"Beni boğacaksın sarı kafa." Dedi Dora, Lorie onu sımsıkı sardığı için sesi boğuktu.
"Umurumda değil." Dedi Lorie istifini bozmadan "Eğer istemiyorsan ittir, uzaklaştır. Umurumda değil."
Dora bir süre sessiz kalmış, sonunda kollarını Lorie'nin b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üniversitenin son yılının ilk günüydü. Bahçe; okula yeni kayıt olanlar, bir sonraki sınıfa geçenler, bitişe bir yıl daha yaklaşanlar ve tıpkı Jane gibi son senesine ulaşmanın onurunu yaşayanlarla doluydu. Koridordakiler onun yürüyüşüne az çok aşinaydı fakat okula ilk kez gelenler için dudak uçuklatan bir görsel şölendi. Kimdi bu kız? Ne kadar da güzeldi...
Jane biraz daha ilerlediğinde kapıdan girmekte olan kişiyi gördü ve sevinçle yanına ilerledi.
"Lorie!"
Lorie yerinde sıçradı fakat karşısındaki kişinin kim olduğunu görür görmez az önce şaşkınlığa bürünen yüzünde kocaman bir gülümseme belirmişti.
"Jane!" dedi ve ona sarıldı. "Bu kez benden erken gelmişsin. Gözlerim yaşardı."
"Etrafa kendimi göstermeye geldim. Son sınıf olmanın etkisi inanılmaz. Daha şimdiden birçokları peşimde..."
Bunları konuşurken koridoru geçiyorlardı. "O kadar zaman geçmesine rağmen asla değişmedin," dedi Lorie. Bu halinden memnundu da. Çünkü Jane ne kadar gösteriş meraklısı biri olsa da onda sevdiği bir ton özellik vardı.
Derslerin saatlerini kontrol edip başlayana dek kahve içmeye gittiler. Orada karşılaştıkları arkadaşları ile yazın yaşananları konuşurken yanlarına uğrayan Dean bütün ilgi odağını üzerine toplamıştı.
"Sevgilim!" diyen Jane çok geçmeden onun kollarına atıldı. "Yeniden beraberiz."
Onlar romantizmin yüksek boyutlarını keşfe çıkarken diğerleri şakayla karışık homurdanmalarla kahvelerini içmeye devam ediyordu. Dışarıdan bakan biri onların arkadaşlık kurma becerilerini görüp imrenebilirdi. Lorie'nin gülümseyen yüzü kahve bardağına ulaşmaya çalışırken üzerine yanlışlıkla bir dolu bardağı deviren garsonun sakarlığı ile değişime uğradı.
"Ah," dedi "Sıcak! Neden dikkat etmiyorsun?"
Garson kız anında özürler dilemeye, üzüntüden kızarıp morarmaya başladı. Ufak yüzü endişe ile kaplıydı.
"Canım bir yerin yandı mı?" diyen Jane anında Lorie'yle ilgilenmeye başlamıştı.
"İyiyim," diyen Lorie bakışlarını kaldırdı, garson kıza öfkeliydi. "Bir dahakine daha dikkatli olursan eminim iyi olacağım."
Jane de bunun üzerine garson kıza döndü. "Tabi bir sonraki sefer diye bir şey olursa." Dedi kaşlarını kaldırarak. "Bilerek yapıyorsun değil mi? Daha sabah sana bir uyarıda bulundum. Bu kadarı yeter de artar bile. Seni bir daha burada çalışırken görmeyeyim."
"Bakın gerçekten istemeyerek yaptım. Üstelik arkadaşınızın eli hemen önümdeydi. Dikkatli olmak için çaba-"
"Cevap vermeye cesaretin varsa sorumluluğu üstlenmeye de cesaret et. Seni görmeyeyim dedim, yeterince açık mı bu söylediğim?"
