Bölüm 9

235 26 150
                                    

GEÇ GELDİĞİ İÇİN ÇOOOKK ÖZÜRDİLERİMM.

Şunu söylemeyi unuttuğumu farkettim.Bu hikayeyi sdece ben değil,çok sevgili dört arkadaşımla birlikte yazıyoruz.

Yani,aslında Enerji gerçek.☺ Aslında bir nevi hayallerimizi gerçekleştiriyoruz.Umarım siz de hayllerinizi gerçekleştirirsiniz.

ENERJİ GRUBU OLARAK HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUZZ ❤❤❤

Umarım beğenirsiniz.İyi okumalarrr.

°TUĞBA

Bugün geldiğimizden beri ilk kez güneşli bir sabaha uyandım.Elif gideli iki gün olmuştu.Derin bir nefes aldım.Onu çok fazla özlemiştim.Ofladım ve yatağımda sırt üstü döndüm.Evde hiç ses çıkmıyordu.Gerçekten de çıkmıyordu ve şuan hala uyuyor muyum diye kendime tokat atarak uyanık olduğumu anladım.Ah!Bu acıttı ya!

Üzerimi giyinip aşağı indiğimde ilk işim salona bakmak oldu.Kimse yoktu.Mutfağa baktığıda Harry'nin masaya masaya kahvaltılıkları yerleştirdiğini gördüm.Bir yandan bir şeyler mırıldanıyor,diğer yandan dans ediyordu.Sabah sabah nasıl bu kadar enerjik olabiliyor,pek anlayamamıştım ama onu bu halde saatlerce izlerdim.Çok tatlı ve eğleniyor gibi duruyordu.Beni görünce dans etmeyi bırakıp bana gülümsedi.Yanağında beliren gamzeleri bana 'Bizim gibi muhteşemliklerin var mı?' der gibiydi.Ona gülümsediğimde dudak kenarlarımdaki gamzelerim gamzelerine el salladı.

"Günaydın."

"Günaydın." deyip tezgahın üzerindeki reçel ve salamı alıp masaya koydum.

"Herkes nerede?" Harry masaya koyduğu tabakları bırakıp bana baktı.Güneş ışığı gözlerini aydınlatıyordu.Işıl ışıllardı.Sanki sizi büyülüyor gibiydi.Bir anlığına kalbimin ritmi değişti.Mantığım ona el atıp kalbimi eski düzenine döndürdü.Bende böyleydi.Mantığım kalbimden birkaç adım öndeydi.Eski hatalarıma düşmemeliydim.Tamam,lisede ona aşık olabilirdim ama o lisede kalmıştı.Kalmalıydı.Kalmak zoundaydı.

"Arkadaşlarınız az önce gitti.Kızlar sanırım uyuyor.Bizimkilerde birazdan uyanır." deyip omuz silktiğinde başımı onaylarcasına sallayıp masaya oturdum.Telefonumu çıkartıp saate baktım.Saat daha dokuz buçuktu.Telefonumu cebime koyacağım sırada mesaj sesi sessiz mutfağın duvarlarına çarptı.Derin bir nefes alıp mesajı açtım.Emre'dendi.

Gönderen:Hasçocuk

-Bugün okul var.Hemen uyan Uykucu :)

Gözlerim kocaman açıldı.Okulu tamamen unutmuştum. "Ah!" dedim sinirle.Okul neyime gerekti benim acaba?!Herşeyi geçtim,ben nasıl gidecektim?Harry'den beni götürmesini isteyebilirdim.O,buraları en iyi bilendi sonuçta ama nasıl isteyeceğimi bilmiyordum.Başımı kaldırıp Harry'e baktım.Bana baktığını görmemle yanaklarıma ateş bastırıldı resmen.

"Ne oldu?" dediğimde boğazımı temizledim ve çekingenliğimiz gitmesi için derin bir nefes alıp verdim ama işe yaramadı!

"Imm...Şeyyy....Ben diyecektim kii..." kaşlarını kaldırıp hafifçe gülümsedi. "Sen diyecektin kiii.."

"Şey,benim okula gitmem gerek ama gidemiyorum.Yani gidemiyorum derken o anlamda değil.Yani yerini bilmiyorum.Off.Beni okula bırakabilir misin diyecektim?" diyerek daha fazla ne kadar saçmalayabileceğimi düşündüm.Şapşik Tuğba!Aghhh!

Harry rezilliğime (!) gülerek "Sakin ol.Tabiki de seni götürürüm.Sonuçta buralar benden sorulur değil mi ama?" deyip göz kırptı ve ben o an sadece üzerine atlamamak için kendimi zor tuttum.Ne?!Harry Styles çekiciliği kızlaaar!Lütfenn!

Pekala.Evet.Saçmalıyorum.

*****

Harry beni okula getirdiğinde ona dönüp gülümsedim."Teşekkür ederim." gülümsedi.Ortaya çıkan gamzelerine özenerek bakakaldım.Allah'ım,neden benim de böyle kocaman gamzelerim yok?

1D & ENERJİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin