VUSLAT

22.BÖLÜM: GÜZEL KADIN

SELLLAAAAMMM CANLARIM<3

Nasılsınız iyisiniz inşallah, biraz uzun oldu bölümü yazıp yayınlamam ama sonunda yine beraberiz:)

Bu bölümden sonra ki bölümü yıl başında yayınlamayı planlıyorum ama belli de olmaz, yetişmeyebilir, yetişedebilir:)

- ŽÁR -Yeni yılda ilk bölümüyle sizlerle olacak, ben istiyorum ki yeni yıl bizim yılımızın ve yeni bir kurgumuzun başlangıcı, günü olsun. Umarım herşey istediğiniz ve istediğim gibi gider ve yeni yıla güzel bir şekilde girebiliriz.

-ŽÁR- Ön tanıtımı okuyamanlar profilimden hemen girip okuyabilir ve duygu, düşüncelerinizi benimle oradan paylaşabilirsiniz.

Şimdi sizi yeni bölümle başbaşa bırakır ve sizden gelecek olan yorumları oy'ları zevkle bekliyorum:)) Yorum yapmayı eksik etmezseniz sevinirim:)

İYİ OKUMALAR BALLAR<3

Bölüm Şarkıları;
Raviş / Emrah Demiralp - Güzel Kadın
I See Red - Everybody Loves An Outlaw
Two Feet - Love Is A Bich
(İstediğinizi dinleyin;)

GÜZEL KADIN

Kartal'ın son söylediklerinden sonra, Karan'la şaşkınca birbirimize baka kalmıştık. Belki biz rezil olmadık ama Kartal büyük rezil olmuştu ve kızın tiz sesi boğukça çıkmaya başlayınca bende öksürüğümü anca durdurabildim.

Kartal,"Sikerim ses tellerini, cırlama lan!" dediğin de kızın boğuk sesi de kesildi. Kısa bir sessizlik oluştu. Bu sessizlikte Karan harici üçümüzün hızlı nefes alış verişleri tuvallette net olarak duyuluyordu.

"Boşalmadım, işedim!" Fısıldayarak konuşan kızın dediğini duymuştum; bu tarz bir konuya gülmemem gerekti belki ama ben şuan kendimi gülmemek için zor tutuyordum, fakat bu konuşmaya Karan da şahit olduğu için ben bile utanmıştım kızın adına.

"Ne dedin sen?" diye sordu Kartal şaşkınca ve yüksek sesle.

"İ-işedim," diyen kız korkudan kekelemişti.

"Sikeyim böyle işi," diyerek kemer seslerinden sonra kapı açıldı ve kapandı, sonra tekrar açılıp kapanınca kaşlarımı kaldırıp indirerek derin bir nefes verdim, ucuz yırttık, iyi yakalanmadık.

Karan'a baktığım da öylece şaşkın bakışlarla gözlerini kırpmadan bana bakıyordu, elimi gözünün önünde salladım, tepki vermedi.

Kolunu tutup,"Karan?" dediğim de yüzünü buruşturarak gözlerini kırpıştırmaya başladı."Az önce ne oldu öyle, ben.. biz neye tanık olduk?" diye sorunca, dudaklarımı birbirine bastırarak gözlerimi kaçırdım.
Adam doğal olarak şoka girmişti ama kendisi de yani kardeşiyle birdi, tuvallete de yapılmaz ki bu.. tamam karşılık vermiş olmam başta olmaz demedim anlamına gelmiyordu ya, doyamayan kendisiydi ve olanlar oldu. En azından yakalanmadık, onu şükür ediyordum.

"Kartal," dedi inanamıyormuş gibi kafasını hızla iki yana sallayarak,"Bu çocuk delirmiş, ne yap-" Sözünü keserek, "Sen ne yaptığını sanıyorsun Karan, bizim de yaptığımız yanlış ama sen kendini tutamadın onların aynısını biz yaşasak, seni bilemem ama ben yerin dibine girerdim." dedim sitemle. Sözünü kestiğim için dudakları aralık kalmıştı ve gözlerindeki tek şey ise haklı olduğumu görmesi ve öyle bakmaktı. Anasına bak kızını al lafı kesinlikle yanlış bir atasözüydü. Abisine bak kardeşini gör falan olması lazım o sözün ya da bu tarz bir söz de eklenebilirdi yanlarına.