KumsalSabah kalktığımda annemlerle kahvaltı yapmış,daha sonra babamla yürüyüşe çıkacaktık ,odamda hazırlanırken ablam yanıma gelmişti.
"Ne oldu Kumru?"
"Akşam seni sevgilimle tanıştıcam."
"Vayyy abla tanışırız eniştemle, adı ne?"
"Adı Burak , benim gibi doktor."
"Tanışalım bakalım."
***
Babamla yürüyüşe çıkmış , sahilde yürümeye başlamıştık.
"Son zamanlarda daha iyi görüyorum seni."
"Öyle baba daha iyiyim."
"İyi olmana sevindim kızım."
"Baba ne soracak sor?"
"O kaçırılma olayını unuttun mu?"
"Onların ne kadar acımasız olduğunu en çok sen bilirsin baba. Hayatım boyunca unutacağım şeyler değildi."
Babam durup bana baktığında bende babama baktım. Babam bana sarılınca bende babama sarıldım.
"Sen iyi ol kızım."
Babamla yürüyüşten sonra eve gelmiş, beraber tavla oynamıştık. Akşam hazırlanıp ablamla eniştemle tanışmaya gitmiştik. Güzel bir restoranda gelmiştik.Yemeklerimizi yerken eniştemiz kendinden ailesinden bahsediyordu. Burak iyi birisine benziyordu ama benim tanışmam daha samimi ve eğlenceliydi. Ben samimi davranmaya çalışmıştım ama bulunduğumuz ortam izin vermiyor. Gecenin sonunda ablamla eve gelmişti, ben odama geçmiş üstümü değiştirmiştim. Yatağıma girdiğimde odama ablam girmiş yatağımın üstüne oturmuştu.
"Nasıldı? Beğendin mi?"
"İyi birisi, kibar, yakışıklı yani beğendim."
"Bu sefer hissediyorum evleneceğim adam bu."
"Bunu bir önceki için de demiştin."
"Kumsal ya."
"Tamam bir şey demiyorum, hayırlıysa o olsun."
"İnşallah, sende senin için hayırlısını bulursun."
Buldum ki.
"İnşallah."
Kahraman
Bugün çocuklar benimle vakit geçireceklerdi bende onları parka götürecektim. Kumsal'ı arayıp çağırmıştım. Benimkilerle tanışsın diye. Akşın kaydıraktan kayarken Acar'ı salıncakta sallıyordum.
"Kahraman?"
Kumsal'ın sesini duymamla ona dönmüştüm , yanıma yaklaştığında sarılmıştık.
"Baba!"
Akşın yanımıza yaklaştığında Kumsal'ı inceliyordu.
"Bu abla kim?"
"Bu ablanın adı Kumsal benim arkadaşım."
Kumsal Akşın'ın önünde eğilmiş elini uzatmıştı.
"Merhaba ben Kumsal ,senin adın ne?"
Akşın Kumsal'ın elini tutmuş adını söylemişti.
"Akşın."
"Memmun oldum Akşın."
"Bende."
Parkta biraz daha vakit geçirmiştik. Akşın Kumsal'ı sevmişe benziyordu sürekli onunla konuşuyor oyun oynamak istiyordu. Bende oğlumla vakit geçiriyordum. Parktan sonra yemek yemeğe gitmiştik. Kumsal Acar'ın yemesinde yardım ettiğinde bir kez daha aşık olmuştum bu kadına.
Yemekten sonra Kumsal'ı eve bıraktıktan sonra eve gitmiştim. Akşın Karaca'nın yanına koşarken Acar'ın uykusu geldiği için yatırmıştım. Salona indiğimde Selim'in yanına oturdum. Annem boşandığım için hala trip atıyordu.
"Yeğenlerim cici anneleriyle tanıştı mı?"
"Bazen çok boş konuşuyoruz Selim."
Selim yanımda pis pis gülerken içeri Akşın ve Karaca girmişti. Akşın babamın yanına koşup dizinde oturmuştu. Karaca yanımıza gelerek aramızda oturmuştu. Karaca'nın saçlarını sevdiğimde bana bakıp gülümsedi.
"Dede bugün çok güzel bir ablayla tanıştım."
"Öyle mi nerede tanıştın?"
"Parkta ,babamın arkadaşıymış."
Salonda bulunan kişilerin bakışları bana dönmüştü. Ah be kızım ya.
"Kahraman?"
"Arkadaşım anne."
Annem Akşın'na dönmüştü.
"Bu ablanın adı var mı?"
Akşın hızla kafasını sallarken karışmamıştım , zaten tanıştırmak istiyordum.
"Evet babaanne ,adı Kumsal."
•••
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dilhun - Kahraman Koçovalı
Fanfiction"Kumsal ben." Konuşmamla bana bakmış gülümsemişti. "Kahraman bende." İsmini söylemesiyle kıkırdamıştım. "Ne oldu?" "Adının hakkını veriyorsun." <ÇUKUR>