Sonların Kaçınılmaz Gerçekliği

26/ SADECE BANA BAK

"Sanırım düşeceğim, Lorie yardım et!"

Jane kenarlıklara tutunmuş, zavallı bir şekilde etrafta geziyordu. Lorie kaymayı biraz olsun bildiğinden onu tuttu. "Eğer böyle yaparsan asla kayamazsın." Dedi onu uyarıp. Kendisi de kenarlıklardan tutunuyordu ama asla Jane kadar abartmıyordu durumu.

"Biliyorum, eminim Dora gelince öğretecektir."

"Hiç sanmıyorum." Dedi Lorie gülerek "O senden de kötü."

"Nereden biliyorsun?" dedi Jane merakla. Lorie yutkundu. "Tahmin." Dedi.

Dora patenlerini giymek üzereyken bir telefon almıştı bu yüzden hala pistte değildi. Dean da az sonra gelmiş, üçü birden pistin kayganlığına uyum sağlamaya çalışıyorlardı. Aralarında bir tek Lorie idare eder derecedeydi, o da sadece kenarlıklara tutunup beklemektense biraz adım atıyordu. Önceden ayakta durup kayabiliyordu fakat zamanla bunu da unutmuştu. Dört gözle Dora'nın piste çıkmasını bekliyordu. Onun için eğlence o zaman başlayacaktı. Daha önce Dora'nın pistte ayakta bile duramayışını, sürekli oturur bir şekilde kaymaya çalışmasını hayalledi ve kendi kendine güldü.

"Son zamanlarda beni korkutuyorsun Lorie," dedi Dean "Ya iç sesin aşırı komik biri, ya da cidden sana bir şeyler oluyor."

Lorie bunu duyunca daha çok güldü. "Aklıma komik bir şey geldi, ona gülüyorum. Sana gösterme fırsatım olsaydı sen de benim kadar gülerdin."

Dean ağzını açmak üzereyken üçünün de dikkati başka bir şeye yoğunlaştı. Dora patenlerini giymiş piste yürüyordu. Lorie gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı.

'İşte eğlence! Aynen öyle, buraya doğru adımla ve piste çık!'

Dora biraz daha ilerleyip nihayet piste adım atmıştı fakat o da ne? Adım attığı gibi rüzgar olup uçmuştu sanki. Buzun üzerinde hafif bir yaprak gibi süzüldü, arkasını dönüp geri geri gitti, saçlarını arkaya atarken sanki bunu bilerek yapıyormuşçasına Lorie'ye baktı. Konuşmasa da şey diyor gibiydi, 'gördün mü? Ne kadar da iyiyim!'

Lorie gördüklerinin gerçekliğini karşılayamayacak kadar şaşkındı. Dora bunu ilk kez değil, ikinci kez yapıyordu. Birincisi piyano çalışıydı. Yan yana düşünüldüğünde bile akla komik gelen Dora ve Piyano, gerçekten de onca yıldan sonra uyumu yakalamıştı. Dora kulağı mest eden bir şekilde piyano çalmayı öyle ya da böyle öğrenmişti. Fakat buz pateni? Piyano ile yan yana durunca kulağa ne kadar komik geliyorsa buza pateni bundan da öteydi çünkü Dora o gün buz pateni kaydıktan sonra öfkeli, nefret dolu ayrılmıştı oradan. Üstelik hiç hoşlanmışa da benzemiyordu. Şimdi ise sanki herkes buzun üzerinde herhangi bir engelden dolayı yol alamayan katı bir cisim gibiyken Dora su gibi, rüzgar gibiydi ve adeta dans ediyordu. Pistin kayganlığı sanki bir tek onun işine yarıyordu.

Etrafında döndü, kollarını yukarı kaldırdı ve birkaç kez daha döndü. Etraftaki insanlar durmuş Dora'yı ve onun şahane paten gösterisini seyrediyordu.

"İnanamıyorum!" diye bağırdı Jane "Senin kötü olduğun bir şey yok mu? Neden her şeyde bu kadar iyi olmak zorundasın?"

Dora ona cevap vermedi ve yanından geçip gitti. Sadece Dean şaşırmamıştı. Gülümseyerek Dora'yı seyrediyordu.

"Dora, buraya gelip bana da birkaç hareket öğretir misin? Ben de pistin ortalarına gelmek istiyorum."

Dora düşündü ve omuz silkti. "Kulağa hiç eğlenceli gelmedi. Kendin öğren."

Jane yine ve yine hayal kırıklığına uğramıştı. Daha fazla ısrar etmemesi ve sonucunda Dora'yı ikna etme ihtimali bulunmaması için Lorie öne atladı. "Ben sana öğretirim." Dedi.