How's your day in our company Erica? Do you enjoy?" Ngiting tanong ni Lola kay Erica habang naghahapunan kami. Pagkatapos naming mag-usap sa elevator, nagpasya si Erica na dito na lang siya maghapunan kaya heto kaming tatlo.
"It's okay Lola and yes, I enjoyed especially Rafa told me that you have a new employee?" Sagot niya.
Nilingon ko siya at parang wala lang sa kanya ang sinabi niya. Kaya, pasimple ko siyang sinipa sa ilalim ng upuan. Hindi naman masyadong malakas pero sapat na para mapansin niya.
"Ouch!" Ani niya.
"Are you okay?"
"Y-Yes Lola." Sabi niya na may pag-alinlangang ngiti kay Lola. Bumaling siya sa akin at pinanlakihan ng mata at ako ay nagkibit-balikat lang.
"Yes we have a new employee and he's persistent and hardworking person."
"Woah, amazing." Ani niya sabay baling ulit sa akin.
"And I want that guy accompany Rafa to learn how our business works." Dagdag pa ni Lola.
"Yes Lola! I-I mean, why not? As you said earlier, he's persistent and hardworking in his work so I think Rafa might learn something from him."
"Hm, what do you think Rafa?"
"Ah,e-eh..."
"I think it's okay to her Lola."
Hindi ko na kinaya ang sinasabi ni Erica kaya nang matapos kaming maghapunan, dinala ko siya sa garden namin at doon kinausap.
"Erica, I thought, we are friends? Why did you suggest that kind of idea to Lola?"
"What idea? Duh! Look, para hindi na ako mahirapan sa pagplano kung ano ang magiging first step natin and I think, I'm excited. How about you? I'm sure you're excited." Ngiti niyang sabi.
"No, I'm not."
"Are you sure? And besides, you'll going to thank me after all the plans we made just to return his memories with you."
Alam niya siguro na hindi ko makakaya to kapag ako lang mag-isa ang gagawa kaya siya na ang gumawa ng mga bagay para maibalik lang namin ang mga alalala ni Samuel.
"Just trust me Rafa. Okay?"
Bumuntong hininga na lang ako sa sinabi niya kasi wala na talaga akong magagawa. Kakampi niya na si Lola eh so ano pa ang gagawin ko.
"Okay."
Pagkatapos naming mag-usap, nagpaalam na siya kay Lola at sa akin na uuwi na daw siya. Bukas daw, baka hapon na siya makakarating sa kompanya dahil may klase na siya kaya um-oo na lang ako.
Pagdating ko sa kwarto, natulala muna ako bago ako magpasya na humiga na at matulog. Kinaumagahan, nagising ako sa katok mula sa aking pintuan. Kaya bumangon na ako at pinuntahan ito para pagbuksan.
"Miss Rafa, pinasasabi po ng iyong Lola na mauuna na daw po siya sa opisina at pinasusunod niya po kayo sa kompanya." Ani ng isang kasambahay namin.
"Okay po, salamat." Sagot ko at umalis na siya.
Nagsimula na akong mag-ayos ng hinigaan ko at naligo na. Pagkatapos maligo, nagbihis ako ng damit at pagkatapos, sinuklay ko ang mahaba kong buhok. Habang nagsusuklay, may narinig akong tawag mula sa aking cellphone kaya kinuha ko ito at sinagot.
"Hello?"
"Rafa! My gad! I have a plan A now."
"Hah? Plan A?"
"Yes. But I don't know if you like it."
"Bakit?"
"Basta, I'll be there in the afternoon. See you."
YOU ARE READING
Our Memories Under the Sunset
Ficción GeneralA girl who love the boy from her memories until she found out what really happened to her. Date Started: July 5, 2021 Date Completed: September 16, 2021