The Psycho's Lipstick

Chapter 2

Jemisha's P. O. V.

Pagdating namin sa chapel ay hindi ko akalain ang sobrang daming tao. Madaming lamesa at upuan, halos lahat sila ay mayroong pagkain sa mesa. Ni-hindi ko man lang alam kung ano na ang ginawa nila. Kumilos sila nang hindi ako nasabihan? Ako ang nakasama ni Lola at ako ang nag-aalaga sa kaniya.

Nakita ko ang anak ng kapatid ni Lola. Nasa edad trenta anyos na ito at may anak rin na kasing edad ko. May hawak siyang panyo habang pakunwaring umiiyak.

Mga plastik!

"Anong ginawa niyo?" tanong ko at tumayo.

"Ano pa ba sa tingin mo? Inayos namin ang burol ni Tita," aniya.

Mahina akong natawa at pumamewang. Nilibot ko ang paningin ko sa kabaong na puno ng bulaklak.

"Grabe, nagdesisyon na naman kayo? Pati ba naman sa burol ni Lola--"

Napatigil ako sa pagsasalita nang may isang matanda ang lumapit sa kaniya at nagulat ako nang mag-abot ito ng libo-libong pera.

"Maraming salamat, salamat, salamat," mahinahong sabi ni Tita.

Niyukom ko ang kamao ko. Mukha talaga silang pera! Paniguradong sa kanila ang punta ng perang abuloy.

"Ano ba, Diana!" inis kong sambit.

Wala akong pakialam kung pagtitinginan ako ng mga tao rito. Hindi ako papayag na makakahawak sila ng pera na para kay Lola. Tandang-tanda ko pa kung paano nila kami kinutya noon. Bata lang ako noon at tuwing pupunta sila sa bahay ay kinukulong ako ni Mama sa kwarto ko pero tumakas ako at narinig ang mga pinag-usapan nila.

Nanghihingi sila lagi ng pera kay Mama dahil model si Mama at kumikita ng pera. Pero noong hindi nila binigyan ay kinutya nila si Mama, ginamit nila ako, sinabing malandi si Mama at nagpabuntis kung kanino. Matapos sila tulungan ni Mama at Lola noon.

"Ganiyan ka ba pinalaki ni Tita Lourdes? Ng Mama mong pokpok--"

Hindi ko napigilan ang sarili ko. Sinampal ko siya. Narinig ko ang bulungan ng mga tao.

"JEMISHA! HUWAG KA MAG-ESKANDALO RITO SA BUROL NI LOURDES!" boses iyon nang matanda.

Nang lingunin ko siya ay nakita ko ang kapatid ni Lola. Walang ginawa si Lola sa kanila kundi kabutihan.

"Umalis na kayo," madiin kong sabi.

"Kadugo rin namin si Tita Lourdes at may karapatan kami rito!" ani Tita Diana.

"Wala akong pakealam. Huwag niyo hintayin na sabihin ko sa lahat ng tao rito ang ginawa niyo sa Lola ko!"

Natahimik sila. Inagaw ko sa kamay ni Tita Diana ang libong pera. Bigla namang may isang lalake ang dumating. Nakasuot ito ng pormal na damit.

"Magandang araw, ako ang abogado na nakausap noon ni Mrs. Lourdes Mallari."

Napatingin kami sa kaniya. Bigla siyang naglabas ng mga papeles. Napakunot ang noo ko.

"Sinabi rito na lahat ng naiwang pag-aari ng yumao ay--"

Bigla akong siniko ni Tita Diana. Sinamaan ko siya ng tingin.