Mucize Doktor (Türkçe olarak) - FerBel, AlNaz, AcDem, EyDor

Mucize Doktor - Bölüm 64 - Panik atak

- "Eylül, Eylül!! Duyabiliyor musun beni???" - diye sordu Ferman.

Eylül cevap vermedi.

- "Doruk, hemen sakinleştirici getir!!" - dedi Ferman.

-"Ben getiriyorum!!" - dedi Doruk ve koşarak gitti.

Birkaç saniye sonra geri geldi ve Ferman Eylül'e iğneyi yaptı.

Eylül'ün nefesi düzeldi ama elleri hala titriyordu.

- "Bebeğim, sana su getirdim, lütfen iç." - dedi Doruk.

Eylül içerken Doruk, Ferman'a döndü.

- "Daha önce nöbet geçirdiğini biliyor musun?"

- "Hayır. Kafa travması nedeniyle onu hastanede tedavi ederken, tüm tıbbi kağıtlarını gözden geçirdim."

-"H-hiç böyle olmamıştı..." - dedi Eylül sessizce.

- "Sorun değil, bir sorun yok, sakin ol. Güvendesin." - dedi Doruk, Eylül'ün yüzünü okşayarak.

- "Ama o zaman burada neler oluyor?" - diye sordu Ferman.

- "Hiçbir şey Ferman. Ben iyiyim." - dedi Eylül biraz kendini toparladıktan sonra.

- "İşte böyle değil!! Panik atak bir oyun değildir...! Ah, şimdi toplantıya geri dönmeliyim..." - dedi Ferman.

- "Git..." - dedi Eylül.

- "Doruk, yanında kal ve ona iyi bak!!"

- "Elbette Ferman, hiçbir yere gitmiyorum."

- "Buna ihtiyacım yok, gerçekten iyiyim. Ama seninle bir şey konuşmam lazım..." - dedi Eylül.

- "Birçok şeyi tartışacağız! Acelem!" - dedi Ferman ve dışarı çıktı.

Eylül iç çekip kanepeye yaslandı.

- "Aşkım lütfen şimdi hiçbir şey için endişelenme... Ferman sana güçlü bir sakinleştirici verdi, biraz uyusan iyi olur. Ben de burada olacağım ve seni izleyeceğim. Sonra her şeyi konuşacağız." - dedi ve Eylül'ü okşadı Doruk.

- "Tamam..." - dedi Eylül, Doruk'un elini tutup gözlerini kapatarak.

Yarım saat sonra Ferman geri geldi ve Eylül çoktan uyuyakalmıştı.

- "Ah, uyuyor... Harika." - dedi Ferman rahatlayarak.

- "Ferman, çok korkuyorum... Ne olduğunu bilmiyorum..." - dedi Doruk sessizce.

- "Ben de bilmiyorum. Beliz sabah iyi olduğunu söyledi... Ben de geçici bir rahatsızlık olduğunu söyledim..."

- "Daha da iyi. Belki de asıl mesele bu, kimseyi korkutmamıza gerek yok..." - dedi Doruk.

O sırada Eylül uyandı. Çocuklar hemen ona doğru eğildiler ve sorular sormaya başladılar.

- "Nasılsınız??"

- "Daha iyi. Merak etme daha iyi."

- "Bütün bunlara neyin sebep olabileceğini bilmiyor musun?" - diye sordu Ferman.

- "Ama evet. Tam olarak biliyorum." - Eylül cevapladı ve çocuklar çok şaşırdı.

- "Yeni doktoru hastaneye kabul ettiniz mi?" - diye sordu Eylül.

- "Evet neden?"

- "Kahretsin... Güzel... Sana bir şey söylemeliyim..."

- "Eylül, beni korkutuyorsun. Bütün bunlar ne? Belki Eda isimli kızı tanıyorsunuzdur?" - diye sordu Ferman.

- "Evet Ama şimdi söylediklerim aramızda kalmalı... Yoksa kovulacağım... Ve sana söylersem sizin işini de riske atıyorum... Ama siz benim için en önemlisin, sizden böyle bir şeyi saklayamam..."

- "Canım cehenneme! Eylül bebeğim bu ne böyle?" - diye sordu Ferman.

- "Eda bizim takımımızın doktoruydu... 2 yıl önce bir doping skandalına karıştım, bu yüzden neredeyse ben dahil 3 takım arkadaşım kovuldu. Eda takımı bildirdi... dava kapandı çünkü takım arkadaşlarımdan birinin ebeveynleri nüfuzlu politikacılar ve davadan ciddi bir sorun çıkmamasını ayarlayabildiler. Eda'nın planı başarısız oldu ama intikam yemini etti ve şimdi burada o... - dedi Eylül, ağlayarak Ferman'ın elini tuttu - Ama ben masumdum Ferman..."

- "Tamam... Şşş... Tamam... Lütfen ağlama..." - dedi Ferman.

- "Olduğunuza eminiz..." - dedi Doruk.

- "Doğru küçüğüm, korkma..."

- "Ama şimdi burada... Ve bunu birine söylerse buradan uçarım. Hastaneye çok kötü bir isim verirdim..." - Eylül hıçkıra hıçkıra devam etti.

- "Şşşt... Yanlış bir şey yok. Eminim Beliz'in başında olduğu yönetim senin yanında duracaktır..." - dedi Ferman.

- "Ama kimseye söyleyemezsin! Beliz bile!" - dedi Eylül.

- "Neden olmasın? Belize'ye güvendiğini sanıyordum..." - dedi Ferman meydan okurcasına.

- "Umarım öyledir. Ama ona söyleyemezsiniz. Bunu onun da bildiği ve beni kovmadığı ortaya çıkarsa, hastaneyi bile kaybedebilir ve başı ciddi belaya girebilir..." - dedi Eylül üzgünce.

- "Tamam haklısın. Ama bunu burada konuşmaya devam etmek tehlikeli, hadi şimdi eve gidelim..." - dedi Ferman.

- "Merak etme küçüğüm buna bir çare buluruz..." - dedi Doruk ve Eylül'e sarıldı.

- "Seni eve götüreceğim - Ferman dedi - Doruk, sen de çok zor bir gece geçirdin, bizim evde birkaç saat uyuyabilirsin, ben de Eylül'e bakarım."

- "Ama..." - Eylül başlayacaktı ama Ferman onun sözünü kesti.

- "Tartışma açmayacağım. Ve Beliz'e bu sabah olanın geçici bir hastalık olduğunu söylüyoruz."

- "Tamam. Ferman, teşekkür ederim." - dedi Eylül ve Ferman'a sarıldı.

- "Küçüğüm, bize her zaman güvenebilirsin." - Ferman cevap vererek Doruk'un da omzuna vurdu ve Doruk gülümsedi.

- "Hadi eve gideliz..." - dedi Doruk.