağa girdim.Söylenerek girdiğim mutfakta masaya oturmuş kahvaltı yapan Niall'ı görünce homurdanmayı kesip çatılı kaşlarımı düzelttim ve ona gülümsedim.
