VUSLAT

8.BÖLÜM: CEHENNEMİM

Gececi tayfalara seellaam olsun canlarım, nasılsınız, iyi misiniz, sizi uyutmayan ne?

Kafayı birşey taktığınız için eğer uykunuzu hiçe sayıyorsanız lütfen takmayın, hiçbirşey sizden daha önemli değil ve kimseyi kafayı takacak kadar kendinizi yıpratmayın.. kırılan kalplerinizden öperim sizin:*

Hadi buraya hangi saatte okuduğunuzu ve daha çok hangi saatler aktif olduğunuzu belli edin.. →

Yeni bir bölümle yeni yenideen sizlerlee... Bölüm sonunda görüşürüz:)

İYİ OKUMALAR<3

Bölüm Şarkıları;
Karşı - Bırak Beni Böyle
Dedublüman - Yanmamışım gibi

CEHENNEMİM

Gece; kapım bir iki kere Karan tarafından tıklatılsa da asla cevap vermemiştim.
Birşeyler söylenip gitti ama dinlememiştim bile onu.

Dün buraya yattığım o saatten bu saate kadar gözlerimi hiç uyumak için kırpmadan ve yatış pozisyonumu hiç bozmadan öylece bir yere odaklanıp orayı izledim.

Bazen kendi kendime birşeyler hayal edip gözümün önünde canlandırsam da sadece tebessüm ettim. Ara ara ağlayarak kendimi düşüncelerle boğarken başım çatlamak üzereydi ama bedenimi hissetmiyordum.

Sabah'ın güneşi odama vururken biraz gözümü kamıştırıp yüzümü buruştursam da başka yöne dönme isteğim, bedenimdeki hissiyatsizlikle hiçe bürünürken sadece yattım ve odak noktama baktım.

Dudaklarım kuruluktan birbirine yapışmıştı. Bol su tükeden biri olarak ilk defa bu kadar susuz kalıyorum ve kalkıp su içmeye mecalim yoktu.

Sanırsam artık bazı şeyleri kaldıramıyorum ve bitkisel hayat beni içine çekiyordu.

Ben neden şanssızım?

Benim yaşımda ailesiyle özellikle babasıyla mutlu mesut geçinen onlarca kız varken; kızları babaların göz bebekleri, gözünden sakındıklarıyken, onları başka birisine emanet etmeye korkarken benim babam niye böyleydi.

Başımı okşayıp bir kere sevmedi, istememiş ki zaten beni hiç. Ben bu hayatta hep istenilmeyen biri olacağım. Bu gerçek apaçık ve ben burdayım diyerek sürekli alayla gülüyordu bana. Bunu hissedebiliyordum.

Benim gözden sakınıp, başka erkeklere emanet edilmekten korkularak yanı başından, dizinin dibinden, kolunun altından veyatta göz önünden ayrılmamam gerekirken, babam resmen beni kendi elleriyle bu adama getirip, "Al tepe tepe kullan Akbulut!" demişti.

Niye sevmedi ki beni hiç. Ne yaptım ki ben ona. Sözünden şu son bir sene hariç hiç çıkmaz ve gözüne girebilmek için derslerimde, okulumda en iyisi olarak seçilirken o bana sanki başkasının kızıymışım gibi ve evinde barınan bir yabancıymışım gibi sadece eğitim masraflarımı karşılayıp, canını sıkılınca dövüp, odama kitleyerek bakmıştı bu zamana kadar.

Bu sene kendimi arkadaşlarıma kaptırıp hep onlara göre hareket ettiğim için babamın gözünde bir sürtük bile olmuştum.
Şiddetleri arttı beni sevmezken, zaten hiç sevmiyordu ki.

Bu durum beni ondan daha çok itti ve izinlerimi reddedişiyle hırslandırıp, evden daha çok kaçmaya, içki ve arada da sigara içme gibi kötü alışkanlıklara âdet edinmiştim kendime. Pişman değilim ama böyle olmayabilirdi. Arkadaş ortamımı da bu konu da suçlamıyorum, onlar bana asla al iç kafan dağılsın demediler.. ben öyle düşündüm ve aldım içtim. İyi geliyordu başlarda ama sonralarda o bile etki etmez olmuştu.