Mucize Doktor (Türkçe olarak) - FerBel, AlNaz, AcDem, EyDor

Mucize Doktor - Bölüm 21 - "Söz veriyorum."

Eylül çoktan uyumuştu ama Demir ve Açelya hala uyanıktı ve Doruk hakkında konuşuyorlardı.

- "Doruk'a isterse Eylül'e de gelemeyeceğine dair bir mesaj yazdım çünkü Ferman onu yasaklamıştı." - dedi Demir.

- "Ne olduğunu anlamıyorum. Doruk Eylül'e çok dikkat etti ama Beliz aralarında kötü bir tartışma olduğunu söyledi."

- "Evet, Ferman bana anlattı. O da çok kızgın. Ama sanırım neyin yanlış olduğunu biliyorum..."

- "Demir, şimdi bana ne demek istediğini söyle!"

- "Doruk Eylül'e aşık oldu!"- dedi Demir temkinli bir şekilde.

- "Nasıl??? Doruk aşık mı??" - Açelya şaşkınlıkla sordu.

- "Ferman henüz bilmiyor olabilir ama Doruk Eylül'e geldiğinde çoktan sinirlenmişti."

- "Öğrenirsen Doruk'u öldürür bence!"

- "Aynen öyle. Ama sorun değil, bizi ilgilendirmez ama mümkün olduğunca onlarla birlikte olalım. Kolay olmayacak." - dedi Demir, Açelya'ya sarılarak.

Ertesi gün Eylül bütün gün Doruk için yas tuttu ama onu görmek istemedi. Nazlı ile bir gün geçirdi, birlikte yürüyebilirlerdi.

Ali ve Doruk akşam nöbetteydi. Eylül'ün artık sürekli izlemeye ihtiyacı yoktu, ancak Ferman ara sıra Ali'den check-in yapmasını istedi.

İki adamın görev sırasında yapacak pek bir şeyi yoktu. Ali bir çalışma okuyordu ve Doruk sadece oturuyordu. Oturdu ve yaptıklarını nasıl onaylayabileceğini merak etti.Çok düşündü ve durumu düzeltip Eylül'den özür dilemeye kararlıydı. Asistanın odasını topladı. Güzelce düzenledi, birkaç tutam gül taşıdı ve yumuşak bir müzik açtı. Eylül'e bir SMS yazdı.

- "İşleri yoluna koymak istiyorum. Asistanın odasına gel...

D. "

Kapı çok geçmeden açıldı. Eylül geldi. Doruk çok heyecanlıydı.

- "Buradayım, ne istiyorsun?"

- "Affetmeni istiyorum ..."

Cevap alınmadı. Ama Eylül daha da yaklaştı.

- "Hata yaptığımı biliyorum. Seni dinlemedim. İnatçıydım."

- "Haklı değildin."

- "Aslında değildi. İnan bana, o zamandan beri bu konuda gerçekten kötü hissediyorum."

- "Başından beri o kadar iyiydik ve ne olursa olsun bana her zaman inanacağını düşündüm." - dedi öfkeyle Eylül.

- "Seni dinlememek hayatımın en kötü kararıydı. Ama korktum, çok korktum." - dedi Doruk.

- "Sen? Korkuyor musun? Yine de ne?"

- "Kafamdan çıkamadığımdan beri gördüğüm kızı kaybetmek." - dedi Doruk, Eylül'e yaklaşarak.

- "Aradığım her şeyi burada buldum, burada bırakacağımı nasıl düşünürsün?" - diye sordu Eylül, Doruk'un gözlerinin içine bakarak.

- "Üzgünüm, sadece seni kaybetmek istemiyorum. Tüm dünyamı üzdün."

Eylül bu cümleye gülümsedi.

- "İşte ailem, arkadaşlarım ve burası aşkın beni bulduğu yer... Sence buradan çıkabilir miyim?" 

Doruk'un gözleri parladı. Dikkatle yüzünü ellerinin arasına aldı.

- "Beni affet."

Kollarını Doruk'un boynuna doladı.

- "Bir şeye inanmadan önce beni dinlemeni istiyorum." - dedi Eylül tatlı bir gülümsemeyle.

- "Söz veriyorum." - dedi Doruk, Eylül'ü yavaşça kendine çekip öperek. Elini dikkatlice Eylül'ün beline doladı ve yavaş ama tutkulu bir öpücüğün ardından ayrıldılar.

- "Seni seviyorum." - dedi Doruk mutlulukla.

- "Bende seni seviyorum." - dedi ve tekrar öpüştüler.

Sonra kapı açıldı ve Ali içeri girdi...

- "Doruk!" diye bağırdı Ali.