VUSLAT

13.BÖLÜM: OYUN

SEELLAAAMM BEBEKLERİM<3

Bomba gibi bir bölümle geldim yine sizlere..

Bu bölüm baya uzun bir bölüm oldu eheheh.. elimin ayarı yok yaparım bazen böyle şeyler:D

Herkes, daha sıkı fıkı olabilmek adına başladığım bu küçük şeye katılabilir mi lütfen?↓↓↓

Hadi herkes bu yazının karşısına, @ yazdıktan sonra çıkan ilk kişiyi etiketlesin:) Benim ---morfin---- çıktı, peki sizin?

İYİ OKUMALAR CANLARIM^^

Bölüm Şarkılar;
Dedublüman & Çağrı Çelik - Firuze
Dedublüman & Çağrı Çelik - Fikrimin İnce Gülü

OYUN

"Ben bakarım." diyerek önüme döndüm ve son basamakları da inip kapıya kolunu aşağıya indirerek, kapıyı yavaşça açtığımda da karşımda gördüğüm kişiyle kaşlarım havalandı..

Karşımdaki alımlı ve hoş kız, Cihan'ın geçen sarhoşken fotoğrafını gösterdiği, hoşlandığı kızdı.

Sırıtarak kapıyı sonana kadar açtım ve merdivenin önünde bize bakan Cihan'ı görmesi için geri çekildim.

Cihan gözlerini kocaman açıp kapıya gelirken, "Defne?" diye şaşırdı, başka birini bekliyordu herhalde.

"Cihan?" dedi adını öğrendiğim Defne. "Ho-hoşgeldin canım," diyerek Defne'yi içeri davet eden Cihan'ın haline gülmeden edemedim; kekelemişti ve şuan elini ayağını nereye koyacağını sapıtıyor gibi bir hâli vardı.

Kız içeri girip, beni süzdü ve soran gözlerle Cihan'a baktığında yanağımın içini ısırarak sırıtmamı engelledim.

Cihan, "Yengem, Karan'ın biricik karısı." diyerek bana baktı ve göz kırptı.. konu başkası olunca nasıl da normal davranıyordu ama..

Gülerek Defne'ye elimi uzattım ve "İzem Akbulut." dedim.. Karısı diye tanıtılmıştım, Karahanlı dememe gerek yoktu.

Kız beni baştan aşağı süzerek elimin ucunu tuttu ve yarım yamalak bir gülüşle,"Memnun oldum Defne bende," dedi.. ağzından sözler kerpetenle çıkıyor gibi bir hali vardı ve bu hâline göz devirme isteğimi son anda engelleyip sırıtmakla yetindim.

Bendeki bayık bakışlarını Cihan'a çevirip,"Yeşim de biraz sonra gelecek Cihan," deyince gözlerimi kocaman açarak Cihan'a baktım, Cihan da bana dönerek kaşlarını yukarı kaldırarak ağzını genişlemesine iki yana kıvrdı.. Defne onu gülüyor sanabilir ama bana, gözlerimi içine sokmam içindi şuan ki tipi..

"Neden?" diye soran ben oldum, Cihan alt dudağını ısırıp bir Defne'ye bir bana bakarken Defne tuhaf bir şey demişim gibi burnunu kırştırıp, "Arkadaşlarıyız biz onların istediğimiz zaman geliriz.. bize sen harici hiç neden geliyorsunuz diye sormadılar?" deyince derin bir nefes aldım.

"Ben yoktum çünkü," dememek için kendimi zor tuttum, yoksa der ve onun bu tatlı görünümüne tersen itici hallerini laf sokarak çenesini kapar ve gerekirse bu evden de göndererek kimin nerde durması gerektiğini belli ederdim ama şuanlık susup birşey yapmadım.

Sadece, Cihan'ı baştan aşağıya süzüp, kafamı sallamakla yetindim bu benim için; bu kız için mi geçen gece o hallerdeydin demekti ama o yazık olarak da algılayabilirdi.