Dilhun - Kahraman Koçovalı

8. Bölüm

Kumsal

Eve geldiğimde annemler uyanmamıştı hemen kahvaltı hazırlamış banyoya girmiştim.Çıktığımda annem ne zaman geldiğimi sorunca gece geç geldiğimi uyuduklarını söylemiştim.Sabah geldiğimi duysa kıyameti koparırdı. Gece düşünce yanaklarım kızarmıştı. Ablam işten geldiğinde konuşmamıştık,uzak dur demişti bende uzak duruyorum diye yalan söylemiştim. Bu durum canımı sıkıyordu ama Kahraman'dan uzak durmak istemiyordum.

İki gün sonra Kahraman ile buluşacak bu sefer ben onu bir yere götürecektim.Yanına ilerlediğimde boynuna sarılmış yanağından öpmüştüm.

"Arabayı ben kullanabilir miyim?"

"Ehliyet?"

"Tabiki var."

Arabanın anahtarını bana verdiğinde hemen şoför koltuğuna oturdum.Gideceğimiz yere geldiğimde arabayı park ettim. Dışarı çıkıp yürümeye başladık.Kahraman elimden tutunca sırıtmıştım. Geldiğimiz yere vardığımızda Kahraman'a baktım,pek onluk bir yer değildi.

"Sahafcılar."

"Uzun zamanadır kitap okuyamıyorum,seçerken bazı kitaplardan bahsetmek istedim.Sıkılırsan gideriz,durmayız fazla."

"Hayır boncuğum sıkılmam,istediğin kadar kalabiliriz."

Gülümseyip ilk kitapçıya girdim. Kendime birkaç kitap seçmiş almıştım.Diğer dükkanlara da girmiştik. İki saat geçmiş arabaya binmiştik.Şoför koltuğuna Kahraman geçmişti. Kitapların arasında daha önce okuduğum kitabı aldım,ilk sayfasını açıp bir şeyler yazmaya başladım. Kafeye gelmiş yemek yedikten sonra tekrar arabaya binmiştik. Eve geldiğimizde elimdeki kitabı ona uzattım.

"Bunu sana aldım,ben daha önce okudum.Okumadığını biliyorum senlik şeyler değil ama okursan sevinirim.Dünya klasiklerinden."

Elimdeki kitabı almış gülümsemişti yanağımdan okşayıp alnımdan öptü.

"Okurum boncuğum."

"Görüşüz."

Arabadan inecekken kolumdan tutmuştu.

"Kumsal seni seviyorum."

Gülümsemiş dudaklarından öpmüştüm.

"Bende seni seviyorum Kahramanım."

Apartman merdivenlerini dans ederek çıkmıştım.

Kahraman

Ben Kahraman Koçovalı bu zamana kadar eline kitap almamış olan adam dünya klasiklerinden kitap okuyordum. Nedret yanıma uzandığında elimdeki kitaba bakmış daha sonra bana,yandan ona baktığımda gülmüştü.

"Ne!"

"Ben sana bu kitabı okutan kızı çok merak ettim Kahraman."

"Nedret ya!"

"Kahraman bence boşanalım."

"Bende istiyorum ama babam."

"Biz boşandıktan sonra bizi tekrar evlendirmezler ya."

"Orası öyle tabi.Sen gerçekten istiyor musun?"

"Kahraman bu kız yokken de sen beni aldatıyordun ama akşam geliyordun benimle de ilgileniyordun. Şimdi yüzüme bakmıyorsun.Söylese o kızdan başka birisiyle yattın mı?"

Kafamı iki yana sallamıştım.

"Bak gördün mu sen çoktan gönlünü kaptırmışsın."

"Sağol Nedret bu kadar anlayışlı olduğun için."

"Valla Kahraman boşansak daha iyi olacak her şey."

"Tamam ben avukatla görüşeceğim."

Ertesi gün bir avukatla görüşmüş anlaşmalı şekilde boşanacağımızı söylemiştim. Adam belgeleri iki güne hazırlayacağını söylediğinde rahatlamıştım.

•••