Dilhun - Kahraman Koçovalı

32. Bölüm

Kumsal

Sekiz aylık olan karnıma baktım. İkiz oldukları için kocaman olmuştu karnım. Havalar serinlemeye başlamıştı ama bana sıcak basıyordu. İkizlerim Ekim ayında doğacaklardı. Akrep burcunda olacaktı kızlarım. Evet kızlarım olacaktı.

Karnımı tutarak ayağa kalktım. Aşağıya indiğimde kendimi koltuğa attım. Karnım kocaman olduğu için çabuk yoruluyordum.  Doğuma az kaldığı için sancılarım oluyordu.
Akşın ve Karaca iki yanıma gelmiş ellerini karnıma koymuşlardı.

"Kardeşlerim ne zaman gelecekler?"

"Az kaldı Akşın , yakında gelecekler."

"İsimleri ne olacak?"

"Daha karar vermedim. Sizin aklınızda var mı?"

"Berrak olsun mu Kumsal abla."

"Çok güzelmiş ,peki sen Karaca var mı aklında?"

"İkiz olacaklarına göre isimleri uyumlu olmaları gerek. Berrak'ın yanına Duru yakışır."

"Berrak ve Duru. Güzel beğendim kızlar ama önce Kahraman'a sormamız gerekiyor."

"Hadi sorarım babama hadi."

"Amcam nerede?"

"Durun kızlar işi var. Daha sonra sorarız."

Kızlar oynamaya gittiklerinde bende aşağıya kilere indim. Salatalık turşusunu aldım. Kenarda duran tabureye zar zor oturdum. Kavanozun kapağını açıp yemeğe başladım.

"KUMSAL!"

Kahraman'nın sesini duyduğumda ağzımdakini bitirmek için hızla çiğnemeye başladım. Kapıdan giren Kahraman'a baktım. Korkmuş bir hali vardı. Beni gördüğünde kahkaha atmaya başladı.

"Ne?"

"Korktum be kızım. Yoksun,kimsede görmemiş."

"Turşu çekti canım."

Ayağa kalkmaya çalıştığımda kalkamamıştım, Kahraman gülerek yanıma gelmiş ,yardımıyla kalkabilmiştim. Beraber yukarı çıktığımızda ağrıyan karnımı tuttum.

"Midem ağrıyor. Çok yedim sanırım."

Kahraman yanımda güldüğünde dik dik yandan ona baktım.

***

Karnıma giren sancıyla inledim. Yanımda uyuyan Kahraman'a baktım. Ayağa kalkıp banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkadım. Ayaklarımda hissettiğim sıcak suyla korkmuştum. İçeri odaya girdiğimde Kahraman'a seslendim.

"Kahraman!"

Kahraman uyanmış beni ayakta görünce hızla yattığı yerden kalkmıştı.

"Ne oldu?"

"Suyum geldi."

"Tamam hadi hastaneye."

"Sakin ol Kahraman üstümüzü değiştirelim. Öyle gideriz hemen doğurmayacağım."

Üstümüzü değiştirdikten sonra hazırladığım bebek ve kendim için olan çantayı Kahraman aldı. Odadan çıktığımızda Selim ve Cumali duruyordu çantaları onlar alırken bizde kimseyi uyandırmadan arabaya binmiş hastaneye gitmiştik. Herkesi uyandırmaya gerek yoktu.

Doğuma aldıklarında beklemeye başlamıştık. Kaç saat geçti bilmiyordum ama en son sancıdan kıvranıyordum. Sultan anne yanıma gelmiş elimden tutmuştu. Doğum başladığında yanıma Kahraman gelmişti.

***

Hastane odasında dinleniyordum. Doğumdan çıktıktan sonra kızlarımı temizlemeye götürmüşlerdi. Birazdan yanıma getireceklerdi. Ablam yanımda saçımı seviyordu. Sultan anne koltukta oturmuş gülümsüyordu. Kahraman başımda kucağında Acar vardı. Yamaç ayak ucumda durmuş yerinde kıpırdanıyordu meraktan.
Selim ve Ayşe camın kenarında duruyordu , önlerinde Karaca ve Akın duruyordu. Onların yanında Cumali abi kucağında Akşın vardı. Odanın kapısı açılıp içeri hemşeri girmiş önündeki ayaklı beşikte kızlarım getirmişti. Kucağıma aldığımda ikisinide kokladım. Kahraman'a kızlardan birisini vermiştim. Herkes başımıza toplanmış kızlara bakıyordu.

Hemşire odadakilere gülümseyerek bakmıştı.

"Annemiz kızlarını emzirecek,izninizle."

•••